– Δεν θα μπορούσε να γίνει μια εικόνα του Προφήτη μας τότε;
– Αν υπήρχε επίσημη μορφή, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να πειστούν πιο εύκολα.
– Επίσης, υπάρχει η εικόνα του Χαζράτ Αλί, τη βλέπουμε στους Αλεβίτες, είναι λάθος αυτό;
– Ή μήπως ζωγραφίστηκε αργότερα, σύμφωνα με την περιγραφή του τύπου;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όπως δεν υπάρχει επίσημη εικόνα του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν), έτσι και η εικόνα του Χαζράτ Αλί (να είναι ευχαριστημένος ο Θεός μαζί του) είναι εξ ολοκλήρου προϊόν φαντασίας.
Στην εποχή του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), δεν υπήρχε η συνήθεια να ζωγραφίζουν οι άνθρωποι. Δεν υπήρχαν πορτρέτα ούτε του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), ούτε των ηγετών των ειδωλολατρών.
Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) δεν επέτρεπε τη ζωγραφική.
Διότι η κοινωνία της Μέκκας έφτιαχνε ειδώλα για να τα λατρεύει, ζωγράφιζε τις εικόνες τους και τα θεωρούσε θεούς.
Αυτή η δεισιδαιμονία, που διήρκεσε αιώνες, καταργήθηκε από το Ισλάμ με την πίστη στην ενότητα του Θεού. Για να αποτρέψει τους ανθρώπους από το να επιστρέψουν σε κακές συνήθειες, ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) απαγόρευσε κάθε είδους εικόνες, αγάλματα, ειδώλα και παρόμοια…
“με σκιά – χωρίς σκιά”
απαγόρευσε τις εικονογραφήσεις.
Από αυτή την άποψη
“Αν υπήρχε μια εικόνα του Προφήτη μας, ίσως να ήταν πιο πειστικό για κάποιους ανθρώπους.”
δεν χρειάζεται πλέον να εκφραστεί.
Η πίστη είναι, κατ’ ουσίαν, ένα ζήτημα του αόρατου και της καρδιάς, είναι να πιστεύεις σε κάτι που δεν βλέπεις με τα μάτια σου.
Πρέπει να πιστεύουμε στον Θεό, στους αγγέλους, στους προφήτες και στη μεταθανάτια ζωή επειδή υπάρχουν εικόνες τους;
Από την άλλη πλευρά, είναι αδύνατο να απεικονιστεί ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού). Διότι δεν χωράει ούτε σε εικόνες, ούτε σε φαντασίες, ούτε σε καμβάδες. Απεικονίζεται στην καρδιά του πιστού, καταλαμβάνει την κορυφή της πίστης μας.
Ωστόσο, οι σύντροφοι του Προφήτη, με προεξέχοντες τον Χαζράτ Αλί, τον Χαζράτ Χασάν, τον Χαζράτ Αμπού Χάλε και την Ουμμού Μαμπέδ, περιέγραψαν τόσο όμορφα το πρόσωπο, την εμφάνιση και τη σωματική ομορφιά του Προφήτη μας, που ο καθένας από εμάς μπορεί να αποτυπώσει στο νου, στην καρδιά και στην πίστη του μια τέλεια εικόνα του Προφήτη.
Στην ιστορία του Ισλάμ
“Χίλυε-ι Σααδέτ”
Η περιγραφή του προσώπου του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) από τον Χαζράτ Αλί, όπως έχει καταγραφεί, κοσμεί τα σπίτια μας με τη μορφή όμορφων πινάκων.
Η ομορφιά του προσώπου του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν), όπως περιγράφεται στο “Hilye-i Saadeti” που περιγράφει τα σωματικά χαρακτηριστικά του, είναι η εξής:
Ο Προφήτης μας είχε ένα πρόσωπο τόσο όμορφο που έκοβε την ανάσα όσων τον έβλεπαν.
Το κεφάλι του ήταν μεγάλο, ήταν πολύ ευγενικός. Το πρόσωπό του δεν ήταν ούτε παχουλό ούτε αδύνατο, ούτε σφριγηλό ούτε κοκαλιάρικο. Τα μάγουλά του δεν ήταν ούτε σαρκώδη ούτε κοίλα. Η λευκότητα του προσώπου του έκανε να ξεχωρίζει η κοκκινίλα των μαγούλων του. Όταν ίδρωνε, έμοιαζε με τριαντάφυλλο που είχε πάνω του σταγόνες δροσιάς.
Το χρώμα του ήταν ανοιχτό· ούτε λευκό σαν ασβέστη, ούτε μαύρο σαν πίσσα, αλλά κάτι ανάμεσα, λευκό, λαμπερό και διαυγές, με μια ελαφριά ροζ απόχρωση σαν τριαντάφυλλο. Από το πρόσωπό του έλαμπε διαρκώς φως. Ήταν φωτεινός σαν τον ήλιο, λαμπερός σαν το φεγγάρι.
Το μέτωπό της ήταν ανοιχτό και πλατύ. Οι βλεφαρίδες της πυκνές και μακριές. Τα μάτια της μαύρα, πολύ όμορφα και μεγάλα. Είχε φρύδια σε σχήμα ημισελήνου. Το διάστημα ανάμεσα στα φρύδια της ήταν ανοιχτό, αλλά τα φρύδια της ήταν κοντά το ένα στο άλλο.
Τα μάτια του ήταν από τη φύση τους βαμμένα με σούρμα. Το λευκό των ματιών του ήταν ολόλευκο, και το μαύρο ολόμαυρο. Έβλεπε τη νύχτα σαν μέρα. Η θεϊκή αγάπη, μερικές φορές, προκαλούσε κοκκίνισμα στα μάτια του.
Τα δόντια του έλαμπαν σαν μαργαριτάρια, έρρεαν σαν λευκά σύννεφα, ήταν ελαφρώς αραιά, όχι πολύ πυκνά, ούτε το ένα πάνω στο άλλο. Καθώς μιλούσε, από τα μπροστινά του δόντια έβγαινε φως, και όταν γελούσε, το ευλογημένο στόμα του άνοιγε, εκπέμποντας φως σαν μια αστραπή.
Το στόμα της δεν ήταν ούτε πολύ μεγάλο ούτε πολύ μικρό. Και τα δύο χείλη της είχαν μια μοναδική ομορφιά.
Τα μαλλιά της ήταν ελαφρώς κυματιστά, όχι σκληρά, ούτε σγουρά ούτε εντελώς ίσια, και μπορούσαν να χωριστούν στη μέση από μόνα τους.
Ο λαιμός της ήταν μακρύς και καλοσχηματισμένος, καθαρός σαν ασήμι. Η σωματοδομή της ήταν λεπτή και δεν υπήρχε όμοιά της.
Ήταν μετρίου αναστήματος για την κοινότητά του. Ούτε πολύ κοντός, ούτε πολύ ψηλός για να τραβήξει την προσοχή.
Ο Παντοδύναμος Θεός είχε συγκεντρώσει σε αυτόν όλη την ανθρώπινη ομορφιά.
Είθε να τον περιβάλλουν εκατομμύρια ευλογίες και εκατομμύρια χαιρετισμοί…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
