
– Υπάρχουν στίχοι από το Κοράνι ή χαντίθ που να αποδεικνύουν την ανυπαρξία της εξελικτικής διαδικασίας;
– Εντάξει, ας υποθέσουμε ότι ο πρώτος άνθρωπος στην εξελικτική διαδικασία είναι ο Αδάμ.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πρώτον, τα εδάφια που περιγράφουν τα στάδια της δημιουργίας του ανθρώπου από τη γη φαίνονται να αντιτίθενται στη θεωρία της εξέλιξης. Αν και τα στάδια δημιουργίας άλλων ζωντανών οργανισμών δεν περιγράφονται με τόση λεπτομέρεια, βλέπουμε ότι το Κοράνι περιγράφει με λεπτομέρεια τα στάδια δημιουργίας του ανθρώπου. Αυτά τα εδάφια μπορούν να παρατεθούν ως εξής:
«Και το να σας δημιουργήσει από τη γη και να σας διασκορπίσει στη γη ως ανθρώπους, είναι ένα από τα σημεία Του.»
(Ρουμ, 30/20)
«Σας έπλασε από πηλό…»
(Αλ-Αν’άμ, 6/2)
«Δημιουργήσαμε τον άνθρωπο από πηλό που έχει υποστεί επεξεργασία.»
(Αλ-Μουμινουν, 23/12)
«Τους πλάσαμε από κολλώδη λάσπη.»
(Σαφφάτ, 37/11)
«Πράγματι, εμείς πλάσαμε τον άνθρωπο από πηλό, από λάσπη που είχε στεγνώσει.»
(Χιτζρ, 15/26)
«Έπλασε τον άνθρωπο από πηλό, σκληρό σαν τούβλο.»
(Ραχμάν, 55/14)
Όπως φαίνεται, σε αυτά τα εδάφια περιγράφονται με λεπτομέρεια τα στάδια της δημιουργίας του ανθρώπου. Σύμφωνα με αυτά, η δημιουργία του ανθρώπου ξεκίνησε από το χώμα, πέρασε από στάδια όπως η λάσπη, η κοσκινισμένη λάσπη, και στη συνέχεια απέκτησε μια σκληρή δομή σαν τούβλο. Είναι σαφές ότι η περιγραφή αυτών των σταδίων αναφέρεται στη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου. Άλλωστε, η αναφορά στην πρόσκληση των αγγέλων να προσκυνήσουν τον Αδάμ μετά από αυτή τη δημιουργία, σε ορισμένα από αυτά τα εδάφια, ενισχύει αυτή την άποψη.
Στο πρώτο στίχο, αφού αναφέρεται ότι ο άνθρωπος πλάστηκε από τη γη, η αναφορά στη διάδοσή του στη γη υποδηλώνει ότι οι διάφορες φυλές που έχουν εξαπλωθεί σε διάφορες περιοχές της γης προέρχονται από τον Αδάμ, ο οποίος πλάστηκε από τη γη. Πράγματι, σε ένα ιερό χαντίθ, ο Προφήτης…
Ο Αδάμ πλάστηκε από μια χούφτα χώμα που πάρθηκε από διάφορες περιοχές της γης, γι’ αυτό και οι απόγονοι του Αδάμ έχουν διάφορα χρώματα.
εκφράζεται.
(βλ. Αμπού Νταβούντ, Σουνέτ, 16; Τιρμίζι, Τεφσίρ, 2/1; Μουσνέδ, IV, 400, 406)
Η χρήση του πληθυντικού αριθμού σε τέτοια εδάφια, δηλαδή
«σας έπλασε από τη γη»
Η χρήση της φράσης έχει ερμηνευτεί από τους υποστηρικτές της εξελικτικής δημιουργίας με την έννοια ότι δεν αναφέρεται στον Προφήτη Αδάμ, αλλά σε όλους τους ανθρώπους, επειδή η προέλευσή τους βασίζεται στη γη.
Ωστόσο
«σας έπλασε από τη γη»
Η φράση αναφέρεται στη δημιουργία του Αδάμ από τη γη. Διότι, εφόσον ο Αδάμ (Ας) δημιουργήθηκε από τη γη, οι υπόλοιποι άνθρωποι θεωρούνται έμμεσα δημιουργημένοι από τη γη. Συνεπώς,
«σας έπλασε από τη γη»
στην έκφραση
“εσάς”, “τον πατέρα σας Αδάμ”
Αυτό είναι το νόημα. Ένα τέτοιο ύφος, δηλαδή η προσφώνηση των ανθρώπων σαν να ήταν οι πρόγονοί τους, η αναφορά στις πράξεις των προγόνων σαν να τις είχαν κάνει οι ίδιοι, ή η αναφορά στις ευλογίες που δόθηκαν στους προγόνους σαν να δόθηκαν σε αυτούς, είναι συχνό φαινόμενο στο Κοράνι. Για παράδειγμα,
«Ω Ισραηλίτες, θυμηθείτε την ευλογία του Θεού προς εσάς…»
(Αλ-Μπακαρά, 2/40, 47, 122)
,
“Σας μεταφέραμε με το πλοίο όταν η θάλασσα φούσκωσε.”
(Αλ-Χάκκα, 69/11)
στις στίχους του
“εσείς”
Αυτό που εννοεί είναι στην πραγματικότητα οι πρόγονοι των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Οι πράξεις που έγιναν για τους προγόνους τους, περιγράφονται σαν να έγιναν για αυτούς.
Βέβαια, και οι άλλοι άνθρωποι προέρχονται από τη γη. Διότι ο άνθρωπος τρέφεται από φυτά και ζώα. Τα ζώα που τρώμε τρέφονται και αυτά με τη σειρά τους από φυτά. Τα φυτά πάλι παίρνουν την τροφή τους από τη γη.
Επομένως, όπως και οι άλλοι ζωντανοί οργανισμοί πάνω στη γη, και εμείς δημιουργούμαστε εμμέσως από το έδαφος.
«Ό,τι είναι πάνω στη γη, είναι γη.»
Η φράση αυτή υποδεικνύει επίσης αυτήν την αλήθεια.
Ωστόσο, υπάρχει ένα σημαντικό σημείο που πρέπει να προσέξουμε και να μην παραβλέψουμε. Αν στις στίχους που αναφέρονται στη δημιουργία του ανθρώπου χρησιμοποιούνταν μόνο η λέξη «χώμα» (τουράμπ), τότε θα μπορούσε να εννοηθεί τέτοια έννοια από αυτούς τους στίχους.
(δηλαδή, εννοείται ότι όχι μόνο ο Αδάμ, αλλά όλοι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τη γη)
θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια δεύτερη πιθανότητα. Ωστόσο, όπως φαίνεται στα παραπάνω εδάφια, η δημιουργία του ανθρώπου περιγράφεται μόνο με
γη
όχι,
λάσπη, φιλτραρισμένη λάσπη, κολλώδης λάσπη, σκληρυμένη λάσπη
αναφέρονται και οι δηλώσεις τους.
Επομένως, είναι σαφές ότι σε αυτά τα εδάφια περιγράφεται με λεπτομέρεια πώς ο Αδάμ, ο πρώτος άνθρωπος, δημιουργήθηκε από τη γη. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις περιγραφές σε άλλα ιερά βιβλία και από πολλές αξιόπιστες παραδόσεις.
Η αναφορά στις διάφορες φάσεις της γης σε αυτά τα εδάφια έρχεται σε αντίθεση με την εξελικτική αντίληψη της δημιουργίας, δηλαδή με την αντίληψη ότι ο Αδάμ δεν προήλθε απευθείας από τη γη, αλλά από πιθηκοειδή όντα, γι’ αυτό και αυτές οι φάσεις…
(εκφράσεις όπως λάσπη, σκληρυμένη λάσπη)
έχει επιχειρηθεί να ερμηνευθεί με εξεζητημένες ερμηνείες.
(Βλ. π.χ. Ισλάμογλου, 2016, 135 κ.ε.)
«Άρχισε να πλάθει τον άνθρωπο από πηλό. Έπειτα, δημιούργησε τη γενιά του από ένα ευτελές υγρό.»
(Σετζντέ, 32/7-8)
Στο συγκεκριμένο στίχο γίνεται διάκριση μεταξύ της δημιουργίας του πρώτου ανθρώπου και των υπολοίπων. Στον στίχο αυτό,
“άνθρωπος”
με σκοπό τον Αδάμ,
«να το καταστρέψει»
(η γενιά του)
Είναι σαφές ότι με τη φράση αυτή εννοεί και τους άλλους ανθρώπους που προέρχονται από τη γενιά του.
Του Θεού
«Προσκυνήστε τον Αδάμ!»
κατ’ εντολήν του, του Εωσφόρου
«Θα προσκυνήσω εγώ εκείνον που έπλασες από πηλό;»
(Ισραήλ, 17/61)
Η άρνησή του να προσκυνήσει, λέγοντας “δεν είμαι εγώ ανώτερος από αυτόν που πλάστηκε από πηλό;”, αποτελεί σαφή απόδειξη ότι ο Αδάμ πλάστηκε απευθείας από πηλό, γι’ αυτό και ο Εωσφόρος τον περιφρόνησε, και ότι ο Αδάμ είναι αυτός που πλάστηκε από πηλό.
“Από έναν και μόνο άνθρωπο
(από μία και μοναδική ψυχή)
δημιούργησε, και από αυτόν δημιούργησε τη σύζυγό του.”
(Αλ-Α’ράφ, 7/189)
Στο συγκεκριμένο στίχο, ο Παντοδύναμος Θεός απευθύνεται στους ανθρώπους και τους αναγγέλλει ότι τους δημιούργησε από ένα και μόνο άτομο (από μία και μοναδική ψυχή).
Όλες οι ερμηνείες συμφωνούν ότι η ψυχή (το άτομο) είναι ο Αδάμ και η σύζυγός του, που πλάστηκε από αυτόν, είναι η Εύα. Τα ιερά χαντίθ σχετικά με τη δημιουργία του Αδάμ εκφράζουν αυτήν την έννοια, και οι αναφορές στην Τορά υποστηρίζουν τις ερμηνείες των ερμηνευτών.
Αν και η σημασία του στίχου είναι αυτή,
«εγώ»
επειδή η λέξη έχει περάσει στην τουρκική γλώσσα, δηλαδή έχει τουρκοποιηθεί, χρησιμοποιείται αυτούσια στις μεταφράσεις,
«σας δημιούργησε από μία και μόνη ψυχή»
με την έννοια, μερικές φορές και
«σας δημιούργησε από μία και μόνη ψυχή»
μεταφράζεται ως “αυτός ο εαυτός” και του αποδίδονται έννοιες όπως “ουσία” και “πυρήνας”.
Έτσι, η σημασία του στίχου γίνεται ασαφής και δεν είναι σαφές τι εννοείται με τις λέξεις “ψυχή”, “ουσία” ή “πυρήνας”.
Επίσης, σε αυτή την περίπτωση, η σημασία του στίχου
«Σας δημιούργησε από μια ψυχή και από αυτήν δημιούργησε και τη σύντροφό της».
λαμβάνει μια τέτοια μορφή, οπότε
-Εφόσον ο Αδάμ δεν θα αναφέρεται-
“η σύζυγος του Özün”
δημιουργώντας μια έννοια όπως,
«σύζυγος»
δεν έχει πλέον νόημα να αναφέρεται. Κατά τη γνώμη μας, η ψυχή η μία (nefs-i vâhidenin) σε αυτό το εδάφιο
“ένα άτομο”
είναι σαφές από το νόημα.
Επίσης, σε αυτή τη λέξη.
