Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Έχουν προταθεί διάφορες ερμηνείες και έχουν αποδοθεί διαφορετικές έννοιες. Μερικές από αυτές είναι οι εξής:
Από αυτά, το πιο διαδεδομένο είναι το νόημα. Όταν λέγεται “νόημα”, το νόημα έρχεται στο νου. Επομένως, θα γίνει μια πράξη και από αυτήν θα προκύψει ένα όφελος, ώστε να επιτευχθεί η σοφία.
Αυτή η σκέψη μας οδηγεί στον ορισμό της σοφίας. Οι ισλαμιστές λόγιοι δεν θεωρούν τη γνώση από μόνη της σοφία. Θεωρούν απαραίτητη την εφαρμογή της γνώσης, την αξιοποίησή της στην πράξη και την παραγωγή ωφέλιμων αποτελεσμάτων.
Ονομάζεται φιλοσοφία επειδή μιλάει για την αλήθεια και τον σκοπό των πραγμάτων. Αλλά αν ένας φιλόσοφος δεν καταλήγει, με τις μελέτες του, σε μια αντίληψη ζωής και σε μια ηθική τάξη που οι άνθρωποι θα εφαρμόσουν, τότε αυτό δεν είναι σοφία με την αληθινή της έννοια.
Δεν αρκεί να είσαι σοφός αν δεν τον ικανοποιήσεις, αν δεν μελετήσεις τα δημιουργήματά του και δεν ανακαλύψεις τα οφέλη τους για την ανθρωπότητα… Ας φανταστούμε έναν άνθρωπο που καταλαβαίνει τα κρυμμένα μυστήρια του Κορανίου, αλλά δεν τα εφαρμόζει στη ζωή του. Η κατάσταση εκείνων που δεν διαβάζουν το βιβλίο του σύμπαντος στο όνομα του Θεού και δεν ωφελούνται από αυτό με αυτόν τον τρόπο, δεν διαφέρει από εκείνους…
Hikmetin “peygamberlik” anlamı da vardır. Peygamberlik kurumu ilahidir. O Allah elçileri, kainat kitabını hem okumuş hem de okutmuşlar ve insanlardan, Allah’ın emriyle, birtakım görevler istemişlerdir. Bütün eşyanın hikmetle yaratıldığını, her birinin bir, hatta binlerce görevi bulunduğunu insanlık alemine iyice bellettikten sonra, bütün bu mahlukatın kendisine hizmet ettiği insanın büyük bir görevi olması gerektiğini, aksi takdirde bütün bu hikmetli eşyanın amaçsızlığa, başıboşluğa ve hiçliğe hizmet etmiş olacağını kalplere iyice yerleştirmişlerdir. Bu nedenle, gerçek hikmet felsefede değil nübüvvettedir. Ve bu mektepte eşyanın hikmeti, doğrudan doğruya, o eşyanın yaratıcısından öğrenilir. Tahmine, varsayıma, kişisel ve öznel görüşlere gerek kalmaz.
Αναφέρεται στο σύνολο των έργων του Νουρ:
Όταν μιλάμε για σοφία, εστιάζουμε κυρίως στο τρίτο στοιχείο. Λέμε ότι είναι ωφέλιμο για το μήλο, άχρηστο για το αγκάθι. Την σοφία του πρώτου την καταλαβαίνουμε εύκολα, ή τουλάχιστον νομίζουμε ότι την καταλαβαίνουμε, αλλά δεν μπορούμε να πλησιάσουμε τη σοφία του δεύτερου.
Όπως σε κάθε τομέα, έτσι και στην μετάδοση της αλήθειας στους ανθρώπους, το σημαντικότερο είναι η σοφία. Μια μετάδοση που γίνεται χωρίς σοφία, δηλαδή χωρίς να λαμβάνει υπόψη τον χρόνο και τον τόπο, που δεν βασίζεται στην ευσπλαχνία, που δεν αντλεί δύναμη από τη γνώση και, το σημαντικότερο, που στερείται της προϋπόθεσης να ζει κανείς αυτά που μεταδίδει στο ανώτερο επίπεδο, δεν θα φέρει αποτέλεσμα.
Το Ιερό Κοράνι,
Το διάταγμα διδάσκει ότι όσοι είναι επιφορτισμένοι με την διάδοση του Ισλάμ πρέπει να ενεργούν με σοφία.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
