– Ή μήπως πρόκειται απλώς για ένα γεγονός που βασίζεται στο Κοράνι και στα χαντίθ;
– Αν υπάρχουν, γιατί οι επιστήμονες που υποστηρίζουν τη δημιουργία δεν μπορούν να το αποδείξουν;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πρώτα πρέπει να οριστεί η επιστήμη και, συνεπώς, να αποσαφηνιστεί τι πρέπει να εννοείται με τον όρο επιστημονικότητα.
Ορισμός της Επιστήμης
Επιστήμη,
περιγράφεται ως ένα είδος πληροφορίας με τα δικά του μοναδικά χαρακτηριστικά ανάμεσα σε διάφορους τύπους πληροφοριών.
Ο σκοπός της επιστήμης, με την ευρύτερη έννοια, είναι η κατανόηση του σύμπαντος. Για να επιτύχει αυτόν τον σκοπό, η επιστήμη καταφεύγει σε μεθόδους περιγραφής και εξήγησης των φαινομένων. Στην περιγραφή, διαπιστώνεται η εμφάνιση του φαινομένου, ενώ στην εξήγηση αποκαλύπτεται η αιτία της δημιουργίας του. Μπορούμε να αναφέρουμε διάφορα είδη γνώσης, όπως η καθημερινή γνώση, η επιστημονική γνώση, η καλλιτεχνική γνώση και η θρησκευτική γνώση. Μια από τις κύριες διαφορές μεταξύ αυτών των ειδών γνώσης είναι…
με διάφορες μεθόδους
Η απόκτηση γνώσης επιτυγχάνεται με διάφορες μεθόδους, όπως η εμπειρία, η παρατήρηση, η λογική, η διαίσθηση και η συλλογιστική, είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό. Η διαφορά μεταξύ των διαφόρων ειδών γνώσης προκύπτει από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την απόκτησή τους.
(Ουράλ, Σ. Ιστορία της Επιστήμης. Εκδόσεις Κιρκ Άμπαρ. Κωνσταντινούπολη, 1998, σελ. 13)
Πράγματι, στα τυπικά επιστημονικά πεδία όπως τα μαθηματικά και η λογική, η έμφαση δίνεται περισσότερο σε κάτι άλλο, παρά στην παρατήρηση και το πείραμα.
μια μέθοδος που βασίζεται στη λογική
όταν χρησιμοποιείται στις επιστήμες, όπως η φυσική, η αστρονομία και η βιολογία
πείραμα και παρατήρηση
είναι πιο σημαντικό. Από την άλλη πλευρά, η ιστορία και οι κοινωνικές επιστήμες έχουν τις δικές τους μεθόδους.
Η επιστημονική γνώση, από την άλλη,
πείραμα και εργαστήριο
είναι μια γνώση που βασίζεται σε παρατηρήσεις.
Όπως προκύπτει από τις παραπάνω εξηγήσεις,
Κάθε είδους πληροφορία είναι επιστημονική.
Ωστόσο, οι μέθοδοι απόκτησης γνώσης διαφέρουν. Ένας από αυτούς τους τύπους γνώσης είναι η επιστημονική γνώση, η οποία βασίζεται στην παρατήρηση και το πείραμα.
Οι υποστηρικτές της θετικιστικής φιλοσοφίας και οι άθεοι εξελικτιστές,
προσπαθούν να αναγάγουν όλες τις επιστήμες σε επιστημονική γνώση και δεν αναγνωρίζουν άλλες μορφές γνώσης ως γνώση.
