– Ο κόσμος είναι τόπος δοκιμασίας. Αλλά μήπως κάθε δοκιμασία πρέπει να είναι δύσκολη και επίπονη; Δεν μπορεί να υπάρξει και μια εύκολη δοκιμασία;
– Ή μήπως δοκιμαζόμαστε πάντα μόνο με δυσκολίες;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Με στενοχώριες, με δυσκολίες, με φτώχεια, με αρρώστιες και με θανάτους.
όπως έχουμε δοκιμαστεί
αφθονία, ευημερία, υγεία, μεγάλη οικογένεια με πολλά παιδιά
Επίσης, δοκιμαζόμαστε με πολλές ευλογίες.
Η ελάχιστη απαίτηση από εμάς είναι:
Στη δυσκολία υπομονή, στην ευημερία ευγνωμοσύνη.
Η ιδανική κατάσταση που αναμένεται από εμάς είναι:
Ευχαριστία σε κάθε περίσταση.
Διότι κάθε κατάσταση είναι εφήμερη και κάθε κατάσταση είναι η θέληση του Θεού για εμάς.
Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι
Η δοκιμασία της ύπαρξης είναι δυσκολότερη από τη δοκιμασία της ανυπαρξίας.
Διότι η λογοδοσία για κάτι που είναι λίγο ή ανύπαρκτο είναι σχετικά εύκολη, αλλά η λογοδοσία για κάθε ευλογία που δίνεται θα είναι πολύ δύσκολη.
Μπορούμε λοιπόν να φανταστούμε μια τέτοια διερεύνηση:
«Δούλε μου!
Σου έδωσα λεφτά, τι τα έκανες;
Σου έδωσα υγεία, τι έκανες με αυτήν;
Σου έδωσα παιδιά, πώς τα μεγάλωσες;
Σου έδωσα γνώση, πώς τη χρησιμοποίησες;
Σου έδωσα θάρρος, σε ποιον δρόμο το χρησιμοποίησες;..”
Πράγματι, το ιερό κείμενο αναφέρει τα εξής:
«Και βέβαια, θα ερωτηθείτε και θα λογοδοτήσετε για τις ευλογίες που σας έχουν δοθεί σε αυτόν τον κόσμο, για το πώς και πού τις χρησιμοποιήσατε.»
(Αλ-Τακαθούρ, 102/8)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