“ενιαίος ή του ιδίου γένους/είδους”
δίνω νόημα
(για τέτοιου είδους σχόλια, βλ. Mustafa Öztürk, Κουράνι και Δημιουργία, 2016, σελ. 161 κ.λπ.)
από
δεν είναι συνεπές.
Διότι και σε αυτή την περίπτωση η σημασία του στίχου είναι
«Σας δημιούργησε από ένα είδος/γένος και από το ίδιο είδος/γένος δημιούργησε και τη σύζυγό σας.»
Σε αυτή την περίπτωση, η σημασία του στίχου γίνεται ακατανόητη και ασαφής. Επιπλέον, σε αυτή την περίπτωση, ο στίχος…
«Εμείς σας δημιουργήσαμε»
ξεκινώντας με το “έτσι”, στη συνέχεια
«την σύζυγό του / τη γυναίκα του»
όχι
«εζβάτζεκυμ / τις συζύγους σας»
θα έπρεπε να ειπωθεί.
Επομένως, η σημασία του στίχου είναι, όπως αναφέραμε παραπάνω.
«Σας δημιούργησε από έναν άνθρωπο και από αυτόν δημιούργησε τη σύζυγό του».
έχει την εξής μορφή.
Πράγματι
«Η δημιουργία σας και η ανάστασή σας είναι όμοια με την ψυχή ενός και μοναδικού ατόμου»
(ενός ατόμου)
είναι σαν να δημιουργείται και να ανασταίνεται.”
(Λουκμάν, 31/28)
στον στίχο, η έννοια του “nefs-i vâhidenin”
“ένα μόνο άτομο”
Όπως είναι απολύτως σαφές από το νόημά του, το ίδιο ισχύει και για το “νέφς-ι βαχίντε” (μια ψυχή) σε αυτό το εδάφιο, που αναφέρεται σε ένα και μοναδικό άτομο. Και αυτό το μοναδικό άτομο είναι ο Αδάμ, ο πρώτος άνθρωπος.
Συνεχίζοντας με παρόμοιο στίχο από το Σουρά Νίσα:
“… και από τους δύο”
(μινχούμα)
δημιούργησε πολλούς άνδρες και γυναίκες και τους διέσπειρε σε όλη τη γη.”
(Νισά, 4/1)
Η φράση αυτή αποτελεί μια επιπλέον απόδειξη ότι τα αναφερόμενα σε αυτό το εδάφιο είναι δύο άτομα (ο Αδάμ και η Εύα) και ότι ο Αδάμ και η Εύα είναι οι γονείς όλων των ανθρώπων.
«Η περίπτωση του Ιησού ενώπιον του Θεού είναι όμοια με την περίπτωση του Αδάμ. Τον έπλασε από χώμα, έπειτα είπε: «Γίνε!», και έγινε.»
(Αλ-ι Ιμράν, 3/59)
Η συγκεκριμένη στίχος αποτελεί μία από τις πιο σαφείς και σημαντικές αποδείξεις ότι ο Αδάμ (α.σ.) ήταν ο πρώτος άνθρωπος και δημιουργήθηκε απευθείας από τη γη. Διότι σε αυτή τη στίχο, ο Θεός απαντά στους Εβραίους που δεν πίστευαν στη γέννηση του Ιησού (α.σ.) χωρίς πατέρα και ισχυρίζονταν ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο, και στους Χριστιανούς που, με αφετηρία τη γέννηση του Ιησού (α.σ.) χωρίς πατέρα, τον θεοποίησαν και ισχυρίστηκαν ότι ήταν ο γιος του Θεού, αναφέροντας ένα ακόμα πιο εντυπωσιακό παράδειγμα δημιουργίας: τη δημιουργία του Αδάμ (α.σ.). Δηλαδή, αν δεν μπορείτε να καταλάβετε κάτι τέτοιο, ορίστε ένα ακόμα πιο εντυπωσιακό παράδειγμα: ο Αδάμ, τον οποίο ο Θεός δημιούργησε απευθείας από τη γη, χωρίς μητέρα και πατέρα, του είπε «γίνε» και αυτός έγινε.
