Υπάρχει αμαρτία που δεν συγχωρείται; Μπορεί να σωθεί κάποιος που έχει μετανοήσει για την ειδωλολατρία και τις μεγάλες αμαρτίες;

– Ποιες αμαρτίες άραγε δεν θα συγχωρήσει ο Υπέρτατος Δημιουργός μας, ο ΑΛΛΑΧ;

– Δηλαδή, ποιες αμαρτίες αν διαπράξουμε, σίγουρα θα πάμε στην κόλαση;

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,

Δεν υπάρχει αμαρτία που να μην συγχωρείται μετά από μετάνοια.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν η αμαρτία θα συγχωρεθεί ή όχι. Μετά την μετάνοια, ο Θεός συγχωρεί αν το θελήσει, αλλιώς όχι. Γι’ αυτό, η μετάνοιά μας πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις αποδοχής. Ο Θεός δηλώνει ότι θα συγχωρήσει τη μετάνοια που γίνεται σύμφωνα με τις προϋποθέσεις.

Όσον αφορά τις αμαρτίες που δεν έχουν εξιλεωθεί, η ειδωλολατρία ποτέ δεν θα συγχωρεθεί. Οι υπόλοιπες αμαρτίες, ωστόσο, είναι συγχωρήσιμες.

Τα κυριότερα από τα μεγάλα αμαρτήματα είναι τα εξής:

Η αποδοχή συντρόφων στον Θεό, η δολοφονία, η συκοφαντία για μοιχεία, η μοιχεία, η λιποταξία από τον Ισλαμικό ιερό πόλεμο, η μαγεία, η κατάχρηση της περιουσίας ορφανού, η ανυπακοή στους γονείς, η διάπραξη αμαρτιών στην ιερή περιοχή της Μέκκας, η τοκογλυφία, η κλοπή, η κατανάλωση αλκοόλ, ο τζόγος.

Ένας μουσουλμάνος, αν διαπράξει ένα μεγάλο αμάρτημα, ενώ έχει πίστη στην καρδιά του, δεν αποστατεί από την πίστη και δεν γίνεται άπιστος. Η σουνιτική θεολογία δέχεται ότι όποιος διαπράττει ένα μεγάλο αμάρτημα δεν γίνεται άπιστος, δεν θα παραμείνει αιώνια στην κόλαση, και ακόμα κι αν πεθάνει χωρίς μετάνοια, ο Θεός, αν το θελήσει, θα τον συγχωρήσει με τη χάρη και την ευσπλαχνία Του, και αν το θελήσει, θα τον τιμωρήσει στην κόλαση με τη δικαιοσύνη Του.

(βλ. Σχολιασμός του Ακίμπετ αλ-Ταχαβίγια, σελ. 370).

Κεμπάιρ (μεγάλες αμαρτίες)

Το μεγαλύτερο αμάρτημα είναι η άγνοια του Θεού, η απόδοση συντρόφων σε Αυτόν στην ουσία, στα χαρακτηριστικά και στις πράξεις Του. Αυτό ονομάζεται «εκμπέρου’λ-κεμπάιρ».

«Ο Αλλάχ δεν συγχωρεί την αποδοχή άλλων θεών εκτός από Αυτόν, αλλά συγχωρεί τα υπόλοιπα αμαρτήματα σε όποιον θέλει. Όποιος αποδίδει συντρόφους στον Αλλάχ, διαπράττει ένα μεγάλο αμάρτημα (και) συκοφαντία.»


(Νισά, 4/48)

Από το στίχο αυτό βλέπουμε ότι όλα τα αμαρτήματα, εκτός από την πολυθεΐα, μπορούν να συγχωρεθούν. Αν κάποιος εγκαταλείψει την πολυθεΐα και την απιστία του και πιστέψει, βεβαίως θα συγχωρεθεί και αυτός.

Δεν είναι σωστό να απελπίζεται κανείς από τη χάρη του Θεού και να επιμένει στην αμαρτία, ούτε να αδιαφορεί για την αμαρτία και να μην μετανοεί, νιώθοντας σίγουρος για την τιμωρία Του. Ο πιστός, όσες αμαρτίες κι αν διαπράξει, πρέπει να ζει ανάμεσα στον φόβο και την ελπίδα, και να μην αποστρέφει το πρόσωπό του από τον Κύριό του. Υπάρχουν στίχοι που εξηγούν αυτές τις δύο καταστάσεις:

«Ω εσείς, οι δούλοι μου, που έχετε αμαρτήσει και έχετε αδικηθεί, μην απελπίζεστε από τη χάρη του Αλλάχ. Σίγουρα ο Αλλάχ συγχωρεί όλες τις αμαρτίες. Πράγματι, Αυτός είναι ο Πολλυεύσπλαχνος, ο Ελεήμων.»


(Αλ-Ζουμάρ, 39/53)

«(Ω Αγγελιοφόρε!) Πες στους δούλους μου ότι Εγώ είμαι ο Πολυεύσπλαχνος, ο Πολυελεήμων. Αλλά πες στους δούλους μου ότι η τιμωρία Μου είναι και αυτή μια πολύ οδυνηρή τιμωρία.»


(Αλ-Χιτζρ, 15/49, 50)

Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:

– Μετάνοια για την Αμαρτία

– Μια Λύση για να Αντισταθμίσουμε μια Αμαρτία με Πολλές Αρετές

– Επιτρέπεται να περιφρονούμε και να υποτιμούμε τους αμαρτωλούς ή τους μη μουσουλμάνους και να τους απευθύνουμε με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς;

– Είναι αλήθεια ότι όποιος διαπράττει το αμάρτημα της συκοφαντίας δεν θα συγχωρεθεί;

Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις