– Θα σας παρακαλούσα να επεξηγήσετε λίγο αυτή τη φράση.
– Σε ένα στίχο είδα γραμμένο “η μετάνοια δεν γίνεται δεκτή όταν είσαι στην αγκαλιά του θανάτου”. Τι εννοεί άραγε με το “στην αγκαλιά του θανάτου”; Για παράδειγμα, αν κάποιος μετανοήσει ακριβώς πριν πεθάνει, δηλαδή στην τελευταία του πνοή ή ίσως μερικά δευτερόλεπτα πριν, η μετάνοιά του δεν θα γίνει δεκτή. Εγώ έτσι το κατάλαβα.
– Ταιριάζει άραγε η μετάνοια αυτού του ανθρώπου με αυτό το στίχο; Για παράδειγμα, ένας άντρας μαθαίνει ότι πάσχει από μια ανίατη ασθένεια και ο γιατρός του λέει ότι θα πεθάνει σε 5, το πολύ 10 χρόνια. Και αυτός ο άντρας τώρα μετανοεί στον Θεό για τις αμαρτίες του. Θα γίνει δεκτή η μετάνοιά του;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Μια από τις μεταφράσεις των στίχων που σχετίζονται με το θέμα είναι η εξής:
«Δεν υπάρχει συγχώρεση για εκείνους που αμαρτάνουν και, όταν έρχεται ο θάνατος σε έναν από αυτούς, λένε: “Τώρα μετανοώ”. Ούτε για εκείνους που πεθαίνουν άπιστοι. Γι’ αυτούς έχουμε ετοιμάσει μια οδυνηρή τιμωρία.»
(Νίσα, 4/18)
Η πόρτα της μετάνοιας παραμένει ανοιχτή όσο ζουν οι άνθρωποι.
Ελπίζεται και αναμένεται από τη χάρη του Θεού ότι, όταν οι αμαρτωλοί συνέλθουν και μετανοήσουν, ο Θεός θα δεχθεί τη μετάνοιά τους, όπως έχει υποσχεθεί, και θα συγχωρήσει τους αμαρτωλούς υπηρέτες Του.
Αν ο αμαρτωλός δεν μετανοήσει μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, αλλά μετανοήσει λίγο πριν πεθάνει, αφού χάσει την ελπίδα από την επίγεια ζωή και δει και αισθανθεί κάποιες αλήθειες που σχετίζονται με τον κόσμο του θανάτου και την μετά θάνατον ζωή, τότε η αιτία αυτής της μετάνοιας είναι…
δεν πρόκειται για ειλικρινή μετάνοια που βασίζεται στην πίστη στο άγνωστο, αλλά για μια προσπάθεια να αποφευχθεί η τιμωρία που έρχεται αντιμέτωπη.
δεν θα γίνει δεκτός, διότι δεν υπάρχει πλέον ευκαιρία για δοκιμασία υπακοής και υπαγωγής.
Μια άλλη μετάνοια που δεν γίνεται δεκτή είναι η μετάνοια εκείνων που πέθαναν αφού πέρασαν τη ζωή τους αρνούμενοι την αληθινή θρησκεία και μετάνιωσαν αφού είδαν τον άλλο κόσμο.
Αυτό, επειδή δεν πηγάζει από πίστη στο άγνωστο και ειλικρινή μετάνοια, δεν θα γίνει δεκτό από τον Θεό. Υπάρχουν και άλλα εδάφια που επιβεβαιώνουν αυτήν την απόφαση.
(βλ. Αλ-Μπακαρά, 2/162; Αλ-Ιμράν, 3/91)
Επίσης, από τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν),
η μετάνοια που γίνεται από τη στιγμή που αρχίζουν οι θανάσιμες ωδίνες δεν θα γίνει δεκτή
Σχετικά με αυτό έχουν παραδοθεί χαντίθ.
(Μουσνέδ, ΙΙ, 132, 153; Ιμπν Μάτζε, Ζουχδ, 30; Τιρμίζι, Ντααβάτ, 98)
Τόσο η πίστη όσο και η μετάνοια μπορούν να προκύψουν με τη συμμετοχή του νου και της καρδιάς, και συνεπώς της βούλησης. Σε περίπτωση επικείμενης κατάστασης θανάτου ή της έλευσης της Αποκάλυψης, η βούληση καταργείται, εφόσον η πίστη στο αόρατο είναι προϋπόθεση, και η συνέχιση της αμαρτίας καθίσταται αδύνατη.
Σε αυτή την κατάσταση, το άτομο δεν μπορεί να επιδείξει καμία συμπεριφορά που να έχει θρησκευτική αξία.
(Ματουρίντι, Ερμηνείες του Κορανίου, IV, 93-98)
Σύμφωνα με αυτό, ανεξάρτητα από το πόσο άρρωστος είναι κάποιος, ακόμα κι αν οι γιατροί δώσουν ημερομηνία θανάτου ή όσο κοντά κι αν είναι στο θάνατο, ακόμα κι αν πεθάνει σε λίγα δευτερόλεπτα, κάθε είδους μετάνοια που θα κάνει πριν δει μια αλήθεια πίστης που ανήκει στις μεταθανάτιες σφαίρες είναι έγκυρη.
Επειδή δεν γνωρίζουμε ακριβώς την κατάσταση ενός ατόμου κατά την ώρα του θανάτου, οφείλουμε να έχουμε καλή γνώμη για κάθε μετάνοια που γίνεται και να πιστεύουμε ότι η μετάνοιά του είναι αποδεκτή και έγκυρη.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
