Στο Ισλάμ, η αποκάλυψη είναι το θεϊκό μήνυμα που ο Αλλάχ στέλνει απευθείας στους προφήτες του, ενώ η έμπνευση είναι μια πνευματική γνώση που ο Αλλάχ εμφυσά στην καρδιά των δούλων του που δεν είναι προφήτες. Αυτή η κατηγορία πραγματεύεται τις διαφορές μεταξύ έμπνευσης και αποκάλυψης, τον τρόπο με τον οποίο ορίζονται αυτές οι έννοιες στο Κοράνι και τη Σούννα, και τις μορφές αυτής της πνευματικής επικοινωνίας μεταξύ του ανθρώπου και του Αλλάχ.

Η αποκάλυψη είναι αποκλειστικά για τους προφήτες και αποτελεί τη βάση της θρησκείας. Το Κοράνι είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα αποκάλυψης και στάλθηκε στον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) μέσω του Αρχαγγέλου Γαβριήλ (ειρήνη σε αυτόν). Σκοπός της αποκάλυψης είναι να ενημερώσει τους ανθρώπους για τις εντολές και τις απαγορεύσεις του Αλλάχ, να δείξει τον σωστό δρόμο και να εδραιώσει τη συνείδηση της λατρείας.

Η έμπνευση, από την άλλη πλευρά, είναι η καθοδήγηση και η κατανόηση που ο Αλλάχ εμφυσά στις καρδιές των ενάρετων δούλων, των λογίων ή των πιστών που δεν είναι προφήτες. Η έμπνευση δεν είναι δεσμευτική πηγή, είναι προσωπική και δεν δημιουργεί θρησκευτική κρίση. Στη σουφική κατανόηση, η έμπνευση θεωρείται μια εσωτερική διαίσθηση που αυξάνεται με την καθαρότητα της καρδιάς και την ευσέβεια.

Σε αυτή την κατηγορία, θέματα όπως τα είδη της αποκάλυψης, η πηγή της έμπνευσης, οι εσφαλμένες πεποιθήσεις σχετικά με αυτές τις έννοιες και ο τρόπος διάκρισης του σωστού από το λάθος εξηγούνται λεπτομερώς με βάση έγκυρες πηγές.