Ερώτηση 1:
– Ο Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί χρησιμοποίησε ποτέ τη φράση “Ο ιδιοκτήτης του κτήματος μπορεί να το διαχειρίζεται όπως θέλει”;
– Αν το έχει χρησιμοποιήσει, δεν θα ήταν λάθος πρόταση;
– Σωστά, ο Θεός μάς δημιούργησε, αλλά τελικά εμείς δεν είμαστε οι κύριοι της ζωής μας;
– Θεωρείτε σωστό να λέμε ότι ο Θεός, επειδή δημιούργησε τα πάντα, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει σε κάθε θέμα και να μας υποβάλλει σε ό,τι δοκιμασία επιθυμεί;
– Ως παράδειγμα, λένε: “Όταν φτιάχνεις μια τσάντα, ρώτησες την τσάντα αν θέλει να είναι τσάντα;” Λένε τέτοια πράγματα. Αλλά αυτό είναι παράλογο, γιατί η τσάντα είναι άψυχη, ενώ ο άνθρωπος είναι ζωντανός, υποφέρει και έχει ζωή. Επειδή η τσάντα δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, δεν έχει σημασία, αλλά δεν θα έπρεπε να έχει σημασία για τον άνθρωπο;
– Δεν θα έπρεπε τουλάχιστον να τον ρωτήσουν τι θέλει, αν θέλει να έρθει στον κόσμο κ.λπ.;
– Δεν θα έπρεπε τουλάχιστον να υπήρχε η επιλογή να δημιουργηθείς και να είσαι άγγελος;
Ερώτηση 2:
– Ο Θεός μάλλον δεν μας ρώτησε αν θέλαμε να έρθουμε στον κόσμο πριν μας δημιουργήσει. Και όμως, σε μια ζωή που δεν επιλέξαμε, κάποιοι από εμάς υφίστανται βασανιστήρια και κακουχίες από τη γέννησή τους. Ίσως μάλιστα να υπάρχουν και εκείνοι που αρνούνται τον Θεό εξαιτίας αυτών των βασανιστηρίων και κακουχιών. Σε αυτή την περίπτωση, οι άνθρωποι υφίστανται βασανιστήρια και κακουχίες σε μια ζωή που δεν επέλεξαν, από τη στιγμή που ανοίγουν τα μάτια τους, και μετά καίγονται στην κόλαση για πάντα επειδή αρνήθηκαν τον Θεό. Σας φαίνεται δίκαιο αυτό;
– Νομίζω ότι εμείς επιλέξαμε να έρθουμε σ’ αυτόν τον κόσμο, οπότε δεν έχουμε το δικαίωμα να παραπονιόμαστε. Αν δεν το είχαμε επιλέξει, δεν θα ήταν άδικο;
– Παρακαλώ, μπορείτε να απαντήσετε διεξοδικά και στις δύο ερωτήσεις μου; Αναζητώ μια ικανοποιητική απάντηση, καθώς πρόκειται για μία από τις λίγες ερωτήσεις που με απασχολούν εδώ και καιρό και δεν έχω καταφέρει να βρω απάντηση. Μπορώ να πω ότι είναι το μοναδικό θέμα που δεν μπορώ να κατανοήσω με κανένα τρόπο.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
Ο Μπεντιουζζαμάν είπε μια τέτοια φράση.
(βλ. Επιστολές, Εικοστή Τέταρτη Επιστολή, σελ. 285)
– Αυτή η αρχή δεν είναι εφεύρημα του Μπεντιουζζαμάν. Είναι μια αλήθεια που γίνεται αποδεκτή από τους ισλαμικούς μελετητές από παλιά.
– Η κύρια πηγή αυτού του κανόνα είναι το Κοράνι.
Στο στίχο που θα σας παραθέσουμε, αυτή η αλήθεια τονίζεται.
«Πες: Ω Κύριε, ο Κύριος της κυριαρχίας! Εσύ δίνεις την κυριαρχία σε όποιον θέλεις και την παίρνεις από όποιον θέλεις. Εσύ τιμάς όποιον θέλεις και ταπεινώνεις όποιον θέλεις. Στο χέρι σου είναι κάθε καλό. Πράγματι, Εσύ είσαι παντοδύναμος. Εσύ αναμειγνύεις τη νύχτα με την ημέρα και την ημέρα με τη νύχτα. Εσύ βγάζεις το ζωντανό από το νεκρό και το νεκρό από το ζωντανό. Και Εσύ δίνεις βιοπορισμό σε όποιον θέλεις, χωρίς μέτρο.»
(Αλ-Ιμράν, 3/26-27)
«Ναι, τα δημιουργήματα δεν έχουν κανένα δικαίωμα έναντι του Υπέρτατου Δημιουργού και δεν μπορούν να διεκδικήσουν δικαιώματα· το μόνο τους δικαίωμα είναι να εκπληρώνουν το χρέος τους με ευγνωμοσύνη και δοξολογία για τα επίπεδα ύπαρξης που τους χορηγήθηκαν…»
“Για παράδειγμα, δεν μπορούν να πουν: ορυχεία.”
‘Γιατί φυτικός;
(φυτικής προέλευσης)
Δεν είναι έτσι;
Δεν μπορούν να παραπονεθούν· αντιθέτως, τα στοιχεία που σχετίζονται με τα ορυκτά οφείλουν να ευχαριστούν τον υπέρτατο δημιουργό τους, διότι κατέχουν μια τέτοια βαθμίδα ύπαρξης.
“Επίσης, τα φυτά δεν μπορούν να παραπονεθούν λέγοντας ‘γιατί δεν είμαστε ζώα/έμβια όντα’, ίσως με το σώμα…”
(με το να υπάρχω)
οφείλουν να ευχαριστούν τον Θεό που τους αξίωσε να ζήσουν μαζί. Το ζώο, από την άλλη,
(π.χ. ένα άλογο, ένα βόδι)
‘
Γιατί δεν έγινα άνθρωπος;
Δεν μπορεί να παραπονιέται, αντιθέτως, οφείλει ευγνωμοσύνη, διότι μαζί με τη ζωή και το σώμα, του δόθηκε και μια πολύτιμη ψυχή. Και κατ’ αναλογία, σκέψου!”
(βλ. Νουρσί, Επιστολές, σελ. 285)
– Για παράδειγμα:
Εάν κάποιος είναι ενοικιαστής σε ένα σπίτι, δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με τη διαρρύθμιση του σπιτιού. Αντίθετα, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται το σπίτι του όπως επιθυμεί.
Ομοίως, κάποιος που μισθώνει έναν κήπο δεν μπορεί να κόψει τα υπάρχοντα δέντρα ούτε να φυτέψει νέα. Δεν μπορεί να διαχειριστεί τον κήπο όπως επιθυμεί. Ωστόσο, ο ιδιοκτήτης του κήπου έχει το δικαίωμα να τον διαχειρίζεται όπως θέλει. Αυτό ισχύει και στο σημερινό δίκαιο.
–
“αλλά δεν θα έπρεπε να δίνεται σημασία σε αυτό, όσον αφορά τον άνθρωπο;”
Ειλικρινά, εκπλαγήκαμε με την ερώτησή σας: “Δεν θα έπρεπε τουλάχιστον να ρωτηθεί τι θέλει, αν θέλει να έρθει στον κόσμο ή όχι; Δεν θα έπρεπε τουλάχιστον να του προσφερθεί η επιλογή να δημιουργηθεί και να γίνει άγγελος;”
Διότι η ερώτηση έχει ως εξής:
«Δεν είμαι άψυχο ον, ώστε ο Θεός να με πλάσει όπως θέλει, σαν μια τσάντα. Ως άνθρωπος, είμαι ον με ζωή και λογική. Ο Θεός έπρεπε να με ρωτήσει όταν με δημιουργούσε: ΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ; Χρησιμοποίησε καλά το μυαλό σου, σκέψου καλά, θέλεις να είσαι άγγελος ή άνθρωπος;»
Τώρα πρέπει να βρούμε απαντήσεις στις ακόλουθες ερωτήσεις:
α.
