Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η θρησκεία μας, η οποία δίνει μεγάλη σημασία στην ισχύ της ισλαμικής κοινωνίας, υιοθέτησε και ενθάρρυνε την αύξηση των παιδιών και των γενεών. Πράγματι, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν):
«Παντρευτείτε γυναίκες που γεννούν πολλά παιδιά, γιατί εγώ (την ημέρα της κρίσεως) θα καυχηθώ με τον μεγάλο αριθμό σας (έναντι) των άλλων εθνών».
(Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ, Ι, 412). είπε.
Η σύζυγος του Ενές μπιν Μάλικ, Ουμ Σουλέιμ, είπε στον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν): ”
Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Ο Άνας είναι υπηρέτης σου, γι’ αυτό προσευχήσου στον Θεό γι’ αυτόν.
όταν είπε αυτό, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (σ.α.ς.)
«Ω Αλλάχ, αύξησε τον πλούτο και τα παιδιά του και ευλόγησε ό,τι του έχεις δώσει.»
προσευχήθηκε με τον εξής τρόπο.
Επιπλέον, το παιδί είναι η χαρά του σπιτιού, η παρηγοριά των γονιών. Μια οικογένεια χωρίς παιδιά δεν μπορεί να κοιτάζει το μέλλον με ελπίδα και να εργάζεται με ζήλο. Πράγματι, ο Προφήτης Ζαχαρίας (ειρήνη σ’ αυτόν) προσευχήθηκε στον Θεό (δόξα σ’ Αυτόν) για τη συνέχιση της γενιάς του:
«Αλήθεια, εγώ ανησυχώ για εκείνους που θα με διαδεχθούν. Η γυναίκα μου είναι στείρα. Χάρισέ μου από σένα έναν κληρονόμο (γιο), που να με διαδεχθεί. Κύριέ μου, κάνε τον άξιο της ευαρέσκειάς σου!»
(Μαρία, 19/5-6)
Μια άλλη καλή πλευρά της απόκτησης παιδιών είναι ότι η φροντίδα τους και η αναζήτηση του βιοπορισμού τους θεωρούνται πράξη λατρείας στο Ισλάμ. Ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) εκφράζει αυτήν την κατάσταση με πολύ ωραίο τρόπο με τα ακόλουθα ιερά λόγια:
«Ο πιο ενάρετος δηνάριος που ξοδεύει κανείς είναι ο δηνάριος που ξοδεύει για την οικογένειά του, για το ζώο του στο δρόμο του Θεού και για τον φίλο του, πάλι στο δρόμο του Θεού.»
(Μουσλίμ, Ζακάτ, 38).
“Σίγουρα, ό,τι ξοδεύεις για τη γυναίκα και τα παιδιά σου είναι ελεημοσύνη.”
(Μουσλίμ, Διαθήκη, 8)
Ο άνθρωπος, μετά τον θάνατό του, ωφελείται και από τις καλές πράξεις των ενάρετων παιδιών που αφήνει πίσω. Ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) είπε σχετικά:
«Υπάρχουν τέσσερις άνθρωποι που οι αμοιβές τους (δεν διακόπτονται) μετά τον θάνατό τους: εκείνος που πεθαίνει ενώ φρουρεί τον εαυτό του αφιερωμένο στο δρόμο του Θεού· εκείνος που διδάσκει γνώση (η αμοιβή του συνεχίζεται όσο η γνώση του ωφελεί)· εκείνος που δίνει μια διαρκή ελεημοσύνη (η αμοιβή του συνεχίζεται όσο η ελεημοσύνη του διαρκεί)· και εκείνος που αφήνει πίσω του ένα ενάρετο παιδί που θα προσεύχεται γι’ αυτόν.»
(Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ, V, 268)
Παιδί,
Η τροφή γεννιέται μαζί με το παιδί. Επειδή οι ειδωλολάτρες δεν πίστευαν σε αυτό, κατά την περίοδο της Τζαχιλίγιας, ορισμένοι Άραβες, από φόβο φτώχειας και ανησυχία μήπως δεν μπορέσουν να θρέψουν τα παιδιά τους, δεν ήθελαν να αποκτήσουν παιδιά και σκότωναν αμέσως όσα γεννιούνταν. Ακριβώς όπως υπάρχουν άνθρωποι με την ίδια νοοτροπία και στην εποχή μας. Ωστόσο, ο Παντοδύναμος Θεός, δηλώνοντας ότι εγγυάται την τροφή για όλους, απαγόρευσε αυτές τις άσχημες σκέψεις και πράξεις και τους καταδίκασε αυστηρά γι’ αυτές:
«Μη σκοτώνετε τα παιδιά σας από φόβο για τη φτώχεια. Εμείς θα φροντίσουμε για τη διατροφή τους, όπως και για τη δική σας. Το να τα σκοτώνετε είναι πράγματι ένα μεγάλο έγκλημα.»
