– Για παράδειγμα, θέλω να προχωρήσω σε έναν δρόμο και εμφανίζονται ευοίωνες ενδείξεις. Είναι αυτό σημάδι ότι πρέπει να προχωρήσω σε αυτόν τον δρόμο;
– Πρέπει να ζούμε τη ζωή μας με ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες και τις χάρες που μας έχουν δοθεί; Για παράδειγμα, αν σε κάποιον έχει δοθεί μεγάλη πνευματική πλούτη και καλή ηθική, πρέπει να το επιδεικνύει στους ανθρώπους ως παράδειγμα;
– Υπάρχει άραγε χάρη χωρίς αιτία, ή μήπως μπορούμε να την κατανοήσουμε αναλογιζόμενοι την αιτία της; Θα κάναμε λάθος αν το κάναμε, δηλαδή αν λέγαμε “ο Θεός μου έδωσε αυτό και αυτό, και συνέβησαν και αυτά τα γεγονότα, άρα αυτά μπορεί να υποδηλώνουν αυτό”, και χαράσσαμε μια πορεία για τον εαυτό μας με εμπιστοσύνη στον Θεό; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα σε αυτό;
– Ποιες είναι οι απόψεις που εκφράζονται σε στίχους και χαντίθ σχετικά με τις ευλογίες; Μπορείτε να γράψετε μια λεπτομερή απάντηση λαμβάνοντας υπόψη όσα ανέφερα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πρώτα απ’ όλα, επειδή είναι Κερίμ (γενναιόδωρος), κάνει δωρεές. Οι ευλογίες που δίνει ακόμα και στους άπιστους που δεν τον ευχαριστούν καθόλου είναι μια σαφής απόδειξη αυτού. Εξάλλου,
«Η ευσπλαχνία μου περιλαμβάνει τα πάντα.»
(Αλ-Α’ράφ, 7/156)
που αναφέρεται στο στίχο που έχει ως εξής:
Ραχμάν
Αυτό αποδεικνύεται και από τη θεϊκή διακήρυξη που αναγγέλλει την αιώνια ευσπλαχνία του ονόματός Του.
Μια από τις σημαντικότερες αιτίες της χορήγησης των ευλογιών είναι αναμφίβολα η δοκιμασία των ανθρώπων. Αυτή η δοκιμασία είναι πολύ σημαντική για να διακριθούν οι ευγνώμονες από τους αχάριστους. Στο Σουράχ Αρ-Ραχμάν, κάθε φορά που αναφέρονται ορισμένες ευλογίες του Θεού, ακολουθείται από…
«Ποιαν λοιπόν από τις ευλογίες του Κυρίου σας μπορείτε να αρνηθείτε;»
και η συμπερίληψη της φράσης που αναφέρεται στο κείμενο και η οποία είναι η εξής:
τριάντα μία φορές επανάληψη
είναι πολύ σημαντικό, διότι δείχνει τη σημασία της δοκιμασίας που σχετίζεται με την ευγνωμοσύνη.
Κανένα έργο του Θεού δεν είναι άσκοπο, ανούσιο ή άδικο. Σε αυτό περιλαμβάνεται και η χορήγηση των ευλογιών. Ένα από τα ονόματα του Θεού είναι ΑΛ-ΧΑΚΙΜ (Ο Σοφός). Αυτό το όνομα, που αναφέρεται επανειλημμένα στο Κοράνι, δείχνει ότι ο Θεός δεν κάνει τίποτα άσκοπα, μάταια, χωρίς λόγο ή σκοπό. Επομένως, αν υποθέσουμε μια ευλογία χωρίς λόγο, θα λέγαμε – Θεός φυλάξοι – ότι ο Θεός ασχολείται με ανούσια πράγματα.
Εξαιτίας αυτού,
«Όταν ο Σολομών είδε τη βασίλισσα να στέκεται δίπλα στο θρόνο του, είπε: “Αυτό είναι από τις ευλογίες του Κυρίου μου. Είναι για να με δοκιμάσει αν θα είμαι ευγνώμων ή αν θα είμαι από τους αχάριστους.”»
(Αλ-Ναμλ, 27/40)
Όπως αναφέρεται στο στίχο, εμείς επίσης, όπως ο Προφήτης Σουλεϊμάν (ειρήνη σε αυτόν), μπορούμε να θεωρήσουμε ότι κάθε ευλογία δίνεται για μια δοκιμασία.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι αν η αιτία που εμείς θεωρούμε είναι η πραγματική αιτία της ευλογίας. Γι’ αυτό, όταν σκεφτόμαστε τις ευλογίες, είναι πιο κατάλληλο να υιοθετούμε μια προοπτική με επίκεντρο το Κοράνι και τη Σούννα, παρά να αναζητούμε την απόλυτα ορθή αιτία, και να επιδιώκουμε μια αντίληψη που θα μας οδηγήσει στην ευγνωμοσύνη προς τον Θεό.
Ένα σημαντικό σημείο είναι το εξής:
Είναι λάθος να θεωρούμε τις ευλογίες που μας χάρισε ο Θεός ως ανταμοιβή για κάποιες καλές πράξεις που κάναμε, γιατί αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αλαζονεία. Αν η σχέση είναι πολύ σαφής, τότε πρέπει να τη δούμε ως κίνητρο για να συνεχίσουμε να κάνουμε τις ίδιες καλές πράξεις, δηλαδή ως κίνητρο για τις μελλοντικές μας πράξεις.
Το σωστότερο είναι να βλέπουμε τις δοθείσες ευλογίες ως μια χάρη, μια δωρεά που προέρχεται από την απέραντη ευσπλαχνία του Θεού, και να αναγνωρίζουμε ότι αποτελούν ταυτόχρονα μια δοκιμασία, που απαιτεί τέλεια ευγνωμοσύνη.
να πιστεύει κανείς ότι η ευγνωμοσύνη εκδηλώνεται γενικά με την τήρηση των εντολών και των απαγορεύσεων του Θεού
είναι η πιο κατάλληλη μέθοδος.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
