Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ευχαριστώ;
σημαίνει να γνωρίζεις την ευλογία, να θυμάσαι και να επαινείς τον ευεργέτη.
Προσκύνημα ευχαριστίας
Είναι μια προσκύνηση που γίνεται στραμμένη προς την Κάαμπα και με την προφορά του “Αλλαχού Ακμπάρ” (Ο Θεός είναι ο Μέγιστος), όπως η προσκύνηση της απαγγελίας, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την απόκτηση μιας ευλογίας ή την απαλλαγή από μια δυσκολία ή συμφορά.
Σύμφωνα με την αφήγηση του Αμπού Μπακρ (ρα),
«Ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) έπεφτε σε προσκύνημα όταν λάμβανε ευχάριστα νέα ή όταν του ανακοινώνονταν καλά νέα.»
(Αμπού Νταβούντ, Τζιχάντ, 162; Τιρμίζι, Σιγέρ 24)
Η προσευχή ευχαριστίας είναι επιθυμητή, αλλά η τέλεσή της μετά την προσευχή είναι απευκταία.
Διότι όσοι δεν γνωρίζουν την ουσία του ζητήματος, ενδέχεται να νομίζουν ότι αποτελεί μέρος της προσευχής. Κάθε επιτρεπτή πράξη που μπορεί να οδηγήσει σε τέτοια πεποίθηση, καθίσταται απεχθής. Η ευχαριστήρια προσκύνηση πρέπει να γίνεται εκτός των απεχθών ωρών. (Ιμπν Αμπιντίν, Ρεντντούλ-Μουχτάρ, Αίγυπτος, χ.χ., Ι, 344, 731; εσ-Σουρουνμπουλάλι, ελ-Ζουμπάμπ, σελ. 85 κ.λπ.).
Ο αφηγητής Σα’ντ Ιμπν Αμπί Βακκάς: Ξεκινήσαμε από τη Μέκκα με τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Επιδιώκαμε να πάμε στη Μεδίνα. Όταν φτάσαμε σε ένα μέρος του δρόμου (στην Αζβέρα), ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) σήκωσε τα χέρια του και προσευχήθηκε στον Θεό και έπεσε σε προσκύνημα. Έμεινε έτσι για πολύ ώρα. Στη συνέχεια σηκώθηκε και σήκωσε ξανά τα χέρια του, (έμεινε έτσι) για λίγο. Μετά έπεσε ξανά σε προσκύνημα. Έκανε προσκύνημα τρεις φορές με αυτόν τον τρόπο. Μετά είπε:
«Εγώ παρακάλεσα τον Κύριό μου και μεσολάβησα για το έθνος μου. Ο Κύριός μου μου έδωσε το ένα τρίτο του έθνους μου. Και εγώ έπεσα σε προσκύνημα ευχαριστίας για τον Κύριό μου. Έπειτα σήκωσα το κεφάλι μου και ξαναπαρακάλεσα για το έθνος μου, και μου έδωσε άλλο ένα τρίτο του έθνους μου, και εγώ έπεσα σε προσκύνημα ευχαριστίας για τον Κύριό μου. Έπειτα σήκωσα το κεφάλι μου και ξαναπαρακάλεσα για το έθνος μου, και μου έδωσε και το τελευταίο τρίτο του έθνους μου, και εγώ έπεσα σε προσκύνημα ευχαριστίας για τον Κύριό μου.»
[Αμπού Νταβούντ, Τζιχάντ 174, (2775)]
Ο αφηγητής Αμπντουλλάχ Ιμπν Γκάνναμ αλ-Μπεγιάζι είπε: Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
“Ποιος είναι εκείνος που φτάνει μέχρι το πρωί:”
«Ω Θεέ μου, όποια ευλογία κι αν έχει φτάσει σε μένα ή σε οποιοδήποτε από τα πλάσματά σου, προέρχεται από εσένα. Εσύ είσαι ένας, δεν έχεις σύντροφο, η δόξα ανήκει σε εσένα, η ευγνωμοσύνη ανήκει σε εσένα.»
Όποιος το πει το πρωί, έχει ξεπληρώσει το χρέος ευγνωμοσύνης της ημέρας. Και όποιος το πει το βράδυ, έχει ξεπληρώσει το χρέος ευγνωμοσύνης της νύχτας.”
[Αμπού Νταβούντ, Εντέμπ 110, (5073)]
Δεν γνωρίζουμε κάποια ειδική προσευχή για την προσευχή ευχαριστίας. Ωστόσο, οι προσευχές ευχαριστίας μπορούν να γίνουν κατά τη διάρκεια της προσευχής ή μετά την ολοκλήρωσή της.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Επιτρέπεται η προσευχή στα Τουρκικά κατά την προσκύνηση; Ποιο είναι το μέτρο της προσευχής στις υποχρεωτικές προσευχές;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