Υπήρχες πριν σε δημιουργήσει ο Θεός;
Αν υπήρχες, η ύπαρξή σου θα ήταν αδιανόητη. Επιπλέον, αν υπήρχες, εσύ επίσης…
-απαγορεύεται να είναι σαν τον Θεό-
Είσαι αιώνιος… Άρα, εσύ έχεις ήδη αποφασίσει πώς θα γίνει…
β.
Αν δεν υπήρχες πριν δημιουργηθείς, πώς μπορείς να απευθυνθείς σε κάτι που δεν υπάρχει;
Όπως είναι αδύνατο να υπάρξει ερώτηση για κάτι που δεν υπάρχει, έτσι είναι αδύνατο να υπάρξει ζωή και συνείδηση.
Η ύπαρξη είναι διττή. Η μία είναι η αιώνια/αρχέγονη, που είναι ο Θεός. Η άλλη είναι ό,τι δημιουργήθηκε από το μηδέν, δηλαδή όλα τα όντα εκτός από τον Θεό. Συνεπώς, τόσο η ψυχή του ανθρώπου όσο και το σώμα του, ο νους του όσο και τα οστά του, η συνείδησή του όσο και τα μαλλιά του, δημιουργήθηκαν εκ των υστέρων.
Άρα, οι σκέψεις του τύπου «Ο Θεός με ρώτησε εμένα όταν με δημιουργούσε;» είναι μια φανταστική παραζάλη.
γ.
Στο Κοράνι
(Αλ-Ναχλ, 16/43)
όπως αναφέρθηκε
“Αν δεν ξέρεις, ρώτα αυτούς που ξέρουν.”
Το αντίθετο αυτού είναι: «Αν ξέρεις, δεν ρωτάς αυτούς που δεν ξέρουν». Υποθετικά, αν αυτός ο άσχετος, με ελλιπή νου, περιορισμένη συνείδηση, ανίκανος, αξιολύπητος, άνθρωπος που έχει ανάγκη δημιουργίας, θεωρηθεί ότι υπήρχε πριν από τη δημιουργία του, θα μπορούσε να υπάρξει κάτι πιο παράλογο από το να ρωτήσει ο Θεός, ο οποίος γνωρίζει τα πάντα, ο κάτοχος άπειρης γνώσης, σοφίας και δύναμης, αυτόν τον άσχετο/αμαθή/αμαθών άνθρωπο για κάτι;
Ο Υπέρτατος Δημιουργός είναι απείρως υπεράνω του να επικυρώνει τέτοιες δεισιδαιμονίες, ψευδαισθήσεις και παραληρήματα. Και εμείς τον εξυψώνουμε…
δ.
Δεν υπάρχει κανένα βάρος τόσο βαρύ που να μην μπορεί να σηκωθεί, όσον αφορά τις εντολές του Ισλάμ. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλά πράγματα που ωφελούν και την επίγεια ζωή του ανθρώπου. Πού βρίσκεται η δυσκολία σε υποχρεώσεις όπως η προσευχή, η νηστεία, η ελεημοσύνη και το προσκύνημα, που αφορούν άμεσα την ατομική και κοινωνική ζωή και έχουν τόσο ωραία αποτελέσματα;
Από την άλλη πλευρά, πού είναι το πρόβλημα στο να απαγορεύονται πράγματα που βλάπτουν την ατομική και κοινωνική ζωή, όπως η δολοφονία, η μοιχεία, η κατανάλωση αλκοόλ, η κλοπή, η εκμετάλλευση του λαού με τόκους, το ψέμα και ο ρατσισμός;
Πόσο αχάριστο, πόσο ανόητο, πόσο παράλογο και αδικαιολόγητο είναι να χρεώνουμε τον Θεό για τις κακές πράξεις που διαπράττουν οι άνθρωποι, παρά τις απαγορεύσεις; Αυτό το βλέπει όποιος δεν είναι τυφλός και το καταλαβαίνει όποιος δεν είναι ανόητος.
Απάντηση 2:
Όπως εξηγήσαμε στην πρώτη μας απάντηση, πώς ο Θεός μπορεί να ρωτήσει ανθρώπους που δεν υπάρχουν, πώς μπορεί να ζητήσει τις απόψεις εκείνων που δεν έχουν έρθει στον κόσμο, πώς μπορεί να συμβουλευτεί υπάρξεις που δεν έχουν υπόσταση;
– «Κάποιοι υφίστανται κακουχίες και βασανιστήρια από τη γέννησή τους…»
Εκφράσεις όπως αυτή μπορεί να σημαίνουν δύο πράγματα:
α)
Εάν κάποιοι άνθρωποι υφίστανται αδικία από κάποιους σκληρούς ανθρώπους, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αυτό συμβαίνει στον κόσμο των δοκιμασιών.
ποιος θα περάσει την δοκιμασία και θα πάει στον παράδεισο, και ποιος θα αποτύχει και θα πάει στην κόλαση
υπάρχει ένα αποτέλεσμα.
Για να συμβεί αυτό με δίκαιο τρόπο, ο Θεός δεν πρέπει να παρεμβαίνει στην ελεύθερη βούληση που έδωσε στους ανθρώπους. Αν ο Θεός εμπόδιζε τον δολοφόνο, τον κλέφτη, τον τύραννο, τότε δεν θα υπήρχε καμία δοκιμασία. Η τιμωρία του Θεού για όσους διαπράττουν αδικίες με ελεύθερη βούληση και η ανταμοιβή των αδικημένων θα γίνει μόνο στη μεταθανάτια ζωή.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο παράδεισος δεν είναι φτηνός, ούτε η κόλαση άχρηστη. Είναι προφανές πόσο άδικο είναι να θεωρείται ο νικητής στις σχολικές εξετάσεις εκείνος που δεν κέρδισε, αλλά εκείνος που δεν έχασε.
Ομοίως, το να βάλεις κάποιον που αξίζει τον παράδεισο στην κόλαση, ή κάποιον που αξίζει την κόλαση στον παράδεισο, δεν είναι σωστό και είναι μια άδικη στάση.
Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Θεός την ημέρα της κρίσης δεν θα στείλει κανέναν που αξίζει τον παράδεισο στην κόλαση. Διότι αυτό θα ήταν άδικο. Αλλά μπορεί να στείλει μερικούς που αξίζουν την κόλαση στον παράδεισο. Διότι αυτό…
Είναι έλεος πέρα από τη δικαιοσύνη, μια χάρη, μια ευεργεσία.
Μην παρεξηγηθώ: είναι απαραίτητο ο καταδικασμένος να πάει στην άλλη ζωή με πίστη, για να μπει στον παράδεισο.
Αφού μπει κανείς στον τάφο με πίστη,
Στην Ημέρα της Κρίσης, ο Θεός, αν το θελήσει, θα τον συγχωρήσει και θα τον βάλει στον παράδεισο, ή αν το θελήσει, αφού υποστεί λίγη τιμωρία στην κόλαση, θα τον βγάλει από εκεί και θα τον βάλει στον παράδεισο. Σύμφωνα με αυτό, είναι αδύνατο για κάποιον που γνωρίζει το Ισλάμ αλλά πεθαίνει άπιστος/άθεος, να δει το πρόσωπο του παραδείσου.
Τώρα που αντιμετωπίζουμε τόσες δυσκολίες, δεν είναι σωστό να σκεφτόμαστε την κατάσταση των άλλων αντί για τη δική μας. Υποτίθεται ότι θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των άλλων, αλλά καταλήγουμε να βυθιζόμαστε σε καταστροφή.
