– Κατάλαβα ότι ο Δημιουργός, όντας κάτοχος κάθε ομορφιάς και τελειότητας, μας δημιούργησε εμάς και το σύμπαν με σκοπό να δει και να επιδείξει την ομορφιά και την τελειότητά Του, αλλά μου ήρθε η εξής ερώτηση:
– Γιατί δημιουργήθηκε ο άνθρωπος, αφού υπήρχαν άγγελοι;
– Γιατί ο Θεός θέλησε να δείξει την ομορφιά και την τελειότητά Του όχι μόνο στους αγγέλους, αλλά και στους ανθρώπους;
– Παρακαλώ, αν απαντήσετε, να αναφέρετε και την πηγή, δηλαδή αν πρόκειται για χαντίθ, στίχο από το Κοράνι κ.λπ.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Η ύπαρξη των αγγέλων και η ύπαρξη των ανθρώπων διαφέρουν πολύ. Η μία είναι καθαρά πνευματική, η άλλη όμως…
είναι και πνευματικό και υλικό.
Ο Θεός, επιθυμώντας να δείξει και να φανερώσει τις ιδιότητες της ομορφιάς και της τελειότητας μέσα από διάφορα έργα τέχνης, δημιούργησε πνευματικά όντα στο σύμπαν.
(όπως άγγελοι, δαίμονες)
, και σωματικός
(όπως τα άψυχα όντα),
που έχει πνευματικές και υλικές πλευρές
(όπως οι άνθρωποι)
δημιούργησε ξεχωριστές οντότητες.
Στους αγγέλους υπάρχει μόνο η δύναμη του νου. Στα ζώα υπάρχει μόνο η δύναμη της ψυχής (η δύναμη της επιθυμίας και της οργής). Στους ανθρώπους όμως…
τόσο λογική όσο και πάθος
υπάρχουν. Αυτά τα δύο στοιχεία είναι δύο ξεχωριστοί καθρέφτες,
Κεμάλ, Τζελάλ και Τζεμάλ
δείχνει τις εκδηλώσεις των ιδιοτήτων του.
Οι άνθρωποι διαθέτουν μια διαφορετική αντίληψη και κατανόηση από τους αγγέλους, μια διαφορετική αντίληψη της τέχνης. Παρόλο που οι άνθρωποι, από τη φύση τους, είναι επιρρεπείς στο να προκαλούν διχόνοιες και διαμάχες στη γη, …
-που αποτελεί ένδειξη της ύπαρξης και της ενότητας του Θεού-
δημιουργήθηκαν εξαιτίας των αντιλήψεών τους για το σύμπαν.
Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν με την ικανότητα να εκτιμούν την τέχνη του Θεού από διάφορες οπτικές γωνίες και να φτάνουν στον Δημιουργό.
Στους στίχους που θα παραθέσουμε τις μεταφράσεις τους, οι άγγελοι –
παρόμοια με την ερώτηση που κάνουμε τώρα –
Επισημαίνεται η σοφία της ερώτησης που έθεσαν για να μάθουν με κάποιο τρόπο, και τονίζεται ότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν παρά τις ανησυχίες των αγγέλων:
«Και όταν ο Κύριός σου είπε στους αγγέλους: «Θα δημιουργήσω έναν αντιπρόσωπο επί της γης», εκείνοι είπαν: «Α! Θα δημιουργήσεις ένα πλάσμα που θα διαταράξει την τάξη και θα γεμίσει τη γη με αίμα; Ενώ εμείς σε δοξάζουμε και σε υμνούμε συνεχώς και σε αγιάζουμε!». Ο Αλλάχ είπε: «Εγώ γνωρίζω πολλά πράγματα που εσείς δεν γνωρίζετε».»
“Και
(με τη σοφία να δείχνει ότι γνωρίζει πράγματα που οι άγγελοι δεν γνωρίζουν)
Και δίδαξε στον Αδάμ όλα τα ονόματα. Έπειτα, τα έδειξε στους αγγέλους και είπε: «Αν είστε ειλικρινείς στις ισχυρισμούς σας, πείτε μου τα ονόματα αυτών!»
«Οι άγγελοι είπαν: “Δόξα σοι, Κύριε! Τι άλλο μπορούμε να γνωρίζουμε εκτός από ό,τι μας έχεις αποκαλύψει; Εσύ είσαι ο Παντογνώστης, ο Πανσοφός.”»
«Ο Θεός είπε: «Αδάμ! Εσύ να τους πεις τα ονόματα των πραγμάτων». Και όταν εκείνος τους τα είπε, ο Θεός είπε: «Δεν σας είπα εγώ ότι εγώ γνωρίζω τα μυστήρια των ουρανών και της γης; Και εγώ γνωρίζω όλα όσα κάνετε, φανερά και κρυφά!»»
