Ο Σιιτισμός είναι ένα δόγμα του Ισλάμ που πιστεύει ότι η ηγεσία μετά τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) ανήκει στον στενό συγγενή του, τον Αλί, και στους ιμάμηδες που προέρχονται από τη γενιά του. Αυτή η κατηγορία πραγματεύεται τις θεμελιώδεις πεποιθήσεις του Σιιτισμού, τις ιστορικές του ρίζες και τα σημεία στα οποία διαφέρει από τον Σουνιτισμό. Οι Σιίτες αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην πίστη στην Ιμαμική εξουσία, θεωρώντας τον Αλί και τους Δώδεκα Ιμάμηδες αθώους ηγέτες με θεϊκή γνώση.

Ο Τζαφαρικός Σιιτισμός είναι ο πιο διαδεδομένος κλάδος του Σιιτισμού και είναι επίσης γνωστός ως το δόγμα των Δώδεκα Ιμάμηδων. Στον τομέα της νομικής, βασίζεται στις απόψεις του Ιμάμη Τζαφάρ αλ-Σαντίκ. Υιοθετεί μια ισορροπημένη προσέγγιση που βασίζεται τόσο σε ορθολογικές ερμηνείες όσο και σε παραδόσεις.

Ο Αλεβισμός, αν και ιστορικά και πολιτισμικά κοντά στον Σιιτισμό, είναι ένα μοναδικό μονοπάτι που αναπτύχθηκε στην Ανατολία και σε ορισμένες ισλαμικές περιοχές, με διαφορές στην κατανόηση της πίστης και της λατρείας. Στον Αλεβισμό, οι τελετές Τζεμ, η σχέση Ντεντέ-Τάλιπ, η Ταουχίντ, η δικαιοσύνη και η αγάπη για τον Αλί είναι θεμελιώδεις αξίες. Ο Αλεβισμός έχει μια θρησκευτική, καθώς και μια πολιτιστική διάσταση ταυτότητας.

Αυτή η κατηγορία στοχεύει να εξηγήσει με αντικειμενικό τρόπο τις ομοιότητες, τις διαφορές, τις ιστορικές εξελίξεις και τη θέση αυτών των δογμάτων στον ισλαμικό κόσμο. Ταυτόχρονα, συμβάλλει στην ενίσχυση της αμοιβαίας κατανόησης, της ανεκτικότητας και της συνύπαρξης μεταξύ των δογμάτων.