(Ισραήλ, 17/31);
«Αυτοί που, από άγνοια, σκότωσαν τα παιδιά τους και απαγόρευσαν (στις γυναίκες) τα αγαθά που ο Αλλάχ τους είχε δώσει, συκοφαντώντας τον Αλλάχ, σίγουρα έχουν υποστεί ζημιά. Πράγματι, έχουν πλανηθεί και δεν θα βρουν τον σωστό δρόμο.» (Αλ-Αν’άμ, 6/140).
Παιδί,
Ωθεί τον άνθρωπο να εργάζεται περισσότερο. Ένας άνθρωπος με παιδιά προσπαθεί να καταβάλει περισσότερη προσπάθεια για να τα φροντίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι, απαλλάσσεται και από την τεμπελιά. Αυτό ισχύει και για το κράτος.
Στο Ισλάμ, η τεκνοποίηση και η διατήρηση της γενιάς θεωρούνται πράξη λατρείας. Λόγω της σπουδαιότητάς της, η πρόκληση βλάβης σε αυτήν, η αποβολή του εμβρύου, η καταστροφή του, καθώς και η θανάτωση ενός γεννημένου παιδιού, θεωρούνται αμαρτήματα. Ειδικά η αποβολή ενός εμβρύου που έχει σχηματιστεί και έχει αναπτυγμένα μέλη είναι απαγορευμένη (χαράμ): Διότι ο Αγγελιοφόρος του Θεού (σ.α.σ.) όταν έπαιρνε όρκο πίστης από τις γυναίκες, τους έλεγε:
“Να μην σκοτώνουν τα παιδιά τους με κανέναν τρόπο”
έθεσε και τον όρο αυτό. Ο όρος αυτός είναι πολύ σημαντικός. Το παιδί, πριν γεννηθεί, βρίσκεται υπό την προστασία της μητέρας. Αλλά μετά τη γέννησή του, πλέον δεν είναι η μητέρα, αλλά ο πατέρας που ευθύνεται για το παιδί. Επομένως, ο όρος “να μην σκοτώνουν τα παιδιά τους για κανένα λόγο” είναι ο όρος να μην σκοτώνουν τα παιδιά που βρίσκονται στις μήτρες και είναι ακόμα έμβρυα.
«Ω Προφήτη, αν έρθουν σε σένα οι πιστές γυναίκες και σου δώσουν όρκο πίστης ότι δεν θα προσδίδουν τίποτα στον Αλλάχ, ότι δεν θα κλέβουν, ότι δεν θα μοιχεύουν, ότι δεν θα σκοτώνουν τα παιδιά τους, ότι δεν θα διαδίδουν ψευδείς κατηγορίες, ότι δεν θα σε παρακούουν σε καμιά καλή πράξη, τότε δέξου τον όρκο πίστης τους και ζήτησε συγχώρεση γι’ αυτές από τον Αλλάχ…»
(Εξεταζόμενη, 60/12).
Η αρετή του να επιθυμείς παιδιά εξαρτάται από την ανατροφή τους με ισλαμική διαπαιδαγώγηση.
Διαφορετικά, το παιδί θα καταστεί επιβλαβές στοιχείο για τους γονείς του και την κοινωνία, αντί να είναι ωφέλιμο. Επομένως, η ανατροφή των παιδιών είναι εξίσου σημαντική με την απόκτηση παιδιών.
Όταν επιθυμείτε να αποκτήσετε ένα παιδί, πρέπει να λαμβάνετε υπόψη και την πνευματική του διαπαιδαγώγηση.
Επομένως, είναι εξαιρετικά σημαντικό να δίνουμε μεγάλη προσοχή στην ανατροφή των παιδιών· να τα συνηθίζουμε στην προσευχή από την ηλικία και με τον τρόπο που ορίζει το Ισλάμ, να τους διδάσκουμε την ειλικρίνεια, να τα αντιμετωπίζουμε με καλοσύνη και ευγένεια, να προσέχουμε τη συμπεριφορά τους απέναντι στους άλλους, να τα συνηθίζουμε στους κανόνες καλής συμπεριφοράς, στη γενναιοδωρία και στην οικειότητα, εν ολίγοις, να τα αναθρέφουμε με βάση την ηθική και τις αρχές του Ισλάμ.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