(Αλ-Μπακάρα, 2:30-33)
– Από την άλλη πλευρά,
«Εμείς πλάσαμε τον άνθρωπο με την ωραιότερη μορφή.»
(Τιν, 95/4),
«Εμείς, πράγματι, τιμήσαμε και δοξάσαμε τον άνθρωπο. Τους…»
(με διάφορα μέσα μεταφοράς)
τους μεταφέραμε στη στεριά και στη θάλασσα, τους δώσαμε ωραίες και καλές προμήθειες, και τους προτιμήσαμε από πολλά πλάσματα που δημιουργήσαμε.”
(Ισραήλ, 17/70)
Στα εδάφια που αναφέρονται παραπάνω, τονίζεται ότι η ύπαρξη του ανθρώπου είναι ανώτερη από εκείνη των αγγέλων, καθώς έχει αξιωθεί μιας διαφορετικής θεϊκής εκδήλωσης.
– Οι παρακάτω διαπιστώσεις του Μπεντιουζζαμάν Χαζρετλερί ρίχνουν φως στο θέμα μας και αποκαλύπτουν τη σοφία της δημιουργίας των ανθρώπων:
«Ο πιο ολοκληρωμένος καθρέφτης των Θεϊκών Ονομάτων βρίσκεται στην υλικότητα.»
Και οι θεϊκοί σκοποί στη δημιουργία του σύμπαντος
το πλουσιότερο και πιο δραστήριο κέντρο
είναι υλική. Και οι θείες ευεργεσίες
με τις περισσότερες ποικιλίες και τα πιο πολύχρωμα είδη
είναι σωματική. Και οι προσευχές και οι ευχαριστίες του ανθρώπου προς τον Δημιουργό του, με τις γλώσσες των αναγκών του,
τους πιο άφθονους σπόρους
εξακολουθεί να υφίσταται στη σωματική διάσταση. Στους κόσμους της πνευματικότητας και της θεϊκότητας
τα πιο ποικίλα είδη σπόρων
πάλιν ἐν σαρκί ἐστιν.”
(Ασά-ι Μούσα, 45; Σουαλάρ, Ενδέκατη Σουά, σελ. 228; βλ. επίσης Σοζλέρ, Εικοστή Ογδόη Σοζ, σελ. 498)
Άνθρωπος,
είναι ένα μικρογραφημένο δείγμα και πρότυπο του σύμπαντος.
Αν το σύμπαν συρρικνωθεί, γίνεται άνθρωπος, κι αν ο άνθρωπος μεγαλώσει, γίνεται σύμπαν. Οι μεγαλειώδεις και μεγάλες αλήθειες της θεϊκής ενότητας, γραμμένες στο σύμπαν, είναι γραμμένες με μικρότερη και ευανάγνωστη μορφή στην ουσία του ανθρώπου. Σ’ αυτό το σημείο, το σύμπαν και ο άνθρωπος είναι ισοδύναμα, η διαφορά έγκειται μόνο στην ποσότητα, δηλαδή στις διαστάσεις και τον όγκο.
Αυτό που κάνει τον άνθρωπο τόσο απέραντο όσο το σύμπαν είναι οι ικανότητες και τα συναισθήματα που είναι εγγενή στη φύση του. Στην ουσία του ανθρώπου υπάρχουν μηχανισμοί και συναισθήματα που τον συνδέουν με κάθε κόσμο. Κάθε μηχανισμός και συναίσθημα του ανθρώπου είναι ένα παράθυρο που ανοίγεται σε έναν κόσμο. Ο άνθρωπος παρατηρεί αυτόν τον κόσμο μέσα από αυτό το παράθυρο των αισθήσεων και επικοινωνεί με αυτόν.
Για παράδειγμα,
Το μάτι είναι ένα παράθυρο που ανοίγει στον κόσμο των εικόνων, το αυτί είναι ένα παράθυρο που ακούει τον κόσμο των ήχων, η αφή είναι ένα παράθυρο που ανοίγει στον υλικό κόσμο, η φαντασία είναι ένα παράθυρο που συνδέεται με τον κόσμο των παραδειγμάτων, η ψυχή είναι μια δίοδος που ανοίγει στον κόσμο των ψυχών, η καρδιά είναι η πόρτα του κόσμου της αγάπης και της στοργής, ο νους είναι ένας στοχαστικός μελετητής του κόσμου των σοφών υπάρξεων… Χιλιάδες παρόμοια αισθήματα και συναισθήματα υπάρχουν στην ευρεία φύση του ανθρώπου, και το καθένα συνδέεται με έναν κόσμο και όλα καταλήγουν στο νόημα ενός ονόματος του Θεού.