– Αν δεν δίνουμε αξία σε γνώσεις πέρα από τις επιστημονικές, πού θα κατατάξουμε τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που δεν ασχολούνται με εργαστηριακές δραστηριότητες, αλλά με κοινωνικά, φιλοσοφικά και θρησκευτικά πεδία;
– Δεν θα θεωρούμε επιστήμη όσα διδάσκονται και διδάσκονται στις διάφορες σχολές των Φιλολογικών Σχολών, των Θεολογικών Σχολών, των Σχολών Διοίκησης Επιχειρήσεων, Νομικής και Πολιτικών Επιστημών, ακόμη και την επιστήμη των μαθηματικών;
Στην επιστήμη, χρησιμοποιούνται η λογική και η αιτιοκρατία, γίνονται συγκρίσεις μεταξύ αντικειμένων και διατυπώνονται ιδέες. Αυτά δεν μπορούν να θεωρηθούν μη επιστημονικά επειδή δεν γίνονται σε εργαστήριο.
Εάν ένα θέμα αναφέρεται στο Κοράνι ή σε ένα βιβλίο Χαντίθ, τότε αποτελεί και αυτό μια μορφή γνώσης.
Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η διασύνδεση των επιστημών μεταξύ τους, αλλά δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι δεν μπορούν όλες οι επιστήμες να αναχθούν, για παράδειγμα, στη φυσική.
Επιστρέφοντας στην ερώτηση μετά από αυτές τις διευκρινίσεις,
Η δημιουργία του προπάτοράς μας Αδάμ και της προμήτορός μας Εύας είναι ένα επιστημονικό γεγονός.
Κατανοητό. Ωστόσο, δεν πρόκειται για επιστημονική γνώση. Δηλαδή, αν συνδυάσουμε άνθρακα και οξυγόνο στο εργαστήριο, θα προκύψει διοξείδιο του άνθρακα. Αυτή είναι επιστημονική γνώση. Αλλά δεν είναι δυνατόν να αναπαράγουμε τη δημιουργία του Αδάμ ή της Εύας στο εργαστήριο και να την παρατηρήσουμε ξανά.
Για παράδειγμα, κάποιος δεν μπορεί να παρατηρήσει με πείραμα την ύπαρξη του προπάππου του. Δηλαδή, δεν μπορεί να τον επαναφέρει στη ζωή. Αν δεν βρει ούτε οστά ούτε άλλα αποδεικτικά στοιχεία, τότε η ύπαρξή του δεν αποτελεί επιστημονική γνώση. Αν κάποιος δεν αποδέχεται ως επιστημονικά αποδεκτά ζητήματα που δεν έχουν ελεγχθεί σε εργαστήριο, τότε πρέπει να απορρίψει και την ύπαρξή του. Εφόσον δεν μπορεί να επιβεβαιώσει με πείραμα και εργαστηριακές μεθόδους ολόκληρη την γενεαλογία του, από τον προπάππου του και πίσω, και ίσως ούτε καν την ύπαρξη του παππού του, θα καταλήξει να την απορρίψει.
Δεν είναι επιστημονική προσέγγιση να ισχυρίζεται κανείς ότι τα γεγονότα της δημιουργίας δεν συνέβησαν επειδή δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε ξανά τη δημιουργία.
είναι μια ιδεολογική συμπεριφορά.
Αν υπάρχει ο πατέρας, θα υπάρχει και ο παππούς. Αν υπάρχει ο παππούς, θα πρέπει να υπάρχει και ο προπάππος, και ο Αδάμ. Αν υπάρχει η μητέρα, θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει και η προγιαγιά, η Εύα.
Αν η ύπαρξη της Εύας δεν αποδεικνύεται επιστημονικά, και γι’ αυτό θεωρείται ανύπαρκτη, τότε όσοι σκέφτονται έτσι, οφείλουν να βρουν μια δική τους Εύα. Τότε θα πρέπει να θεωρήσουν ως Εύα είτε το άλογο, είτε τον σκύλο, είτε την αγελάδα, είτε τη μύγα, είτε ένα ποντίκι του χωραφιού.
Και κάποιος που δεν αποδέχεται όλα αυτά, όπως ορισμένοι φιλόσοφοι,
«Δεν υπάρχει δημιουργός στο σύμπαν, ούτε δημιουργηθέν ον, ούτε εγώ.»
θα πει. Τότε δεν μπορείς να συζητήσεις ένα θέμα με κάποιον που έχει εξαφανιστεί…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
