Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Τζιχάντ,
Είναι το όνομα κάθε δραστηριότητας και κίνησης που γίνεται στο όνομα του Θεού.
Είναι η προσπάθεια να επικρατήσει και να κυριαρχήσει το δίκαιο. Με άλλα λόγια, η τζιχάντ είναι η πρακτική πλευρά του Ισλάμ, η δύναμη της δράσης του.
“Τζιχάντ”
Η λέξη αυτή, στις δυτικές γλώσσες, συνήθως
“ιερός πόλεμος”
έχει μεταφραστεί ως εξής: (1) Μια τέτοια μετάφραση πηγάζει από την προσπάθεια να παρουσιαστεί το Ισλάμ ως μια θρησκεία που διαδίδεται με τη βία.
Εντούτοις,
“τζιχάντ”
η μετάφραση της λέξης
“πόλεμος”
δεν είναι
Αν και η μάχη για την πίστη του Θεού είναι μια μορφή τζιχάντ, η λέξη τζιχάντ περιλαμβάνει κάθε είδους δραστηριότητα και κίνηση που γίνεται για να διαδοθεί η θρησκεία του Θεού παντού.
Ενώ οι μουσουλμάνοι αγωνίζονται για αυτόν τον ευγενή σκοπό, οι μη μουσουλμάνοι, και ιδιαίτερα οι αποικιοκρατικές χώρες,
“Ακάθαρτοι πόλεμοι”
έχει αιματοκυλήσει την Ασία, την Αφρική, την Ευρώπη και την Αμερική.(2) Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα.
“Γεωγραφική εξερεύνηση”
Η ανακάλυψη πηγών πρώτων υλών στην Ασία, την Αφρική και την Αμερική και η οργάνωση εκστρατειών σε αυτές τις εύφορες χώρες με σκοπό την υποδούλωση των κατοίκων τους, αποτελεί, σύμφωνα με ορισμένους, την ουσία της πολεμικής τους φιλοσοφίας.
Αυτοί επιδίδονται σε μια έντονη προπαγανδιστική δραστηριότητα για να συγκαλύψουν τις δικές τους αμαρτίες. Πιθανώς, λόγω της επιρροής αυτής της προπαγάνδας τους,
“τζιχάντ”
όταν λέγεται αυτό, σε κάποιους έρχεται αμέσως στο νου η εικόνα ενός άνδρα με σπαθί στο χέρι, έτοιμου να σφάξει κάθε άπιστο που απορρίπτει το Ισλάμ.
“βάρβαρος Τούρκος”
ή κάποιος που κρατάει καλάσνικοφ
“Άραβας τρομοκράτης!..”
π.χ. (3)
“Τζιχάντ”
Δυτικοί συγγραφείς που χρησιμοποιούν το θέμα αυτό ως πρόσχημα για να επιτεθούν στο Ισλάμ,
“και ένοχος και ισχυρός”
βρίσκονται σε μια κατάσταση που εκφράζεται με τη φράση: Αυτό το γεγονός αποκαλύπτει ξεκάθαρα την κατάστασή τους:
Ένας Άγγλος στρατιώτης που εισέβαλε στην Αφρική λέει στον φίλο του:
“Αυτοί είναι άγριοι άνθρωποι! Όταν σκότωσα κάποιον, με δάγκωσε!..”
(4)
Πηγές:
1. Abu’l Ala Mawdudi, Jihad in Islam, Islamic Publications LTD, Λαχώρ, σ. 1; Rudolph Peters, Ισλάμ και Αποικιοκρατία, Μετάφρ. Σουλεϊμάν Γκούντουζ, Εκδ. Νεχίρ, Κωνσταντινούπολη 1989, σ. 29; M.J. Kister, “Land Property and Jihad”, Journal of the Economic and Social History of the Orient, Λέιντεν, 1991, XXXIV, 276; W. Montgomery Watt, Islamic Political Thought, Εδιμβούργο, σ. 14; Αχμέτ Οζέλ, Διεθνείς Σχέσεις και Έννοια Κράτους στο Ισλαμικό Δίκαιο, Εκδ. Μαρίφετ, Κωνσταντινούπολη, σ. 64.
2. Mawdudi, Jihad in Allah’s Cause, The Journal, XIV/4 Δεκέμβριος, Μέκκα, 1986, σ.14.
3. Πέτερς, σελ. 30.
4. Μωχάμμετ Γκαζαλί, Φικχ αλ-Σίρα, Νταρ αλ-Καλέμ, Δαμασκός, 1989, σελ. 214.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
