– Όπως είναι γνωστό, ο Μωαβίας εξεγέρθηκε εναντίον του Αλή, με το πρόσχημα ότι ο Οσμάν δεν είχε τιμωρήσει τους δολοφόνους του. Αφού έγινε χαλίφης, τιμώρησε τους δολοφόνους;
– Αν τιμώρησε, πώς το έκανε και ποιοι είναι αυτοί στους οποίους επιβλήθηκε η τιμωρία;
– Αν δεν τον τιμώρησε, ποιος είναι ο λόγος;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σχετικά με εκείνους που εισέβαλαν στο σπίτι του Οσμάν στη Μεδίνα και τον έκαναν μάρτυρα,
Οι πηγές της ισλαμικής ιστορίας περιέχουν διάφορες αφηγήσεις και διαφορετικές πληροφορίες, οι οποίες μερικές φορές συμφωνούν και μερικές φορές όχι.
– Σύμφωνα με μια αφήγηση που περιέχεται στο Tabakat του Ιμπν Σαδ, ο αριθμός των ανθρώπων που μπήκαν στο δωμάτιο για να δολοφονήσουν τον Χαζράτ Οσμάν ήταν:
Είναι δεκατέσσερις.
Ένας από αυτούς είναι ο Μωχάμμαντ, ο γιος του Αμπού Μπακρ. Εγκατέλειψε την πρόθεσή του να τον σκοτώσει, υπακούοντας σε μια εντολή του Οσμάν. (1)
– Σύμφωνα με άλλη αφήγηση που αναφέρεται στον Ιμπν Σαδ, αυτοί που εισέβαλαν στο δωμάτιο του Οσμάν για να τον δολοφονήσουν ήταν τέσσερις, μαζί με τον Μουχάμμαντ μπιν Αμπί Μπακρ. Ήταν οι Κινάνε μπιν Μπισρ μπιν Αττάμπ ετ Τουτζίμπι ελ-Κίντι, Αμρ μπιν Χαμίκ, ελ-Χουζαί, και Σουδάν (Σεβδάν) μπιν Χουρμάν ελ-Μουράντι. (2)
– Μετά τη δολοφονία του Οθμάν, ο Μωάμεθ μπιν Αμπού Μπακρ είπε στον Αλί:
“Ποιοι ήταν οι δολοφόνοι;”
Όταν ρωτήθηκε, είπε ότι δεν ήταν αυτός που τον σκότωσε, αλλά δύο άτομα που μπήκαν στο δωμάτιο μαζί του και ότι δεν τους γνώριζε. Η σύζυγος του Χαζράτ Οσμάν, Ναϊλέ μπιντ-ι Φαρασίφε, η οποία ήταν μάρτυρας του μαρτυρίου του, επιβεβαίωσε και επαλήθευσε τα λόγια του.(3)
Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, τον Οθμάν τον σκότωσαν δύο άτομα από τους στασιαστές.
Λοιπόν, ποιοι ήταν αυτοί οι δύο άνθρωποι;
Αν και τα ιστορικά βιβλία αναφέρουν διαφορετικές πληροφορίες, δεν αποδείχθηκε ενοχή εναντίον κανενός από τους δύο άνδρες σύμφωνα με τους νόμους και τις διατάξεις της Ισλαμικής Σαρία. Συνεπώς, ο Χαλίφης Αλί δεν μπόρεσε να τους τιμωρήσει. Ο Μωάμεθ μπιν Αμπού Μπακρ και η Ναΐλα, αν και μάρτυρες του γεγονότος, δεν αναγνώρισαν τους δολοφόνους. Μόνο με βάση αυτήν την κατάσταση…
Ο Οθμάν δολοφονήθηκε από δύο αντάρτες, των οποίων η ταυτότητα δεν έχει εξακριβωθεί.
– Σύμφωνα με μια άλλη αφήγηση που αναφέρεται στα Ταμπακάτ του Ιμπν Σαδ, φαίνεται ότι αυτοί που εισέβαλαν για να δολοφονήσουν τον Οσμάν ήταν δύο: ο Μουχάμμαντ μπιν Αμπού Μπακρ και ο Κινάνε μπιν Μπισρ. Σύμφωνα με αυτή την αφήγηση, ο Κινάνε είναι αυτός που μαρτύρησε τον Οσμάν, τρυπώντας τον λαιμό του με μερικά βέλη που κρατούσε στο χέρι του. (4)
– Σύμφωνα με μια άλλη αφήγηση που περιγράφει το γεγονός και τον χρόνο του θανάτου, αυτό έγινε από τον Μωάμεθ μπιν Αμπού Μπακρ, τον Κινάν μπιν Μπισρ, τον Σουδάν μπιν Χουμράν αλ-Μουράντι και τον Αμρ μπιν Χαμίκ, οι οποίοι μπήκαν στο δωμάτιο του Οσμάν για να τον σκοτώσουν.(5)
– Σύμφωνα με μια άλλη αφήγηση που περιγράφει τον θάνατο του Οθμάν και αναφέρεται στον Ιμπν Σαδ, τον σκότωσαν ο Σουδάν μπιν Χουμράν και ο Κινάνε μπιν Μπισρ μαζί. (6)
Συνεπώς, στο έργο του Ιμπν Σαδ αναφέρονται τέσσερα ονόματα ατόμων που σχετίζονται με τη δολοφονία του Οθμάν. Ωστόσο, η περιγραφή της δολοφονίας διαφέρει στις διάφορες αφηγήσεις. Σε αυτές τις αφηγήσεις, αναφέρεται ότι τον σκότωσαν είτε ένας, είτε δύο, είτε τρεις άνθρωποι μαζί.
– Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Αμρ μπιν Χαμίκ ήταν ο αρχηγός των Αιγυπτίων ανταρτών, μάλιστα αυτούς τους αντάρτες…
«Οι στρατιώτες του Άμρ μπιν Χαμίκ»
έλεγαν.(7)
Λαμβάνοντας υπόψη τις μαρτυρίες του Μωάμεθ μπιν Αμπού Μπακρ και της Ναϊλέ μπιντ Φαρασίφ, μπορούμε να πούμε ότι:
Μπορούμε να πούμε ότι τον Οθμάν τον σκότωσαν τουλάχιστον δύο ή τρεις άνθρωποι. Ωστόσο, δεν είναι σαφές ποιοι σκότωσαν τον Οθμάν.
– Από την άλλη πλευρά, ο Δρ. Ραμαζάν Ονάλ, ο οποίος το 2019 έγραψε ένα άρθρο για τους δολοφόνους του Χαλίφη Οσμάν και την τύχη τους, ερευνώντας το γεγονός από διάφορες πηγές της Ισλαμικής Ιστορίας, κατατάσσει τρεις από τους συντρόφους του Προφήτη (σαχάμπα) ανάμεσα σε αυτούς που δολοφόνησαν τον Χαλίφη Οσμάν: Αμρ μπιν Χαμίκ αλ-Χουζαΐ, Αμρ μπιν Μπουντέιλ αλ-Χουζαΐ, Νιγιάρ μπιν Ιλιάδ αλ-Εσλεμί. (8)
Ερώτηση:
Πώς πέθαναν όσοι φημολογείται ότι ενεπλάκησαν στη δολοφονία του Οσμάν;
Απάντηση:
Από αυτά
Αμρ μπιν Χαμίκ αλ-Χουζαΐ;
Μετά το θάνατο του Οθμάν, ταξίδεψε στη Δαμασκό, την Κούφα και την Αίγυπτο. (9)
Μετά τη δολοφονία του Χαλίφη Οθμάν, έζησε στην Κούφα και την Αίγυπτο. Συμμετείχε στις μάχες του Τζεμέλ, του Σιφφίν και του Νεχραβάν στις στρατιές του Χαλίφη Αλί. Το 641, όταν το χαλιφάτο πέρασε στους Ομεϋαδες, εγκατέλειψε την Κούφα και ήρθε στη Μοσούλη.
Δηλαδή;
Ο Ζιγιάντ, το έτος 45/665, διορίστηκε κυβερνήτης της Βασόρας (Ιράκ) από τον ετεροθαλή αδελφό του, τον Μωαβία. Ο Άμρ μπιν Χαμίκ είχε φύγει για τη Μοσούλη, φοβούμενος ότι ο Ζιγιάντ θα τον κατηγορούσε για τη δολοφονία του Οθμάν και θα τον τιμωρούσε. Σύμφωνα με μια αφήγηση, εκεί…
κρύφτηκε σε μια σπηλιά και πέθανε εκεί από δάγκωμα φιδιού το πεντηκοστό έτος της Εγίρας (670).
Δεδομένου ότι η χρονολογία του χαλιφάτου του Οσμάν είναι 23-35/644-656,
Αμρ μπιν Χαμίκ,
έζησε περίπου 15 χρόνια μετά το μαρτυρικό θάνατό του.
Εφόσον η χαλιφία του Μωαβία διαρκεί από το 41-60/661-680, ο Αμρ μπιν Χαμίκ πέθανε το ένατο έτος της χαλιφίας του και το κεφάλι του κόπηκε και παραδόθηκε στον Χαλίφη Μωαβία.
Σε διάφορες παραδόσεις αναφέρεται ότι συνελήφθη στην εν λόγω σπηλιά και οδηγήθηκε στον Χαλίφη Μωαβία, και ότι πέθανε κατά τη διάρκεια του ξυλοδαρμού που του επιβλήθηκε ως αντίποινα για τον θάνατο του Οσμάν. Ή ότι πέθανε από φόβο καθ’ οδόν, ενώ τον μετέφεραν, ή ότι τον σκότωσε ο κυβερνήτης της Μοσούλης, Αμπντουρραχμάν μπιν Ουμμουλ-Χακέμ. (10)
Δεν καταφέραμε να βρούμε λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τους θανάτους των Κινάνε μπιν Μπισρ και Σουδάν μπιν Χαμράν.
Ερώτηση:
Πώς πρέπει να κατανοηθεί το ζήτημα του θανάτου του Άμρ μπιν Χαμίκ, ο οποίος ήταν από τους Σαχάμπα, κατά τη διάρκεια της μαστιγώσεως που επιβλήθηκε στον Χαζράτ Οσμάν ως αντίποινα;
Απάντηση:
Η ανταπόδοση είναι για την αδικαιολόγητη, εκ προθέσεως δολοφονία.
(δολοφονία)
Η ποινή που επιβάλλεται είναι η θανατική ποινή. Αντί της θανατικής ποινής, μπορεί να επιβληθεί χρηματική αποζημίωση (ντίγιετ). Ωστόσο, ο δράστης μπορεί να γλιτώσει τη θανατική ποινή για διάφορους λόγους. Αυτοί περιλαμβάνουν την ψυχική κατάσταση του δράστη, τη συγχώρεση του δράστη, την αποδοχή χρηματικής αποζημίωσης αντί της θανατικής ποινής, τη συμφιλίωση και το γεγονός ότι ο δράστης είναι ανήλικος. (11)
Ορισμένοι ισλαμιστές νομικοί επίσης υποστηρίζουν την αρχή της ανταπόδοσης.
“όρια”
το εξετάζει διεξοδικά.
Οροθεσίες,
Οι ποινές που ορίζονται με σαφήνεια ως προς τα όρια και το μέγεθός τους.
Αντιποίνων και ορίων,
Επίσης, η αμφιβολία οδηγεί σε μείωση της ποινής. Στην περίπτωση αυτή, η ποινή της ανταπόδοσης (κίσας) μειώνεται. Ωστόσο, η αμφιβολία ως προς την απόδειξη του εγκλήματος, αν και μειώνει την ποινή της ανταπόδοσης που θα επιβληθεί στον δράστη, δεν εμποδίζει την επιβολή της ποινής ταζίρ. Οι δράστες που δεν υπόκεινται σε κίσας και χαντ τιμωρούνται με ταζίρ. Την ποινή αυτή την καθορίζει ο κυβερνήτης (βελίγιουλ-εμρ). (12)
Ταζίρ
Ο δράστης μπορεί να τιμωρηθεί με ποινές όπως θάνατος, μαστίγωση, φυλάκιση και χρηματική ποινή. (13)
Εάν ο Αμρ μπιν Χαμίκ, ο οποίος θεωρείται ένας από τους δολοφόνους του Χαζράτ Οσμάν, γλίτωσε από την εκδίκηση λόγω αμφιβολιών σχετικά με την απόδειξη της ενοχής του, τότε ο δικαστής σε αυτή την περίπτωση θα τον…
«Ταζίρ»
Τον τιμώρησε με μαστίγωση. Αυτή είναι μια ποινή που επιβάλλεται σύμφωνα με το ισλαμικό δίκαιο. Διότι, εάν ο δικαστής το κρίνει απαραίτητο, μπορεί να επιβάλει αυτή την ποινή σε όσους αθωώνονται από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας λόγω αμφιβολίας. Αυτό συνέβη και με τον κατηγορούμενο Αμρ μπιν Χαμίκ.
– Α
κ. Μπ. Μπουντέιλ αλ-Χουζαΐ
Ο ονομαζόμενος Σαχάμπι αναφέρεται σε ορισμένες ιστορικές πηγές ως ένας από εκείνους που εισέβαλαν στο δωμάτιο του Οθμάν με τον Κινάνε μπιν Μπισρ για να τον δολοφονήσουν. Σύμφωνα με αυτή την αφήγηση, ο Αμρ μπιν Μπουντέιλ και ο Κινάνε μπιν Μπισρ δολοφόνησαν τον Οθμάν από κοινού. (14)
Σύμφωνα με τις έρευνές μας, δεν καταφέραμε να βρούμε καμία πληροφορία σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο του Αμρ μπιν Μπουντέιλ μετά τη δολοφονία του Χαζράτ Οσμάν.
Ας σημειωθεί επίσης ότι,
επειδή οι πληροφορίες στις ιστορικές πηγές δεν έχουν υποβληθεί σε διαδικασία αξιολόγησης και τροποποίησης, όπως τα χαντίθ,
δεν γίνονται δεκτές ως πληροφορίες ούτε ως αδιάσειστα στοιχεία στα δικαστήρια. Οι επιστήμονες μπορούν να κάνουν μόνο μια
«πεποίθηση και υποψία»
γίνονται ιδιοκτήτες.
– Από τους συντρόφους του Προφήτη
Νιγιάρ μπιν Ιγιάδ αλ-Ασλαμί
Σύμφωνα με τα έργα Tarîhi’r-Rusül ve’l-Mülûk του al-Tabari και el-Maarif του Ibn Kutayba al-Dinawari, ο Niyar ήταν ο πρώτος που χτύπησε τον Χαλίφη Οθμάν. (15)
Από όσο ερευνήσαμε, δεν καταφέραμε να βρούμε καμία πληροφορία σχετικά με τη ζωή του μετά το μαρτύριο του Χαζράτ Οσμάν.
Συμπέρασμα
Σε ορισμένες ιστορικές αφηγήσεις, ανάμεσα σε αυτούς που σκότωσαν τον Χαζράτ Οσμάν ήταν και…
«των τριών συντρόφων»
Εκτός από αυτούς, βλέπουμε και τους ακόλουθους συντρόφους, των οποίων οι ιστορίες αναφέρονται στις περιόδους που βρίσκονταν στο στρατό των ανταρτών, αλλά οι οποίοι δεν ήταν οι ίδιοι δολοφόνοι του Χαζράτ Οσμάν: Αμπντουρραχμάν μπιν Ουδέις ελ-Μπεντέβι, Αμπούλ-Χασάν Τεμίμ μπιν Αμπντιάμρ ελ-Μαζινί, Τζαχτζάχ μπιν Καγς (Σαΐντ) ελ-Γκιφάρι, Κουρέιμπ μπιν Εμπρεχέ ελ-Ασμπάχι (ελ-Γιαχμισί). (16)
Συνοπτικά, αυτά είναι όσα μπορώ να πω σχετικά με το θέμα.
Υποσημειώσεις:
- βλ. Ιμπν Σα’ντ, Μουχάμμαντ μπ. Σα’ντ, Ταμπακάτ, Ι-ΧΙ, Μετάφραση, Ομάδα Μεταφραστών, Εκδόσεις Σιγέρ, Κωνσταντινούπολη 2014, ΙΙΙ, 79; (Η Ζωή του Χαζράτ Οσμάν)
- Ιμπν Σα’ντ, ΙΙΙ, 79; Ντογρούλ, Ομέρ Ριζά, Ιστορία του Ισλάμ, Σαντρουλ-Ισλάμ, Ι-VIII, Κωνσταντινούπολη 1928, VIII, 53, IX, 43-47.
- Διόρθωσε, IX, 45.
- βλ. Ιμπν Σα’ντ, ΙΙΙ, 80.
- Ιμπν Σα’ντ, ΙΙΙ, 80.
- Ιμπν Σα’ντ, ΙΙΙ, 81.
- Πρόνκαλ, Αχμέτ, «Αμρ μπ. Χαμίκ», ΔΙΑ, ΙΙΙ, Κωνσταντινούπολη, 1991, σ. 84. Ονάλ, Ραμαζάν, «Οι Σαχάμπι που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για το μαρτύριο του Χαζ. Οσμάν και η τύχη τους μετά το γεγονός», e-Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi, Δεκέμβριος 2019, τόμος: 11, τεύχος 3.(25), σ. 1300-1317.
- Önal, agm, σελ. 1302-1305.
- Önal, agm, σ. 1302; Önkal, agm, DİA, III, 84; Aycan, İrfan “Ziyâd b. Ebîh”, DİA, XLIV, Κωνσταντινούπολη, 2013, σ. 480-482.
- βλ. Önkal, agm, DİA, III. 84; Önal, agm, σ. 1302.
- Αλ-Μπακαρά, 2/178, 179; Νταγτζή, Σαμίλ, «Κισάς», ΔΙΑ, XXV, Άγκυρα, 2002, σ. 488-595; Σαριτζίκ, Μουράτ, Η Περίοδος των Τεσσάρων Χαλίφηδων, Εκδόσεις Νεσίλ, Κωνσταντινούπολη, 2016, σ. 205.
- βλ. Bardakoğlu Ali, “Had”, DİA, XIV, Κωνσταντινούπολη 1996, σ. 547-551, Sarıcık, Περίοδος των Τεσσάρων Χαλίφηδων, σ. 205-206.
- Başoğlu, Tuncay, “Ta’zir”, DİA, XV, Κωνσταντινούπολη 2001, σ. 198-202; Sarıcık, Dört Halife, σ. 205-206.
- βλ. Önal, ό.π., σελ. 1304; (βλ. πηγές).
- βλ. agm, σελ. 1304-1305.
- βλ. agm, σελ. 1303-1305.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
