Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν βρήκαμε τέτοια πληροφορία στις πηγές των Χαντίθ.
Ωστόσο, σε ένα χαντίθ που θεωρείται αδύναμο, αναφέρεται η ακόλουθη πληροφορία:
Όπως ο Θεός δίνει πνοή σε ένα σώμα και το ανασταίνει, έτσι και παίρνει πίσω την πνοή από το σώμα. Ο Θεός είπε, και όλα έγιναν.
Στην ουσία, οι μεγάλοι άγγελοι, όπως ο Χαζρέτ-ι, έχουν βοηθούς από το ίδιο είδος, αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Αυτοί οι βοηθοί διαφέρουν ανάλογα με το είδος των πλασμάτων. Άλλος παίρνει τις ψυχές των ενάρετων, άλλος τις ψυχές των καταδικασμένων. Και πράγματι, υπάρχουν.
Όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, μαζί με τον άγγελο του θανάτου παρευρίσκονται και άγγελοι της ελεημοσύνης και της τιμωρίας. Υπάρχουν παραδόσεις που αναφέρουν ότι ο αριθμός τους είναι έξι, τέσσερις ή τρεις άγγελοι της ελεημοσύνης και τρεις άγγελοι της τιμωρίας.
Αυτοί οι άγγελοι εμφανίζονται στον πιστό που έχει φτάσει στο τέλος της ζωής του με όμορφη μορφή και τον αντιμετωπίζουν με καλοσύνη και τρυφερότητα. Και λένε στην ψυχή του πιστού:
Έτσι απευθύνονται σε εκείνη. Αυτή η ευχάριστη είδηση που δίνεται στην πιστή και η όμορφη εμφάνιση των αγγέλων, της κάνουν να ξεχάσει τους πόνους του θανάτου, που είναι πιο οδυνηροί από τα χτυπήματα των σπαθιών, και την πλημμυρίζει με χαρά.
Οι άγγελοι που έρχονται δίπλα στον άνθρωπο τη στιγμή του θανάτου, εμφανίζονται στον άπιστο με μια εξαιρετικά τρομακτική μορφή και του απευθύνονται ως εξής:
Αυτή η προσφώνηση διαρκεί μέχρι την εκπνοή της ψυχής.
Στις παραδόσεις αναφέρεται ότι η ψυχή του πιστού, αμέσως μόλις την πάρει ο άγγελος του θανάτου, παραδίδεται στους αγγέλους της ελεημοσύνης που περιμένουν δίπλα του και αυτοί την ανυψώνουν· ενώ οι ψυχές των απίστων και των κακών παραδίδονται στους αγγέλους της τιμωρίας που περιμένουν και οι πύλες του ουρανού δεν ανοίγονται γι’ αυτούς. Όπως υποδεικνύεται στο Κοράνι, κατά τη στιγμή που ο άγγελος του θανάτου παίρνει την ψυχή, οι άγγελοι της ελεημοσύνης και της τιμωρίας που παρευρίσκονται, αλληλορωτούνται. Μέχρις ότου ο Θεός διατάξει έναν από αυτούς να πάρει την ψυχή του ατόμου.
Επιπλέον, ο Μπεντιουζζαμάν, αναφερόμενος στο γεγονός ότι οι άγγελοι παίρνουν τις ψυχές των μαθητών της θρησκευτικής γνώσης, διηγείται το εξής περιστατικό:
Είτε ο Άγγελος του Θανάτου (Αζραήλ) είτε οι βοηθοί του παίρνουν τις ψυχές, ο πραγματικός δράστης και δημιουργός του θανάτου είναι ο Θεός. Σύμφωνα με τη σοφία Του, έχει αναθέσει στον Άγγελο του Θανάτου (Αζραήλ) το καθήκον να παίρνει τις ψυχές, και ορισμένοι άγγελοι, ως βοηθοί του Αγγέλου του Θανάτου, συμμετέχουν σε αυτήν την πράξη. Ο Θεός, αν το θελήσει, δημιουργεί τον θάνατο με αυτά τα μέσα, και αν το θελήσει, χωρίς μέσα. Σε σχέση με αυτήν την πιο σημαντική στιγμή της ζωής μας, το ερώτημα είναι αν ζήσαμε μια ζωή ή όχι.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
