Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η σφράγιση της καρδιάς περιγράφεται ως η κατάσταση κατά την οποία μια καρδιά σκληραίνει και σκοτεινιάζει από βλασφημία και ανταρσία, καθιστώντας την ανίκανη να δεχτεί την πίστη.
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
“Κάθε αμαρτία αφήνει μια μαύρη κηλίδα στην καρδιά.”
(βλ. Ιμπν Ματζέ, Ζουχντ, 29)
Σε ένα ιερό στίχο επίσης
“
Ο Αλλάχ δεν συγχωρεί ποτέ την αποδοχή άλλων θεών δίπλα Του, αλλά συγχωρεί ό,τι άλλο θέλει σε όποιον θέλει.
”
(Νίσα, 4/48)
Επιτρέπεται. Από αυτό το ιερό χαντίθ και το ιερό στίχο καταλαβαίνουμε ότι η μεγαλύτερη σκοτεινιά που μαυρίζει την καρδιά είναι η πολυθεΐα, δηλαδή η απόδοση συντρόφων στον Θεό. Αν κάποιος υποστηρίζει την πολυθεΐα και εμπλέκεται σε διαμάχη με τους πιστούς γι’ αυτό, η σκοτεινιά στην καρδιά του θα γίνεται όλο και πιο πυκνή και θα εξαπλώνεται. Σιγά-σιγά θα καταλάβει ολόκληρη την καρδιά του. Τότε, η αποδοχή της πίστης και της μονοθεΐας από αυτόν τον άνθρωπο γίνεται σχεδόν αδύνατη. Σύμφωνα με την έκφραση του συγγραφέα του Νουρ, “
Δεν θα έχει πλέον την ικανότητα να δεχτεί την αρετή και το καλό.
.”
Το εν λόγω ιερό στίχοι αναφέρεται στους ειδωλολάτρες που αντιτάχθηκαν στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) και πολέμησαν εναντίον του. Και η πλήρης κυριαρχία της ειδωλολατρίας στις καρδιές αυτών των ειδωλολατρών, αφήνοντας καμία θέση για την μονοθεϊστική πίστη, εκφράζεται ως “σφράγισμα των καρδιών”.
Αυτοί που η πόρτα της καθοδήγησης κλείνει γι’ αυτούς, είναι οι ειδωλολάτρες που φτάνουν σε αυτό το σημείο. Δεν ισχύει όμως ότι η πόρτα της καθοδήγησης κλείνει για κάθε αμαρτωλό, άδικο ή ειδωλολάτρη. Διαφορετικά, πώς θα εξηγήσουμε την είσοδο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που προηγουμένως λάτρευαν είδωλα στο Ισλάμ κατά την εποχή του Προφήτη;
Αν η καρδιά κάθε ανθρώπου που ασπάζεται την πολυθεΐα σφραγιζόταν, κανένας ειδωλολάτρης δεν θα μπορούσε να γίνει μουσουλμάνος. Άρα, εκείνοι των οποίων οι καρδιές σφραγίζονται είναι εκείνοι που καθίστανται ανίκανοι να επιστρέψουν στην μονοθεΐα.
Και πέφτουν σε αυτή την άβυσσο, καταχρώμενοι την ελεύθερη βούλησή τους.
Θα θέλαμε επίσης να αναφερθούμε εν συντομία σε ένα πολύ σημαντικό σημείο: Στο σύνολο των έργων του Νουρ, η απιστία εξετάζεται σε δύο μέρη: η μη αποδοχή και η αποδοχή της μη ύπαρξης.
Απόρριψη,
δηλαδή
«άρνηση αποδοχής των αληθειών της πίστης»
σχετικά με
«είναι μια αδιαφορία, ένα κλείσιμο των ματιών και μια αμαθής ακυρότητα».
λέγεται.
Σε περίπτωση μη αποδοχής,
πρόκειται για την καταδίκη της βλασφημίας και την προσπάθεια απόδειξης της εσφαλμένης δοξασίας.
Αυτή η δεύτερη ομάδα, παρατασσόμενη στο μέτωπο της απιστίας, πολεμάει τους πιστούς. Η σφράγιση της καρδιάς αφορά κυρίως αυτούς. Λέμε κυρίως, διότι και από αυτούς, έστω και λίγοι, βρίσκουν τον δρόμο προς την αλήθεια, ασπάζονται το Ισλάμ.
* * *
Δεν είναι όλοι ικανοί να καταλάβουν ότι η καρδιά είναι σφραγισμένη. Κάποιος που κηρύττει το Ισλάμ δεν μπορεί να ενεργεί με αυτή την προκατάληψη.
Ακόμη και αν κάποιος απομακρυνθεί από το Ισλάμ και γίνει άπιστος, όσο ζει στον κόσμο, έχει τη δυνατότητα να γίνει ξανά μουσουλμάνος.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Σύμφωνα με το εδάφιο (2:7) της Σούρας Αλ-Μπακάρα, «Διότι ο Αλλάχ έχει σφραγίσει τις καρδιές και τα αυτιά τους, και στα μάτια τους υπάρχει πέπλο, και γι’ αυτούς υπάρχει μεγάλη τιμωρία», ο Θεός είναι αυτός που καθιστά τους ανθρώπους άπιστους, οπότε ποια είναι η ενοχή του άπιστου/άθεου;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