Ο δεύτερος σημαντικός λόγος για το εύρος της ανθρώπινης φύσης είναι η απεριόριστη ικανότητα και ταλέντα που διαθέτει. Επειδή δεν υπάρχουν όρια στα συναισθήματα και τις δυνάμεις του ανθρώπου, η πρόοδος και η παρακμή του είναι απεριόριστες. Ένας άνθρωπος μπορεί να φτάσει σε τέτοιο βαθμό πνευματικής ανύψωσης ώστε να συνομιλεί με τον Θεό και να σταθεί ενώπιόν Του, αλλά ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να κατρακυλήσει σε ένα επίπεδο κατώτερο από αυτό ενός ζώου.
Ο άνθρωπος είναι επίσης το μοναδικό πλάσμα που διαθέτει την ευρεία φύση να ζυγίζει και να μετρά όλα τα ονόματα και τις ιδιότητες του Θεού ανάμεσα σε όλα τα πλάσματα.
Ο άνθρωπος, χάρη στα αισθήματα και τα όργανα που διαθέτει, μπορεί να ζυγίσει και να μετρήσει όλα τα ονόματα του Θεού. Για παράδειγμα, με το αίσθημα της πείνας στο στομάχι…
Ρεζάκ
το όνομά του, η αίσθηση της γεύσης και ο Αλλάχ
Κερέμ και Μουχσίν
το όνομά του, με την ελάχιστη βούληση του Θεού
συνολική βούληση
το επίθετο, με την ελάχιστη γνώση του, του Θεού του απείρου
επιστήμη
μπορεί να γνωρίζει τα επίθετά Του. Δηλαδή, κάθε όργανο και συναίσθημα στην ανθρώπινη φύση είναι ταυτόχρονα μια πόρτα, ένα παράθυρο που οδηγεί στα ονόματα του Θεού.
Επιπλέον, όλα τα ονόματα και τα επίθετα του Θεού εκδηλώνονται στη φύση του ανθρώπου με τη μορφή κεντημάτων. Η εκδήλωση των ονομάτων του Θεού στη ζωή με τη μορφή κεντημάτων δεν είναι υποθετική και εικαστική, αλλά αληθινή και πηγαία. Δηλαδή, αν η έκφραση είναι σωστή, πρόκειται για μια εκδήλωση σε υλική και πρακτική βάση. Οι άλλοι δύο τρόποι εκδήλωσης είναι περισσότερο υποθετικοί και εικαστικοί. Είναι γνωστό ότι η υπόθεση και η εικασία είναι κάτι αόριστο. Το κέντημα, από την άλλη, είναι μια αληθινή πράξη και εκδήλωση.
Για παράδειγμα;
στο πρόσωπο του ανθρώπου
μάτι,
Του Θεού
Επιτυχία
είναι μια υλική και περίτεχνη έκφραση του επιθέτου·
αυτί,
Σεμ
είναι αντανάκλαση του επιθέτου· ο τόπος ομιλίας
γλώσσα,
Κελάμ
είναι μια ιδιοτροπία του επιθέτου· η απεικόνιση και το σχέδιο στο πρόσωπο,
Μουσαββίρ
είναι μια εκδήλωση του ονόματός Του· η αποστολή της απαραίτητης για τη ζωή τροφής και η θρέψη του σώματος και των κυττάρων που εργάζονται στο σώμα,
Ρεζάκ
είναι τα κεντήματα και οι εκδηλώσεις του ονόματός του.
Όπως και αυτά τα ονόματα, όλα τα ονόματα του Θεού έχουν εκδηλωθεί με τη μορφή ενός κεντήματος στην ανθρώπινη φύση, δηλαδή με μια υλική και αληθινή φανέρωση. Όλα αυτά τα κεντήματα και οι φανερώσεις είναι σαν παράθυρα που ανοίγονται στα ονόματα, τα οποία είναι οι πηγές τους. Οι άνθρωποι, μέσω αυτών των παραθύρων, φτάνουν στα ονόματα και τις ιδιότητες του Θεού και τα κατανοούν.
Εν ολίγοις, ο άνθρωπος,
Σύμφωνα με την έκφραση του Ιερού Κορανίου.
Αχσέν-ι Τακβίμ
(η τέλεια συνοχή)
Είναι ο χαλίφης του σύμπαντος, πλασμένος κατ’ εικόνα Θεού. Χάρη στην ευρύτητα και τον εξοπλισμό της φύσης του, είναι ένα ον που απευθύνεται στον Θεό. Δηλαδή, ο άνθρωπος, με κάθε υλικό και πνευματικό μέλος και συναίσθημά του, έχει την ικανότητα να γνωρίζει και να κατανοεί όλα τα ονόματα και τα χαρακτηριστικά του Θεού. Από αυτή την άποψη, ο άνθρωπος είναι τόσο ευρύς και εξοπλισμένος όσο και το σύμπαν.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
