– Υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει μια γέφυρα που ονομάζεται γέφυρα Σιράτ.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Στο Κοράνι
Σιράτ,
περισσότερο
“ευθύς” (ορθός)
Χρησιμοποιείται με την έννοια της θρησκείας του Τουχίντ και του Ισλάμ, η οποία είναι σύμφωνη με τη θέληση του Θεού και οδηγεί σε Αυτόν:
“Όποιος εμπιστεύεται και στηρίζεται στον Θεό, σίγουρα θα βρει τον σωστό δρόμο.”
(ο δρόμος ο ευθύς)
απεστάλη.”
(Αλ-ι Ιμράν, 3/101);
«Ασφαλώς, ο Αλλάχ είναι ο Κύριός μου και ο Κύριός σας. Γι’ αυτό, λατρεύετε μόνο Αυτόν. Αυτή είναι η σωστή οδός.»
(ο δρόμος ο ευθύς)
σταματήστε.”
(Αλ-ι Ιμράν, 3/51).
Αλλά στην ορολογία
Σιράτ
όταν αναφέρεται η μεταθανάτια ζωή
“Σιράτ”
έρχεται στο μυαλό.
Σιράτ,
Είναι μια γέφυρα που εκτείνεται από το μέρος της ανάστασης, περνάει πάνω από την κόλαση και φτάνει μέχρι τον παράδεισο.
Αυτή η γέφυρα θα στηθεί πάνω από την κόλαση την ημέρα της Ανάστασης. Σε αυτήν θα έρθουν όλοι: πιστοί, αμαρτωλοί, άπιστοι. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να φτάσει κανείς στον Παράδεισο. Τα άγκιστρα που θα τοποθετηθούν στις δύο πλευρές της Σιράτ θα τραβήξουν, με εντολή του Θεού, όσους δεν έχουν αρκετά καλά έργα για να περάσουν, και θα τους ρίξουν στην κόλαση. Αυτοί που έχουν βαριά καλά έργα, ακόμα κι αν έχουν πληγωθεί και τραυματιστεί από τις κακές πράξεις τους…
Σιράτι
θα περάσουν. Κάποιοι πιστοί θα περάσουν με δυσκολία, σέρνοντας τα πόδια τους για χρόνια. Κατά τη διέλευση από το Σιράτ, ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) θα βρίσκεται πάνω στο Σιράτ.
“Σώσε, Κύριε, σώσε!..”
θα προσεύχεται αδιάκοπα για τους πιστούς.
(Μουσλίμ, Πίστη, 84/329).
Σύμφωνα με την αφήγηση του Αμπού Σαΐντ αλ-Χουδρί, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
“Μετά την κρίση και την ανάκριση της Ημέρας της Κρίσεως, θα στηθεί μια γέφυρα (Σιράτ) πάνω από την Κόλαση. Ο Θεός θα επιτρέψει την μεσολάβηση. (Οι πιστοί) θα προσεύχονται ασταμάτητα: «Ω Θεέ, δώσε σωτηρία, δώσε σωτηρία». Όταν ρωτήθηκε: «Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, τι είναι η γέφυρα;», απάντησε: «Είναι ένας ολισθηρός και γλιστερός δρόμος. Εκεί υπάρχουν άγκιστρα, γάντζοι και αγκάθια σαν τα αγκάθια που ονομάζονται σα’ντ, τα οποία είναι γνωστά στο Νετζντ. Οι πιστοί θα περάσουν με ταχύτητα ανάλογη με τα έργα τους: μερικοί σε μια στιγμή, μερικοί σαν αστραπή, μερικοί σαν άνεμος, μερικοί σαν πουλιά, μερικοί σαν καλά εκπαιδευμένα άλογα, μερικοί σαν καμήλες. Μερικοί πιστοί θα σωθούν σώοι και αβλαβείς. Άλλοι θα γρατσουνιστούν…”
(ελαφρά τραυματισμένος)
απελευθερώνονται. Άλλοι ρίχνονται στη φωτιά της κόλασης.”
(Από Μανσούρ Αλί Νασίφ, Τάτζ, V, 394-395, με αναφορά σε Μπουχάρι, Μουσλίμ, Τιρμίζι).
Ο Αμπού Χουρεϊρέη αναφέρει από τον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν):
«Στο μέσο της κόλασης θα στηθεί η γέφυρα Σιράτ. Εγώ θα είμαι ο πρώτος που θα περάσει από εκεί με τις κοινότητες των προφητών. Εκείνη την ημέρα κανείς άλλος εκτός από τους προφήτες δεν θα μπορεί να μιλήσει, και τα λόγια των προφητών θα είναι…»
«Ω, Θεέ μου, σώσε, σώσε.»
γίνεται.”
(Από Μπουχάρι και Μουσλίμ, όπως αναφέρεται στο Τάτζ, V, 377-378).
Σύμφωνα με την αφήγηση του Αμπού Σαΐντ αλ-Χουδρί, η γέφυρα Σιράτ είναι λεπτότερη από μια τρίχα και κοφτερότερη από ένα σπαθί. Το μήκος της Σιράτ είναι χίλια χρόνια ανηφόρας, χίλια χρόνια κατηφόρας και χίλια χρόνια πεδιάδας. Αυτή η απόσταση θα είναι για κάποιους ανθρώπους. Ο χρόνος που θα χρειαστεί ο καθένας για να διασχίσει αυτή την απόσταση θα είναι ανάλογος με τις πράξεις του.
(Μανσούρ Αλί Νασίφ, Τάτζ, τόμ. 394; Ακλουνί, Κεσφούλ-Χαφά, τόμ. ΙΙ, 31)
Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, οι αφηγήσεις που λένε ότι η Σιράτ είναι πιο λεπτή από μια τρίχα και πιο κοφτερή από ένα σπαθί, είναι μια μεταφορά για το πόσο δύσκολο και επίπονο είναι να περάσει κανείς από αυτή τη γέφυρα.
Η ταχύτητα με την οποία οι πιστοί θα περάσουν από το Σιράτ εξαρτάται από το αν θα στραφούν προς τις απαγορευμένες πράξεις ή όχι. Εκείνοι που θα απομακρυνθούν αμέσως από την σκέψη να διαπράξουν μια απαγορευμένη πράξη, θα περάσουν γρήγορα από το Σιράτ.
Κάθε πιστός έχει πάνω από το Σιράτ ένα φως που ωφελεί μόνο τον ίδιο. Κανείς άλλος δεν μπορεί να ωφεληθεί από αυτό το φως. Κανείς δεν μπορεί να περπατήσει μέσα στο φως κάποιου άλλου. Το Σιράτ θα είναι ευρύ ή στενό για κάθε πιστό ανάλογα με την ένταση του φωτός του. Αν και το πλάτος του Σιράτ είναι καθεαυτό το ίδιο, θα φαίνεται λεπτό και στενό σε κάποιους, και ευρύ, άνετο και ευχάριστο σε άλλους, ανάλογα με το φως που εκπέμπουν.
Ο Παντοδύναμος Θεός λέει:
«Ω εσείς που πιστεύετε, επιστρέψτε στον Αλλάχ με ειλικρινή μετάνοια! Ελπίζεται ότι ο Κύριός σας θα συγχωρήσει τις αμαρτίες σας και θα σας εισαγάγει σε κήπους, κάτω από τους οποίους ρέουν ποτάμια, την ημέρα που ο Αλλάχ δεν θα ντροπιάσει τον Προφήτη και εκείνους που πίστεψαν μαζί του. Διότι το φως τους θα τρέχει μπροστά τους και στα δεξιά τους…»
«Κύριε ημών, συμπλήρωσε το φως μας και συγχώρησέ μας· διότι συ είσαι παντοδύναμος.»
λένε.”
(Αλ-Ταχρίμ, 66/8).
Σε αυτό το εδάφιο, τα φώτα των πιστών αναφέρονται στα φώτα που προέρχονται από την πίστη και τις πράξεις τους. Ειδικότερα, αυτά τα φώτα θα τους οδηγήσουν και θα τους σώσουν κατά τη διάβαση του Σιράτ. Ενώ οι υποκριτές παραμένουν στο σκοτάδι, οι πιστοί…
«Κύριέ μας, μην σβήσεις το φως μας και μην μας αφήσεις στο σκοτάδι, όπως τους άπιστους και τους υποκριτές! Διαιώνισε το φως μας μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας, για να χαιρόμαστε με αυτό το φως και να μην μείνουμε στο σκοτάδι και να μην καταστραφούμε.»
λένε:
“Εκείνη την ημέρα”
(στη γέφυρα Σιράτ)
Οι υποκριτές άνδρες και οι υποκρίτριες γυναίκες θα πουν στους πιστούς: «Περιμένετε μας, να πάρουμε λίγο φως από το φως σας». Θα τους απαντηθεί: «Γυρίστε πίσω και ψάξτε για φως». Τελικά, ανάμεσά τους θα υψωθεί ένα τείχος με μια πύλη, μέσα στο οποίο θα υπάρχει έλεος και έξω από το οποίο θα υπάρχει τιμωρία.
(Χαδίντ, 57/13).
Ο Θεός Παντοδύναμος λέει επίσης:
“Κανείς από εσάς δεν είναι εκεί”
(στην κόλαση)
να μην υποστεί καμία βλάβη. Αυτό είναι ένα οριστικό διάταγμα από τον Κύριό σου. Έπειτα, εμείς θα σώσουμε εκείνους που πίστεψαν και απέφυγαν το κακό. Και θα αφήσουμε τους άδικους να γονατίσουν εκεί.”
(Μαρία, 19/71-72).
Σύμφωνα με μια παράδοση, η είσοδος των πιστών στον παράδεισο συνίσταται στο πέρασμά τους από τη γέφυρα Σιράτ, η οποία βρίσκεται πάνω από την κόλαση. Όλοι θα περάσουν από αυτή τη γέφυρα, και όσοι θα πάνε στην κόλαση θα περάσουν από εκεί. Η σοφία πίσω από το γεγονός ότι ο δρόμος των πιστών προς τον παράδεισο περνάει από την κόλαση είναι η αύξηση της χαράς τους και η αύξηση της ευγνωμοσύνης τους για τη σωτηρία τους, καθώς και η αύξηση της λύπης των απίστων. Διότι η σωτηρία των πιστών, τους οποίους θεωρούσαν εχθρούς στον κόσμο, και η ρίψη των απίστων στην κόλαση θα είναι μια επιπλέον τιμωρία για τους απίστους.
Οι περισσότεροι Μουταζιλίτες και ο Καντί Αμπντούλ Τζαμπάρ αλ-Χαμαντάνι (πέθανε το 415/1025),
“Δεν είναι δυνατόν να περάσει κανείς από πάνω του· ακόμα κι αν ήταν δυνατό, το πέρασμα από το Σιράτ θα προκαλούσε βάσανα και ταλαιπωρία στους πιστούς.”
λέγοντας ότι αρνούνται την ύπαρξη της γέφυρας Σιράτ.
Ορισμένοι μελετητές, όπως ο Χαλίμι (θ. 403/1012), υποστήριξαν ότι οι άπιστοι θα ριχτούν απευθείας στην κόλαση, χωρίς να περάσουν από το Σιράτ. Αυτή την άποψη την θεμελίωσαν σε ένα χαντίθ που αναφέρεται από τον Αμπού Σαΐντ αλ-Χουντρί. Σύμφωνα με αυτό το χαντίθ, την ημέρα της κρίσης ένας κήρυκας…
«Κάθε έθνος ας ακολουθήσει εκείνα στα οποία λάτρευε στον κόσμο.»
