– Ένα χαντίθ τράβηξε την προσοχή μου:
«Ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν), ο οποίος απαγόρευσε αυστηρά τις αλλαγές στο ανθρώπινο σώμα χωρίς ανάγκη, προειδοποίησε και δήλωσε ότι όποιος προσθέτει μαλλιά, κάνει ή δέχεται τατουάζ στο δέρμα του, λεπταίνει και αραιώνει τα δόντια του για λόγους ομορφιάς, και οι γυναίκες που βγάζουν τα φρύδια και τις βλεφαρίδες τους, θα απομακρυνθούν από τη θεία χάρη επειδή αλλάζουν τη δημιουργία του Θεού.»
– Τι σημαίνει να είσαι μακριά από τη θεία χάρη, όπως αναφέρεται εδώ;
– Εννοείς ότι δεν θα πάω στον παράδεισο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σχετικό χαντίθ
-όπως αναφέρεται στην ερώτηση
– είναι τα εξής:
Ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) είπε ότι όποιος προσθέτει ψεύτικα μαλλιά στα μαλλιά του, όποιος κάνει ή δέχεται τατουάζ στο δέρμα του, όποιος λεπταίνει και αραιώνει τα δόντια του για να ομορφύνει, και οι γυναίκες που βγάζουν τα φρύδια και τις βλεφαρίδες τους, θα μείνουν μακριά από τη θεϊκή ευσπλαχνία, επειδή αλλάζουν τις δημιουργίες του Θεού.
(Νεσεί, Ζινέτ, 22,73; Μουσλίμ, Λιμπάς, 119-120, αρ. χαντίθ: 2125)
Στο κείμενο του χαντίθ
“μακριά από τη χάρη…”
έννοια
“κατάρα”
εκφράζεται με τη λέξη κατάρα. Η λέξη κατάρα εκφράζει επίσης την απομάκρυνση από τη χάρη του Θεού.
Στην δοκιμασία της πίστης, από τη μια πλευρά βρίσκεται η ευσπλαχνία του Θεού, από την άλλη η οργή Του· από τη μια ο δρόμος προς τον Παράδεισο, από την άλλη ο δρόμος προς την Κόλαση. Ο άνθρωπος κατευθύνεται προς τις θετικές ή αρνητικές αυτές πλευρές με δική του επιλογή.
Κάθε αμαρτία απομακρύνει τον άνθρωπο από τη θεία χάρη και τον φέρνει πιο κοντά στην οργή του Θεού. Κάθε καλή πράξη, αντίθετα, απομακρύνει τον άνθρωπο από την οργή του Θεού και τον φέρνει πιο κοντά στη χάρη Του.
Όποια πλευρά μειώσει την απόσταση μεταξύ αυτών των δύο, θα απομακρυνθεί από την άλλη.
Εν ολίγοις,
Κάθε λόγος που λέγεται, κάθε πράξη που γίνεται, είτε φέρνει πιο κοντά στη θεία χάρη είτε απομακρύνει από αυτήν.
Η ακόλουθη περιγραφή σε ένα ιερό χαντίθ είναι πολύ σημαντική:
«Όταν ο δούλος διαπράττει μια αμαρτία, σχηματίζεται μια μαύρη κηλίδα στην καρδιά του. Αν μετανοήσει, η κηλίδα σβήνεται και εξαφανίζεται. Αν επαναλάβει την αμαρτία/συνεχίσει να αμαρτάνει, η μαύρη κηλίδα μεγαλώνει και καταλαμβάνει την καρδιά του. Αυτό το θέμα,
‘Όχι’
(Δεν είναι αλήθεια τα λόγια εκείνων που λένε ότι το Κοράνι είναι παραμύθια των παλαιών).
Αντιθέτως, οι αμαρτίες που διέπραξαν σκλήρυναν τις καρδιές τους.
(Αλ-Μουταφφιφίν, 83/14)
είναι η σκουριά που αναφέρεται στο στίχο.”
(βλ. Ιμπν Τζαρίρ Ταμπαρί, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Φαίνεται ότι το χαντίθ αναφέρει
«απομακρυσμένος από τη χάρη»
όχι με την έννοια ότι σίγουρα δεν θα μπουν στον παράδεισο,
«αποκλίνω από την οδό του παραδείσου, παρεκκλίνω από την πορεία προς τον παράδεισο»
σημαίνει.
Εκείνος που μετανοεί ξανά και επιστρέφει στο δρόμο του παραδείσου.
-ανάλογα με την κατάσταση-
μπορεί να πάει κανείς στον παράδεισο ακολουθώντας μια ευθεία ή μια κάπως ελικοειδή διαδρομή. Γιατί
«υπό την προϋπόθεση να εισέλθεις στον τάφο με πίστη»
«Κάθε αμαρτία συγχωρείται». Δηλαδή, ο Θεός, αν το θελήσει, μπορεί να συγχωρήσει τον υπηρέτη του και να τον στείλει κατευθείαν στον παράδεισο, ή αν το θελήσει, μπορεί να τον στείλει στον παράδεισο αφού υποστεί λίγη τιμωρία.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