Όπως ο Αδάμ, χωρίς πατέρα, πλάστηκε από τη γη και με την εντολή «κουν» (γίνε) του Θεού απέκτησε ζωή και έγινε άνθρωπος, έτσι και η περίπτωση του Ιησού είναι παρόμοια. Λέγεται ότι Εκείνος που τον δημιούργησε χωρίς γονείς, μπορεί να τον δημιουργήσει και χωρίς πατέρα.
Έτσι, αυτό το εδάφιο, όπως περιγράφει τη θαυματουργή γέννηση του Ιησού χωρίς πατέρα, με μια ακόμη πιο εκπληκτική κατάσταση, δηλαδή τη δημιουργία του Αδάμ από τη γη χωρίς μητέρα και πατέρα, από τη μια πλευρά…
Αναφέρει ότι η δημιουργία του Αδάμ, όπως και η δημιουργία του Ιησού, ήταν θαυματουργή και έγινε ξαφνικά και ακαριαία από τη γη.
«Θα πλάσω για εσάς από πηλό ένα πουλί και θα φυσήξω μέσα του, και με τη θέληση του Θεού, αμέσως θα γίνει πουλί…»
(Αλ-Ιμράν, 3/49)
Ο στίχος περιγράφει πώς ο Θεός, μέσω του Ιησού, έδωσε ζωή σε ένα κομμάτι πηλού που είχε πάρει τη μορφή πουλιού, και δείχνει πόσο εύκολο και γρήγορο ήταν αυτό το έργο.
Έτσι, δίνονται στοιχεία για το πώς δημιουργήθηκαν τα έμβια όντα.
Επίσης, όπως ακριβώς δεν χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να μετατραπεί αυτό το κομμάτι λάσπης σε πουλί, αλλά συνέβη στιγμιαία, έτσι και η μετάβαση του Αδάμ από λάσπη σε άνθρωπο…
(σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των εξελικτικών δημιουργιστών)
Είναι σαφές ότι δεν χρειάζονται εκατομμύρια χρόνια.
«Και ο Αλλάχ δίδαξε στον Αδάμ όλα τα ονόματα…»
(Αλ-Μπακάρα, 2:31)
,
«Ο Ραχμάν δημιούργησε τον άνθρωπο, του δίδαξε την έκφραση.»
(Ραχμάν, 55/1-4)
Τα εδάφια δείχνουν επίσης ότι ο πρώτος άνθρωπος δημιουργήθηκε με την ικανότητα να μιλάει, όπως εμείς. Επίσης, ο Ιησούς (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) μίλησε ενώ ήταν ακόμα βρέφος, κατόπιν νεύματος της μητέρας του.
«Εγώ είμαι δούλος του Θεού…»
Η έναρξη της ομιλίας του με τη φράση «…» δείχνει ότι ο Αδάμ (ας) μπορούσε να μιλήσει αμέσως μετά την ολοκλήρωση της δημιουργίας του. Δεν χρειαζόταν μακρές περιόδους για να μιλήσει.
«Εμείς τιμήσαμε τον υιό του Αδάμ…»
(Ισραήλ, 17/70),
«Δημιουργήσαμε τον άνθρωπο στην τελειότερη μορφή.»
(Σύκο, 95/4)
όπως τα εδάφια που δηλώνουν ότι ο άνθρωπος είναι ένα πολύτιμο ον, ότι ο άνθρωπος δεν προέρχεται από άλλα είδη,
δημιουργήθηκε ξεχωριστά και ανεξάρτητα
, υποδεικνύει ότι δεν έχει καμία συγγένεια, ούτε μακρινή ούτε στενή, με ζώα όπως οι πίθηκοι.
Πράγματι, σε μια ομάδα Ισραηλιτών που επέμεναν να παραβιάζουν τις εντολές του Θεού
«Γίνετε άθλιοι πίθηκοι!»
(Αλ-Α’ράφ, 7/166)
στη φράση “είπαμε”, το “χάσιιν”
(ταπεινωμένοι/αποβλακωμένοι)
Η φράση αυτή υποδεικνύει ότι ο πίθηκος είναι κατώτερο πλάσμα από τον άνθρωπο στα μάτια του Θεού. Επομένως, είναι αδιανόητο ο Θεός να έχει δημιουργήσει τους ανθρώπους συγγενείς με πιθήκους ή πιθηκοειδή πλάσματα, ενώ η δημιουργία του ανθρώπου ξεχωριστά θα ήταν για Αυτόν μια πολύ εύκολη πράξη.
«Και είδε ο Θεός τα πάντα όσα εποίησε, και ιδού καλά λίαν.»
(Σουτζούντ, 32/7),
«…Η τέχνη του Θεού, που δημιούργησε τα πάντα τέλεια…»
(Αλ-Ναμλ, 27/88)
,
«…Δεν θα βρεις κανένα ελάττωμα / αταξία στη δημιουργία / στα πλάσματα του Ραχμάν…»
(Ακίνητο, 67/3)
Σε στίχους όπως αυτοί, αναφέρεται ότι τα όντα και οι ζωντανοί οργανισμοί στο σύμπαν δημιουργήθηκαν με τον τελειότερο τρόπο και είναι άψογοι.
Αυτό αποτελεί σαφή απόδειξη κατά της θεωρίας της εξέλιξης.
Διότι, σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, τα όργανα των ζωντανών οργανισμών αναπτύχθηκαν σταδιακά, προσαρμοζόμενα στο περιβάλλον. Δηλαδή, δεν υπάρχουν τέλειοι ζωντανοί οργανισμοί, αλλά ζωντανοί οργανισμοί που συνεχώς αλλάζουν και εξελίσσονται. Στην πραγματικότητα, όμως, κάθε οντότητα και κάθε ζωντανός οργανισμός είναι τέλειος. Ακόμη και οι ζωντανοί οργανισμοί που θεωρούνται πρωτόγονοι και απλοί είναι τέλειοι και άψογοι. Όπως άλλωστε αναφέρουν και οι Ισλαμιστές λόγιοι,
«Δεν υπάρχει τίποτα πιο τέλειο από αυτό που ήδη υπάρχει».
δηλαδή
«Δεν υπάρχει τίποτα τελειότερο από αυτό που υπάρχει εντός του πεδίου των δυνατοτήτων.»
Δηλαδή, τα όντα έχουν δημιουργηθεί με την τελειότερη μορφή. Δεν μπορεί να υπάρξει κάτι τελειότερο. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να…
“Αν ήταν έτσι, θα ήταν καλύτερα και ωραιότερα.”
Δεν μπορεί. Αυτό που θεωρεί ελαττωματικό ή ελλιπές, στην πραγματικότητα είναι η δική του οπτική γωνία.
Συμπερασματικά,
Στα εδάφια του Κορανίου δεν υπάρχει καμία αναφορά που να υποστηρίζει την εξέλιξη, αντιθέτως ορισμένα εδάφια υποδεικνύουν ότι τα είδη δημιουργήθηκαν ανεξάρτητα, ενώ το γεγονός ότι ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, δημιουργήθηκε από τη γη, αναφέρεται με σαφείς εκφράσεις.
Όσοι διαφωνούν με αυτό, δεν έχουν στα χέρια τους αδιάσειστα στοιχεία, και αυτά που προβάλλουν ως αποδείξεις είναι:
δεν είναι τίποτα άλλο παρά σχόλια και διαστρεβλώσεις που εξυπηρετούν τις δικές τους απόψεις.
Με άλλα λόγια, απλώς υποκύπτουν σε εικασίες.
Η υποταγή στην εικασία δεν μπορεί να αποτελεί επιστημονική προσέγγιση. Όπως αναφέρεται στο στίχο,
“…Η υποψία δεν σημαίνει τίποτα για την αλήθεια.”
(Αλ Νατζμ, 53/28)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις