Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Οι άνθρωποι δοκιμάζονται άλλοτε με αφθονία και άλλοτε με στέρηση. Και στις δύο περιπτώσεις, η σημαντική σοφία έγκειται στη δοκιμασία της υπομονής τους και στη μέτρηση της υποταγής τους στον Θεό. Είναι προφανές ότι όποιος λατρεύει τον Θεό με αγάπη όταν η κατάστασή του είναι καλή, αλλά εγκαταλείπει τη λατρεία του Θεού με θυμό όταν η κατάστασή του είναι κακή, έχει αποτύχει σε αυτή τη δοκιμασία. Στο παρακάτω εδάφιο, που παραθέτουμε τη μετάφρασή του, επικρίνεται αυτή η στάση των ανθρώπων:
Μερικές φορές οι άνθρωποι δοκιμάζονται με λιμό, φτώχεια και διάφορες συμφορές. Όσοι υπομένουν, κερδίζουν:
Η αφθονία είναι μια θεϊκή ευλογία, αλλά μερικές φορές δίνεται ως μέσο δοκιμασίας.
Στο εδάφιο αναφέρεται η προθεσμία, η οποία περιλαμβάνει και τις ομορφιές, όπως η αφθονία, που τους προσφέρει μια όμορφη ζωή.
Αν και η αφθονία δεν είναι λόγος μετάνοιας για όλους, η μετάνοια μπορεί να είναι λόγος για αυτές τις ευλογίες:
Στο παρακάτω εδάφιο, υποδεικνύεται ότι η χορήγηση άφθονων ευλογιών στους ανθρώπους δεν σημαίνει πάντα ότι είναι προς όφελός τους, αλλά μερικές φορές δίνεται ως δοκιμασία:
Ούτε ο πλούτος ούτε η φτώχεια μπορούν να αποτελέσουν ένδειξη καλού ή κακού. Στο Ισλάμ, το μέτρο της αξίας είναι,
Σύμφωνα με την έκφραση του αείμνηστου Ακίφ:
Μπορεί να ειπωθεί, για παράδειγμα, ότι:
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