φωνάζει. Τότε, όσοι λάτρευαν οτιδήποτε άλλο εκτός από τον Θεό, τον Άγιο και Υπέρτατο, ειδώλα και αγάλματα, θα ριχτούν στην κόλαση, δίχως εξαίρεση. Και όταν δεν θα μείνει κανείς άλλος εκτός από εκείνους που λάτρευαν μόνο τον Θεό, και από τα λείψανα των ανθρώπων της Βίβλου, τότε θα κληθούν οι Εβραίοι και θα τους ειπωθεί…
“Τι λατρεύατε εσείς;”
θα ειπωθούν. Εκείνοι
«Λατρεύαμε τον Ουζάιρ, τον γιο του Αλλάχ».
θα πουν. Τότε εσύ πες τους,
«Ψεύδεστε! Ο Θεός δεν έχει πάρει ποτέ σύζυγο ούτε έχει αποκτήσει γιο.»
λέγεται. Αυτοί, ζητώντας νερό από τον Θεό, θα οδηγηθούν σε μια φαινομενικά αληθινή πηγή νερού, η οποία όμως θα αποδειχθεί φλόγα, και θα πέσουν ο ένας πάνω στον άλλον, κυλώντας μέσα στη φωτιά της κόλασης. Έπειτα θα κληθούν οι Χριστιανοί,
“Σε ποιον προσευχόσασταν εσείς;”
θα ειπωθεί.
«Λατρεύαμε τον Χριστό, τον Υιό του Θεού».
θα πουν. Και σε αυτούς.
«Ψεύδεστε! Ο Θεός δεν έχει πάρει ποτέ σύζυγο ούτε έχει αποκτήσει γιο.»
θα ειπωθεί. Και όταν αυτοί, λέγοντας ότι διψούν, ζητήσουν νερό από τον Αλλάχ, θα τους δοθεί,
“Θα έρθετε να κολυμπήσουμε;”
όπως αναφέρεται. Θα συγκεντρωθούν προς την κόλαση που μοιάζει με οφθαλμαπάτη και θα καταλήξουν στην κόλαση ποδοπατώντας ο ένας τον άλλον.”
Συνεχίζοντας το χαντίθ, αναφέρεται ότι ο Θεός θα αποκαλυφθεί σε όσους έμειναν πίσω με μια μορφή που δεν θα αναγνωρίζουν, έπειτα η βία και ο τρόμος θα απομακρυνθούν και θα επιτραπεί σε όσους λατρεύουν ειλικρινά τον Θεό να προσκυνήσουν, ενώ οι άλλοι –όταν θελήσουν να προσκυνήσουν– θα πέσουν με το κεφάλι κάτω, και έπειτα ο Θεός θα αποκαλυφθεί σε αυτούς με μια άλλη μορφή (ιδιότητα) από αυτήν που είδαν αρχικά. Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι θα στηθεί μια γέφυρα (Σιράτ) πάνω από την κόλαση και θα δοθεί άδεια για μεσολάβηση.
(Από το ετ-Τάτζ, V, 393-394, με αναφορά σε Μπουχάρι, Μουσλίμ, Τιρμίζι· το κείμενο είναι μια σύνοψη από το Σαχίχ του Μουσλίμ, βλ. Μουσλίμ, Σαχίχ, Κιτάμπ αλ-Ιμάν, 81/302).
(Σα’ντ αλ-Ντιν Ταφταζανί, Σαρχ αλ-Μακασίντ, Κωνσταντινούπολη 1305, ΙΙ, σ. 223; Σαρχ αλ-Ακαΐντ, Κωνσταντινούπολη 1310; Αμπντουσσαλάμ μπ. Ιμπραχίμ αλ-Λακκάνι, Σαρχ-ου Τζεβχερετίτ-Τεβχίντ, Αίγυπτος 1955, σ. 235-236; Φαχρ αλ-Ντιν αλ-Ραζί, Μεφάτιχ αλ-Γαΐμπ, Κωνσταντινούπολη 1308, Κιτάμπ-ου Μετζμου’ατίν μιν ατ-Τεφασίρ, αλ-Ματμπαατούλ-Αμιρέ, Κωνσταντινούπολη 1319).
(Μουχιντίν ΜΠΑΓΤΣΕΤΣΙ)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
