– Αν υπάρχει ένα χαντίθ που λέει ότι “όποιος χάνει την ελπίδα, χάνει την πίστη του”, τότε, σύμφωνα με αυτό το χαντίθ, ένας άνθρωπος που, αν και πιστός, χάνει την ελπίδα και αυτοκτονεί, δεν μπορεί να μπει στον παράδεισο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
–
Δεν έχουμε συναντήσει περιστατικό παρόμοιο με αυτό που περιγράφεται στην ερώτηση.
– Ωστόσο, είναι χρήσιμο να θίξουμε μερικά σημεία σχετικά με αυτό:
α)
Ελπίδα
Μπορούμε να χωρίσουμε την έννοια σε δύο μέρη με γενικότερη έννοια:
Πρώτον:
Απελπίζομαι από τον Θεό.
Είναι γνωστό ότι η απώλεια της ελπίδας στον Θεό εγκυμονεί θρησκευτικό κίνδυνο.
“…Κανείς, εκτός από τους άπιστους, δεν απελπίζεται από τη χάρη του Θεού.”
(Ιωσήφ, 12/87)
Στο εδάφιο που αναφέρεται παραπάνω, υπογραμμίζεται αυτή η αλήθεια.
Δεύτερον:
Το να σκέφτεται κανείς αρνητικά για οποιαδήποτε δουλειά, να μην πιστεύει ότι θα αποδώσει με τον επιθυμητό τρόπο, είναι…
Εδώ είναι που χάνεις την ελπίδα. Για παράδειγμα:
«Από αυτή την αρρώστια δεν υπάρχει θεραπεία! Αυτή τη δοκιμασία είναι αδύνατο να την περάσεις! Από αυτή τη φτώχεια δεν υπάρχει σωτηρία…»
Η απελπισία που προκαλείται από την εστίαση αποκλειστικά στις παρούσες συνθήκες, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο Θεός, δεν συνιστά απώλεια πίστης με την έννοια της αθεΐας. Ωστόσο, η αμέλεια να αναλογιζόμαστε την άπειρη δύναμη και ευσπλαχνία του Θεού σε κάθε περίσταση αποτελεί μεγάλη αβλεψία.
β) «Όποιος χάνει την ελπίδα, χάνει και την πίστη του.»
η σωστή ερμηνεία της φράσης είναι μάλλον η εξής:
Όποιος χάνει την ελπίδα να πετύχει σε μια δουλειά, χάνει και την πίστη του σε αυτήν την επιτυχία. Δεν εννοείται βέβαια η πίστη με την έννοια της θρησκευτικής πίστης.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ορισμένοι ασθενείς που πάσχουν από κατάθλιψη ευθύνονται για απόπειρες αυτοκτονίας…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
