Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το Κοράνι συνιστά πρωτίστως τη μονογαμία.
Ωστόσο, ορίζει ότι πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη σε περιπτώσεις όπου οι συνθήκες καθιστούν αναγκαία την πολυγαμία.
Επιπλέον, το Ισλάμ δεν αύξησε τον αριθμό των συζύγων από έναν σε δύο ή τρεις, αλλά τον μείωσε από μεγαλύτερους αριθμούς. Η υπεροχή του γυναικείου φύλου έναντι του ανδρικού αποτελεί επίσης μια νόμιμη διέξοδο για τις γυναίκες.
Από την άλλη πλευρά, αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η σεξουαλική επιθυμία του άνδρα διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι τα γεράματα, σε αντίθεση με τη γυναίκα, της οποίας οι επιθυμίες διακόπτονται νωρίς, και η οποία έχει έμμηνο ρύση σε ορισμένες περιόδους του μήνα, και μερικές φορές δεν μπορεί να έχει σεξουαλική επαφή για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω εγκυμοσύνης, τότε οι διαστάσεις του ζητήματος γίνονται πιο κατανοητές.
Μέρος των θρησκευτικών διατάξεων
λατρευτικός
είναι ένα σύνολο κανόνων που δεν υπακούουν στη λογική, αλλά στη θεία υπακοή. Για παράδειγμα, το ότι η πρωινή προσευχή έχει δύο ρακ’άτ και η μεσημεριανή τέσσερις, δεν είναι κάτι που υπακούει στη λογική. Είναι αποκλειστικά θέλημα του Θεού. Μέρος αυτού,
λογικός-η-ο
Αυτό που ονομάζουμε «πλήρως λογικό και επιστημονικό» είναι το τμήμα όπου κυριαρχεί η λογική και η σοφία. Σε αυτό το τμήμα, ένας μουσουλμάνος λόγιος ή επιστήμονας μπορεί να συζητήσει, να εκφράσει γνώμη ή να επιχειρηματολογήσει λογικά για ένα ισλαμικό ζήτημα εντός του πεδίου εξειδίκευσής του. Για παράδειγμα, μπορεί να εξηγήσει ζητήματα όπως «γιατί το χοιρινό κρέας απαγορεύεται, γιατί το αλκοόλ απαγορεύεται κ.λπ.» με βάση τις αρχές της επιστήμης και της σοφίας. Το δεύτερο τμήμα, που βασίζεται στη λογική, είναι ευρύτερο από το τμήμα που αφορά την τυφλή υπακοή. Στην περίπτωση αυτή, η απάντηση στην ερώτησή σας είναι…
«Επειδή έτσι το θέλησε ο Θεός.»
λέμε.
Η μητέρα του παιδιού που προκύπτει από την ένωση μιας γυναίκας και ενός άνδρα είναι γνωστή, αλλά αν ο πατέρας δεν είναι γνωστός, οι γενιές αναμειγνύονται.
Αν μια γυναίκα παντρευτεί πολλούς άνδρες, τότε δεν θα είναι σαφές σε ποιον θα αποδοθεί το παιδί που θα γεννηθεί. Φανταστείτε μια γυναίκα με τέσσερις συζύγους. Όλοι έχουν οικειότητα με τη γυναίκα. Σε ποιον θα ανήκει το παιδί που θα γεννηθεί; Μια μητέρα, τέσσερις πατέρες. Είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Ας πούμε ότι ο πρώτος άνδρας που είχε οικειότητα με τη γυναίκα είναι ο πατέρας, τι θα κάνουν οι άλλοι μέχρι να γεννηθεί το παιδί;
Όλα αυτά δεν σημαίνουν απλώς σύγχυση μιας γενιάς, αλλά καυγάδες μεταξύ ανδρών και ταλαιπωρία των γυναικών.
Αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα σοφίας. Υπάρχουν βέβαια χιλιάδες τέτοια παραδείγματα. Όμως, όλα αυτά τα παραδείγματα σοφίας δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την εντολή του Θεού, την οποία ονομάζουμε “ιλλέτ”. Δηλαδή, ακόμα κι αν αποδειχθεί ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού και η ιατρική σημειώσει τέτοια πρόοδο, θα επιτρεπόταν σε μια γυναίκα να παντρευτεί πολλούς άνδρες; Η απάντηση είναι όχι. Διότι,
Ο Θεός έδωσε την εντολή ότι μια γυναίκα μπορεί να παντρευτεί έναν άνδρα.
(βλ. Νίσα, 4/24)
Χιλιάδες σοφίες δεν μπορούν να ανατρέψουν αυτή τη θεϊκή εντολή.
Ο Θεός έδωσε στη γυναίκα το αίσθημα της ανήκειν, της σύνδεσης με κάποιον. Στον άνδρα, έδωσε το αίσθημα της κυριαρχίας, της δέσμευσης κάποιου σε αυτόν. Επομένως, είναι αδιανόητο για μια γυναίκα να συμπεριφέρεται σαν άνδρας και να παντρεύεται πολλούς άνδρες και να τους διαχειρίζεται, αυτό είναι αντίθετο στη φύση της. Ως συνέπεια αυτής της φύσης, εκτός από ελάχιστες πρωτόγονες φυλές, οι άνδρες έχουν κάνει πολυγαμία σε όλη την ιστορία, ενώ οι γυναίκες δεν έχουν παντρευτεί ποτέ περισσότερους από έναν άνδρα.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
