Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Αμπού Χουρέιρα (ραδιγιαλλαχού ανχ) αφηγείται: «Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (αλεϊχισσαλάτου βε σσελάμ) είπε:»
«Ο Αλλάχ δεν έστειλε κανέναν προφήτη που να μην είχε υπάρξει βοσκός προβάτων».
“Και εσύ, ω Αγγελιοφόρε του Θεού;”
ρώτησαν.
“Ναι, κι εγώ έβοσκα πρόβατα για τους κατοίκους της Μέκκας, με αμοιβή λίγα κιράτια.”
είπε.” [Μπουχάρι, Ιτζάρε 2; Μουαττά, 18 (2, 971); Ιμπν Μάτζε, Τιτζαράτ 5, (2149).]
ΕΞΗΓΗΣΗ:
1.
Σε αυτό το χαντίθ αναφέρεται ότι όλοι οι προφήτες είχαν μια περίοδο βοσκής στη ζωή τους. Σε μια αφήγηση του Νεσαΐ αναφέρεται:
«Οι ιδιοκτήτες προβάτων και οι ιδιοκτήτες καμηλών καυχιόντουσαν. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:»
«Ο Μωυσής, αν και βοσκός, έγινε προφήτης. Ο Δαβίδ, αν και βοσκός, έγινε προφήτης. Κι εγώ, ενώ έβοσκα τα πρόβατα της οικογένειάς μου στη Τζιγιάντ, έγινα προφήτης.»
είπε.
Η λέξη «καράριτ» που αναφέρεται στο χαντίθ είναι ο πληθυντικός του «κιράτ». Χρησιμοποιείται το «κιράτ» στο χαντίθ ως όνομα τόπου ή ως υποδιαίρεση του δηνάριου; Διότι το «κιράτ» κανονικά είναι μια νομισματική μονάδα, όπως το γρόσι. Εκείνοι που λένε ότι με το «καράριτ» εννοείται χρήμα, επισημαίνουν ότι οι κάτοικοι της Μέκκας δεν γνώριζαν μια περιοχή με αυτό το όνομα. Η αφήγηση που καταγράψαμε στην εξήγηση αναφέρει ότι ο προφήτης έβοσκε πρόβατα σε μια τοποθεσία που ονομαζόταν Τζιγιάδ. Ο Ιμπν Χατζάρ:
“Μπορεί να έβοσκα πρόβατα για τους κατοίκους της Μέκκας με αμοιβή, ενώ για την οικογένειά μου τα έβοσκα δωρεάν.”
συμφιλιώνει τις αντιθέσεις, λέγοντας.
2.
Οι λόγιοι εξήγησαν τη σοφία πίσω από το γεγονός ότι οι προφήτες είχαν περάσει από το επάγγελμα του βοσκού ως εξής:
«Οι προφήτες, βοσκώντας τα πρόβατα, απέκτησαν εμπειρία στις υποθέσεις των κοινοτήτων που είχαν αναλάβει. Διότι η συναναστροφή με τα πρόβατα καλλιεργεί σε αυτούς την πραότητα και τη συμπόνια. Επειδή υπομονετικά βοσκούσαν τα πρόβατα, τα συγκέντρωναν μετά τη διασπορά τους, τα μετέφεραν από βοσκότοπο σε βοσκότοπο, απωθούσαν τους εχθρούς τους, όπως τα άγρια ζώα και τους κλέφτες. Παρατηρούσαν και βίωναν τις διαφορές στις φύσεις των ζώων, τις αδυναμίες τους και την ανάγκη τους για συμφιλίωση, παρά τις έντονες διαφωνίες μεταξύ τους. Από αυτό, αποκτούν συνήθεια στην υπομονή απέναντι στην κοινότητα και κατανοούν τις αλλαγές στις φύσεις της κοινότητας και τις διαφορές στις σκέψεις της. Έτσι, θεραπεύουν τις πληγές της κοινότητας, ελεούν τους αδύναμους και τα πηγαίνουν καλύτερα μαζί τους. Η αντοχή σε αυτές τις δυσκολίες είναι ευκολότερη για όσους έχουν εμπειρία από τη βοσκή, παρά για όσους μπαίνουν σε αυτές τις δουλειές ξαφνικά. Αυτά τα πράγματα αποκτώνται σταδιακά με τη βοσκή των προβάτων.»