Ενώ πιστεύουμε στο Κοράνι και μαθαίνουμε από αυτό ότι ο Θεός είναι απαλλαγμένος από κάθε είδους ελάττωμα, είναι πολύ ανόητη και αλαζονική η στάση να αποδίδουμε στον Θεό την αδικία της άδικης πλευράς σε μια διαμάχη μεταξύ ανθρώπων, ενώ εμείς παίρνουμε το μέρος της δίκαιης πλευράς. Αυτή η στάση σημαίνει να πέφτεις στην παγίδα της ανοησίας, ενώ προσπαθείς να δείξεις θάρρος. Είναι μεγάλη συκοφαντία να αποδίδεις στον Θεό το κακό που σου κάνουν οι άνθρωποι. Το να πιστεύεις σε αυτή τη συκοφαντία και να απογοητεύεσαι από τον Θεό, να τον αρνείσαι, είναι η δική σου ανοησία.
β)
Εκτός αν,
«Κάποιοι υφίστανται κακοποίηση και βασανιστήρια από τη γέννησή τους…»
Αν οι εκφράσεις όπως αυτή αναφέρονται σε δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι, όπως ασθένειες ή συμφορές, τότε
Η εξήγηση γι’ αυτό είναι η εξής:
– Ασθένειες και συμφορές,
Είναι μία από τις ερωτήσεις που τίθενται στην εξέταση της θρησκείας. Για να περάσεις την τάξη, χρειάζεται υπομονή. Κάθε δυσκολία συνοδεύεται από μια συγκεκριμένη ποσότητα υπομονής. Αν την αξιοποιήσεις σωστά, χωρίς να την σπαταλήσεις, η δυσκολία θα ελαφρύνει και θα γίνει ανεκτή. Ειδικά πολλές δυσκολίες και ασθένειες οφείλονται σε ανησυχίες. Αν καταπολεμήσεις τις ανησυχίες, το 90% της ασθένειας θα εξαφανιστεί.
– Κάποιες δυσκολίες των παιδιών,
Θα τους αποφέρει μεγάλες ανταμοιβές και θα λειτουργήσει ως προληπτική θεραπεία ενάντια στις δυσκολίες της μετέπειτα ζωής. Επιπλέον, θα αποτελέσει πηγή ευλογίας για τους γονείς και τους συγγενείς που τους φροντίζουν.
– Οι ασθένειες των ηλικιωμένων
Ένα σημαντικό μέρος [των ασθενειών] οφείλεται σε ανθρώπινα λάθη. Σε ορισμένα ζητήματα, όπως η διατροφή, η κατανάλωση ποτών, η ένδυση και η στέγαση, οι στάσεις και οι συμπεριφορές που δεν συνάδουν με τη φυσική ροή της ζωής προκαλούν ασθένειες. Παρόλο που ο άνθρωπος φέρει την ευθύνη, ο Θεός, από την άπειρη ευσπλαχνία Του, τον ανταμείβει και εξιλεώνει τις αμαρτίες του.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ποια είναι η σημασία της ύπαρξης;
– Τι συμβουλή θα δίνατε για ακούσιες δυσαρέσκειες προς τον Θεό;
– Γιατί ο Θεός δεν δημιούργησε όλα τα όντα ως ανθρώπους;
– Ρωτάνε τον άνθρωπο αν θέλει να δημιουργηθεί και να δοκιμαστεί;…
– Αν ο Θεός τα ξέρει όλα, αν δεν έχει ανάγκη από τίποτα, τότε γιατί δημιούργησε τον άνθρωπο…
– Γιατί το να δημιουργηθούμε ή να μην δημιουργηθούμε δεν είναι δική μας επιλογή…
– Δεν θέλω να ζήσω, γιατί ο Θεός με αναγκάζει να ζήσω…
– Παρόλο που η δημιουργία μας δεν ήταν δική μας επιλογή, η δοκιμασία μας…
– Γιατί δεν μπορώ να εξαφανιστώ;
– Πριν ο Θεός μας δημιουργήσει, μας ρώτησε αν θέλαμε να γίνουμε άνθρωποι…
– Αν ο Θεός δεν μας χρειάζεται, γιατί μας δημιούργησε;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
