Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Αμπού Σαλλάμ αναφέρει από έναν από τους συντρόφους του Προφήτη:
«Επιτέθηκαν σε μια συνοικία από την Τζουχέινα. Ένας μουσουλμάνος ζήτησε έναν άνδρα από αυτούς (για μονομαχία). (Όταν ήρθε ένας πολεμιστής) αμέσως τον χτύπησε με το σπαθί του. Αλλά έκανε λάθος και το σπαθί τον χτύπησε. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:»
“Ω Μουσουλμάνοι, βοηθήστε τον αδελφό σας.”
φώναξε. Ο κόσμος έτρεξε προς το μέρος του. Αλλά ήταν νεκρός.Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) τον τύλιξε με το ρούχο και το αίμα του, προσευχήθηκε πάνω του και τον έθαψε.
“Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, είναι αυτός μάρτυρας;”
ρώτησαν.
“Ναι, είναι μάρτυρας και εγώ το μαρτυρώ αυτό.”
απάντησε. [Αμπού Νταβούντ, 40, (2539)]
Την ημέρα της κρίσης, η ανάσταση του μάρτυρα με την όψη που είχε τη στιγμή που ήπιε το ποτήρι της μαρτυρίας, δηλαδή με το αίμα να ρέει φρέσκο και κατακόκκινο από τις πληγές του και τα ρούχα του να είναι αιματοβαμμένα, αποτελεί σημάδι της μαρτυρικής του θανάτου. Διότι η μαρτυρία στο δρόμο του Θεού είναι η ύψιστη θέση και βαθμίδα μετά την προφητεία την ημέρα της κρίσης. Επομένως, η κηλίδα αίματος, που αποτελεί σημάδι και διακριτικό αυτού του ύψιστου βαθμού, ισοδυναμεί με μετάλλιο μεγάλης τιμής.
(Καθηγητής Δρ. Ιμπραήμ Τζανάν, Κουτούμπ-ι Σίττε)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
ΜΑΡΤΥΡΑΣ…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