“Σε αυτή την εμπειρία, η προσοχή δόθηκε στα πρόβατα. Επειδή τα πρόβατα είναι πιο αδύναμα από τα άλλα, και η διασπορά τους είναι μεγαλύτερη από ό,τι στις καμήλες και τα βοοειδή. Επειδή οι καμήλες και τα βοοειδή μπορούν να δεθούν. Συνήθως τα πρόβατα δεν δένονται στο χωράφι. Επιπλέον, αν και τα πρόβατα διασκορπίζονται περισσότερο, υπακούουν στις εντολές πιο γρήγορα από τα άλλα.”
Ο Τζαμπίρ (ο Θεός να είναι ευχαριστημένος μαζί του) αφηγείται:
Θυμάμαι ότι μάζευα καρπούς από το δέντρο αράκ, που ονομάζεται κεμπάς, στο Μερρούζ-Ζαχράν, μαζί με τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) μας είπε:
“Μαζέψτε τα μαύρα, είναι καλύτερα!”
είχε συστήσει. Εγώ από αυτούς
“Εσείς έχετε βοσκήσει ποτέ πρόβατα;”
ρώτησα.
“Υπάρχει προφήτης που να μην έχει βοσκήσει ποτέ πρόβατα;”
απάντησε. [Μπουχάρι, Ετ’ίμε 50, Ενμπίγια 29, Μουσλίμ, Εσρίμπε 163, (2050).]
ΕΞΗΓΗΣΗ:
1.
Μερύζ-Ζαχράν είναι το όνομα ενός τόπου που απέχει μια στάση δρόμου από τη Μέκκα.
2.
Σχολιαστές,
“Έβοσκες πρόβατα;”
της ερώτησης
“Έχεις βοσκήσει ποτέ πρόβατα, που ξέρεις ότι το μαύρο χρώμα του καρπού που λέγεται κεμπάς είναι καλύτερο;”
δηλώνουν ότι το εκτιμούν. Από αυτή τη δήλωση, γίνεται κατανοητό ότι το κεμπάς δεν καλλιεργείται ούτε πωλείται στις αγορές, αλλά φύεται αυτοφυώς στα βουνά και είναι γνωστό και αξιοποιείται από τους βοσκούς. Ωστόσο, οι λεξικογράφοι αναφέρουν ότι το κεμπάς το τρώνε άνθρωποι, καμήλες, ακόμη και πρόβατα.
3.
Οι μελετητές έχουν συμπεράνει από αυτό το χαντίθ ότι επιτρέπεται να τρώμε από τα φρούτα των δέντρων που φυτρώνουν στα βουνά χωρίς ιδιοκτήτη.
4.
Οι μελετητές, αναφορικά με τη σοφία που κρύβεται πίσω από το γεγονός ότι οι προφήτες είχαν εργαστεί ως βοσκοί πριν από την προφητεία, δίνουν την εξής εξήγηση:
“Η βοσκή των προβάτων χρησιμεύει ως άσκηση και απόκτηση εμπειρίας για την διαχείριση των υποθέσεων της κοινότητας. Διότι η συναναστροφή με τα πρόβατα αναπτύσσει αρετές όπως η πραότητα και η συμπόνια. Επειδή υπομένουν την βοσκή, την συγκέντρωση των προβάτων μετά τη διασπορά τους, την οδήγησή τους από ένα βοσκότοπο σε άλλον, την προστασία τους από εχθρούς όπως τα θηρία και οι κλέφτες, και μαθαίνουν τις διαφορές στις ιδιοσυγκρασίες τους, τις αδυναμίες τους και την ανάγκη τους για συνοχή παρά τις έντονες διαφωνίες, έτσι συνηθίζουν να είναι υπομονετικοί με την κοινότητα και κατανοούν τις διαφορές στα επίπεδα κατανόησης και τις ποικιλίες των χαρακτήρων τους. Έτσι, συμφιλιώνουν τους διαφωνούντες, δείχνουν έλεος στους αδύναμους και φέρονται καλά σε αυτούς. Τελικά, η αντοχή στις δυσκολίες αυτών των εργασιών είναι πολύ ευκολότερη σε σύγκριση με την ανάθεση αυτών των εργασιών ξαφνικά, χωρίς προηγούμενη εμπειρία. Αυτή η αρετή, ωστόσο, αποκτάται σταδιακά με την βοσκή των προβάτων.”
“Σε αυτή την περίπτωση, αναφέρεται ειδικά το πρόβατο. Διότι είναι πιο αδύναμο από τα άλλα, και η διασπορά του είναι μεγαλύτερη από εκείνη της καμήλας ή του βοδιού. Η συγκράτηση των μεγάλων ζώων είναι, κατά συνήθεια, πιο εφικτή. Ωστόσο, αν και τα πρόβατα διασκορπίζονται περισσότερο από τα άλλα, η συγκέντρωση και η υποταγή τους είναι ταχύτερη.”
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
