– Γιατί ο Θεός δίνει βάσανα σε έναν υπηρέτη του και ανακούφιση σε έναν άλλον; Γιατί ο Κύριός μας δεν φέρεται με ισότητα σε αυτό το θέμα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πρωτίστως, οφείλουμε να εκφράσουμε την εμπιστοσύνη μας, την ικανοποίησή μας, την ευαρέσκειά μας και την ευγνωμοσύνη μας στη δικαιοσύνη, τη σοφία και τη φιλανθρωπία του Θεού.
Ως άνθρωποι, υπακούμε στην απόφαση του ειδικού γιατρού και δεχόμαστε την εγχείρηση, μάλιστα, παρά τον πόνο, είμαστε ευχαριστημένοι και ευγνώμονες. Συνεπώς, θα πρέπει να είμαστε ακόμα πιο ευχαριστημένοι, ικανοποιημένοι και ευγνώμονες για τις διάφορες εγχειρήσεις που ο Θεός, ο αληθινός κύριος των πάντων, εκτελεί πάνω μας.
Άρα,
Αυτός που πιστεύει στον Θεό,
Πιστεύει επίσης στις αιώνιες ιδιότητες της γνώσης, της σοφίας, της δύναμης και των άλλων τελειοτήτων Του. Ο Θεός ξέρει πολύ καλά ποια ερώτηση να κάνει σε ποιον. Το αν εμείς το γνωρίζουμε ή όχι δεν επηρεάζει αυτό το γεγονός.
Από την άλλη πλευρά, η κατάσταση κάθε ανθρώπου είναι διαφορετική, και ο Θεός δοκιμάζει τους ανθρώπους ανάλογα με την κατάστασή τους.
Για τον έναν η δοκιμασία είναι η φτώχεια, για τον άλλον ο πλούτος.
Δεν είναι καν σίγουρο ποιος θα κερδίσει. Επίσης, η ισότητα που αναφέρετε είναι σχετική, τα ανθρώπινα όργανα δεν είναι ίσα, ούτε καν σε ένα δημοτικό σχολείο δεν τίθενται οι ίδιες ερωτήσεις σε όλους τους μαθητές στις τάξεις 1, 2, 3, 4.
Άρα,
διαφορετικές ερωτήσεις εξετάσεων σε διαφορετικά επίπεδα σχολείων
Όπως προαναφέρθηκε, δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο στο γεγονός ότι ο Θεός θέτει διαφορετικές ερωτήσεις στους υπηρέτες του ανάλογα με την κατάστασή τους.
Κατ’ αρχήν, είναι γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτήν την αίθουσα δοκιμασιών του κόσμου, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, υποβάλλονται σε δοκιμασίες και δυσκολίες. Εκείνοι που περνούν τις δοκιμασίες ελαφρά…
“κίμπριτ-ι αχμέρ”
είναι λίγοι. Σίγουρα, και αυτό έχει μια σοφία στα μάτια του Κυρίου μας.
Επίσης,
“Μια εσφαλμένη αντίληψη περί ισότητας γεννάει κατάφωρες ανισότητες.”
Υπάρχει μια όμορφη ρήση που λέει:
Αυτό που μας αναλογεί είναι να αποδεχτούμε τη μοίρα μας, τα έργα του Θεού.
(εκτός από την επιθυμία να ρωτήσω και να μάθω τη σοφία του)
Το να μην αμφισβητείς, να μην αντιδράς, να ξέρεις τα όριά σου.
«Ο Θεός δεν θα ερωτηθεί/ελεγχθεί για τις πράξεις Του, αλλά οι άνθρωποι θα ελεγχθούν για τις πράξεις τους.»
(Αλ-Ανμπιγιά, 21/23)
Στο συγκεκριμένο εδάφιο δίνεται ένα εύγλωττο μάθημα στους ανθρώπους σχετικά με το να γνωρίζουν τα όριά τους.
Εν ολίγοις,
Κάθε άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει ότι η δοκιμασία που περνάει είναι η καλύτερη δυνατή για τον ίδιο, να σκέφτεται ότι αν περνούσε τις δοκιμασίες των άλλων, θα ήταν πιο δύσκολο για αυτόν, και να το συνειδητοποιεί, να είναι ικανοποιημένος, ευχαριστημένος και ευγνώμων.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
