– Όταν αναλογιζόμαστε τα χαντίθ σχετικά με την εναλλαγή βάρδιας των αγγέλων το πρωί και το απόγευμα:
– Γνωρίζουμε ότι υπάρχει χαντίθ που αναφέρει τη σημασία της αναβίωσης της ώρας μετά από μία ώρα από την ανατολή και το απόγευμα… Και είναι γνωστή η σημασία της ώρας πριν από την ανατολή, δηλαδή της αυγής…
– Αλλά, εκτός από αυτό, θα μπορούσε να κρύβεται ένα σημαντικό μυστικό και στο να περνάμε μισή ώρα ή μια ώρα πριν από το απόγευμα, ακόμα κι αν δεν βλέπουμε κάποια σχετική προφητεία;
– Γιατί η αρχή του απογεύματος είναι και το τέλος του πρωινού τετραδίου… Υπάρχει, όπως γνωρίζετε, χαντίθ που αναφέρεται στην καθαριότητα των αρχών και των τελών των τετραδίων…
– Έχω και μια δεύτερη ερώτηση: Υπάρχουν άραγε καλές πράξεις που δεν μπορούν να γνωρίζουν ούτε οι άγγελοι, αλλά μόνο ο Θεός; Υπάρχουν στίχοι, χαντίθ ή ρητά σχετικά με αυτό;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Την ώρα του πρωινού, πριν από την πρωινή προσευχή
«πριν»
Δεν είναι πολύ ακριβές να το συνδέσουμε με την αυγή, διότι η αυγή ανήκει στη νύχτα. Ιμάμ Γαζαλί,
«η τιμή των καιρών έγκειται στην κατάσταση των πραγμάτων εκεί»
Αφού το αναφέρει, εξηγεί τη σημασία της προσευχής και της μνημόνευσης του Θεού την ώρα της αυγής, τονίζοντας ότι η καρδιά εκείνη την ώρα είναι καθαρή, απαλλαγμένη από τις κοσμικές έγνοιες και σε κατάσταση απόλυτης ειλικρίνειας. Αυτή η κατάσταση προκύπτει από την αγνότητα και την ηρεμία της νύχτας. Η ώρα της αυγής θεωρείται μέρος της νύχτας.
(βλ. Ιχιά, 1/304, 347)
– Δεν βρήκαμε καμία πληροφορία σχετικά με την τέλεση ζικρ και προσευχής πριν από την απογευματινή προσευχή. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες πληροφορίες σχετικά με την τέλεση ζικρ και προσευχής μετά την απογευματινή προσευχή. Σύμφωνα με τον Ιμάμ Γαζαλί,
να αφιερώσετε χρόνο για προσευχή και μνημόνευση μετά την απογευματινή προσευχή της Πέμπτης
είναι σημαντικό. Διότι αυτή η ώρα υπάρχει την ημέρα της Παρασκευής.
«ώρα της ανταπόκρισης»
με
(ενδέχεται να ισχύει από αυτό το χρονικό σημείο και έπειτα)
συγκρίθηκε.
(Ιχιά, 1/180)
– Επίσης, σύμφωνα με τον Γκαζαλί,
η διεξαγωγή των συνεδριάσεων των επιστημονικών συμβουλίων νωρίς το πρωί ή μετά το απόγευμα
είναι σημαντικό.
(Ιχιά, 1/185)
– Από τις ενάρετες πράξεις
Η αμοιβή της νηστείας είναι τόσο μεγάλη που ούτε οι άγγελοι δεν την γνωρίζουν.
γίνεται κατανοητό.
Σε ένα ιερό χαντίθ, ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) αναφέρει ότι ο Αλλάχ είπε:
«Όλες οι πράξεις του ανθρώπου είναι για τον εαυτό του, εκτός από τη νηστεία, η οποία είναι για εμένα, και εγώ θα δώσω την αμοιβή της.»
(Μουσλίμ, Σιγιάμ, 161)
Η προνομιακή θέση της νηστείας εξηγείται ως εξής:
α)
Σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, ενώ οι προσευχές, οι προσκυνήσεις, οι ελεημοσύνες και οι αναμνήσεις του Θεού (ζικρ) έχουν τελεστεί –έστω και επιφανειακά– και για άλλους ψεύτικους θεούς, η νηστεία ποτέ δεν έχει τηρηθεί για κανέναν άλλον εκτός από τον Θεό.
β)
Ενώ η υποκρισία μπορεί να παρεισφρήσει σε πράξεις λατρείας όπως η προσευχή, το προσκύνημα, ο ιερός πόλεμος και η ελεημοσύνη, η νηστεία είναι εντελώς απρόσβλητη από αυτήν.
γ)
Ενώ σε άλλες μορφές λατρείας η ψυχή μπορεί να βρει ευχαρίστηση και απόλαυση, στη νηστεία δεν υπάρχει τέτοια απόλαυση για την ψυχή.
δ)
Η νηστεία είναι η αποχή από το φαγητό, η οποία είναι περιττή για τον Θεό.
(Σαμέδ)
του απονεμήθηκε αυτός ο τιμητικός τίτλος επειδή έδειξε ομοιότητα με τα χαρακτηριστικά του.
ε)
Ο καθορισμός ορισμένων αμοιβών στις λατρευτικές πράξεις έχει δημιουργήσει την εντύπωση ότι δεν υπάρχει άλλη μορφή αμοιβής που να είναι γνωστή αποκλειστικά στον Θεό.
Η έμφαση δίνεται σε αυτή τη διάσταση της νηστείας για να υπογραμμιστεί η εσφαλμένη αντίληψη ότι δεν υπάρχουν αμοιβές που να μην γνωρίζει κανείς άλλος εκτός από τον Θεό.
(βλ. Ναουαουί, Σχολιασμός του Σαχίχ Μουσλίμ, 8/29)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις