Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το σχετικό χαντίθ έχει ως εξής:
Η Ουμ Σαλάμα, η οποία ας είναι ευχαριστημένη από τον Αλλάχ, μετέδωσε ότι ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ, ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν, είπε:
«Όποιος πρόκειται να θυσιάσει ένα ζώο, ας μην κόψει τίποτα από τα μαλλιά και τα νύχια του από τη στιγμή που θα φανεί η ημισέληνος του Ζιλχιτζέ μέχρι να θυσιάσει το ζώο του.»
[Μουσλίμ, Εντάχι 39-42 (1977); Αμπού Νταβούντ, Νταχάγια, 2-3; Ιμπν Μάτζε, Εντάχι 11]
Σύμφωνα με την επιφάνεια του χαντίθ,
Σε όποιον επιθυμεί να θυσιάσει ζώο κατά τη γιορτή του Κουρμπάν Μπαϊράμ, απαγορεύεται να κόψει, να κοντύνει ή να ξυρίσει τα μαλλιά, τα γένια ή τις τρίχες του σώματός του, καθώς και να κόψει τα νύχια του, από την πρώτη ημέρα του Ζιλχιτζέ μέχρι την ημέρα της θυσίας. (…)
Σχετικά με τη σοφία πίσω από την απαγόρευση της αποτρίχωσης και του κόψιμου των νυχιών κατά τις πρώτες δέκα ημέρες του μήνα Ζουλ-Χιτζά για όποιον σκοπεύει να θυσιάσει ζώο κατά τη διάρκεια του εορτασμού, ο Σίντι δίνει την ακόλουθη εξήγηση:
“Σύμφωνα με μια άποψη, η θυσία είναι μια μίμηση των προσκυνητών που φορούν ιερατικά ενδύματα. Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, ο σκοπός είναι η πλήρης απελευθέρωση του σώματος από τη φωτιά της κόλασης.”
(Σίντι, ερμηνεία του σχετικού χαντίθ)
Οι απόψεις των μελετητών της ισλαμικής νομολογίας επί του θέματος μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
1. Σύμφωνα με τον Ιμάμ Αχμάντ, τον Ισχάκ, τον Σαΐντ μπιν αλ-Μουσαγίμπ, τον Νταβούντ Ζαχίρι και ορισμένους από τους Σαφιίτες:
Απαγορεύεται στον ιδιοκτήτη του θυσιαζόμενου ζώου να κόψει οτιδήποτε από τα μαλλιά και τα νύχια του, από την ώρα που θα το θυσιάσει μέχρι την ώρα της σφαγής, την ημέρα της γιορτής. Απόδειξη γι’ αυτό αποτελεί το σχετικό ιερό χαντίθ.
2. Σύμφωνα με τους Χαναφίτες:
το να κόψει ο ιδιοκτήτης του ζώου τις τρίχες ή τα νύχια του ζώου εντός της προαναφερθείσας περιόδου
αποφευκτέο, απευκταίο
Αυτή είναι η γνωστή άποψη του Ιμάμ Σαφίι, και η ίδια άποψη αναφέρεται και από τον Ιμάμ Μαλίκ.
Σύμφωνα με τους μελετητές που υποστηρίζουν αυτή την άποψη:
Η απαγόρευση της κοπής των τριχών και των νυχιών, που αναφέρεται στο σχετικό χαντίθ, δεν είναι απαγόρευση (ταχρίμ), αλλά αποφυγή (τενζίχ). Η απόδειξη που μετατρέπει την απαγόρευση από απαγορευμένη πράξη (χαράμ) σε αποφυγή (τενζίχ) είναι ένα άλλο χαντίθ. Στο εν λόγω χαντίθ…
Αναφέρεται ότι ο Προφήτης, ο καύχημα του σύμπαντος, έστειλε ζώα για θυσία από τη Μεδίνα στη Μέκκα, ενώ ο ίδιος παρέμεινε στη Μεδίνα, και ότι δεν τήρησε τις απαγορεύσεις που ισχύουν για τους προσκυνητές, προτού τα ζώα φτάσουν και θυσιαστούν στη Μέκκα.
Γι’ αυτό, ο Χαττάμπι είπε ότι η απαγόρευση στο εν λόγω χαντίθ, που αφορά το θέμα μας, δεν υποδηλώνει απαγόρευση (χαράμ),
αποφευκτέα απεχθής πράξη
είπε ότι αυτό αποτελεί απόδειξη των ισχυρισμών του.
Επίσης, σύμφωνα με τους μελετητές που υποστηρίζουν αυτή την άποψη:
«Το γεγονός ότι όλοι οι μελετητές συμφωνούν πως επιτρέπεται στον ιδιοκτήτη του θυσιαζόμενου ζώου να φορέσει τα ρούχα του και να αρωματιστεί πριν το σφάξει, είναι από τα στοιχεία που υποδεικνύουν ότι η προαναφερθείσα απαγόρευση για το κόψιμο των νυχιών και των μαλλιών αφορά μια ελαφρά αποδοκιμασία (κεραχέτ-ι τενζιχίγιε).»
Πηγές:
– Σουνάν Αμπού Νταβούντ, μετάφραση και σχολιασμός από τους Νετζάτι Γιενιέλ, Χουσεΐν Καγιαπινάρ, Νετζάτ Ακντενίζ, εκδόσεις Σαμίλ, Κωνσταντινούπολη, 1990, 10/467-468.
– Μετάφραση και Εξήγηση του Σουνέν Ιμπν Μάτζε, Εκδόσεις Καχραμάν: 8/488-489.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
