– Τα παιδιά που πεθαίνουν πριν φτάσουν στην εφηβεία δεν είναι αθώα; Γιατί γίνονται υπηρέτες;
«Γύρω τους θα περιφέρονται αιώνιοι νέοι, κρατώντας κανάτες, κούπες και ποτήρια γεμάτα από το κρασί του Παραδείσου.» (Αλ-Βακία, 56/17-18)
– Η λέξη “Βιλντάν” που αναφέρεται σε αυτόν τον στίχο ερμηνεύεται σε ορισμένες μεταφράσεις ως εξής: “Αυτά είναι τα παιδιά που δεν έχουν αμαρτίες ούτε αρετές σε αυτόν τον κόσμο. Τα παιδιά των ειδωλολατρών που πεθαίνουν πριν φτάσουν στην εφηβεία θα υπηρετούν τους κατοίκους του παραδείσου. Έτσι, θα λάβουν και αυτοί μια μεγάλη χάρη. Διότι θα γίνουν αιτία να εισέλθουν στον παράδεισο, και θα γίνουν κάτοικοι του παραδείσου, παρόλο που δεν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους.”
– Πώς γίνεται αυτό;
– Δεν είναι αθώα πριν την εφηβεία, γιατί γίνονται υπηρέτριες;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
1. Ποια είναι η σημασία της λέξης ΒΙΛΔΑΝ που αναφέρεται στο Κοράνι; Ποια είναι η διαφορά της από τη λέξη ΓΙΛΜΑΝ;
«Γύρω από τους παραδείσιους, αιώνιοι έφηβοι»
(παιδιά)
κυκλοφορούν και εξυπηρετούν.”
(Αλ-Βακία, 56/17)
«Γύρω τους, αιώνιοι έφηβοι»
(παιδιά)
γυρίζουν και τριγυρίζουν για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Όταν τις βλέπεις, νομίζεις ότι είναι μαργαριτάρια σκορπισμένα τριγύρω.”
(Αλ-Ινσάν, 76/19)
που αναφέρεται στα εδάφια
βιλντάν
Η λέξη προέρχεται από τη ρίζα *vld*, η οποία υποδηλώνει τη γέννηση και την απόκτηση παιδιών. Στο Κοράνι χρησιμοποιούνται πολλοί ρήματα και ονόματα¹ που προέρχονται από αυτή τη ρίζα. Ένα από αυτά, *vildân*, είναι ο πληθυντικός του *velîd*² και σημαίνει *mevlud* (γεννημένος). Ωστόσο, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι είναι γεννημένοι…
(ανεξάρτητα από τη συγγένεια με τους γονείς)
έχει χρησιμοποιηθεί για μικρά παιδιά.3
Ουαλίντ
Αν και λέγεται ότι η λέξη «βελίντ» χρησιμοποιείται για το παιδί που πρόκειται να γεννηθεί,4 είναι σαφέστερο ότι σημαίνει «βρέφος». Διότι στο στίχο αυτό η λέξη χρησιμοποιείται για την βρεφική ηλικία του Μωυσή (ας).5 Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται τόσο για κορίτσια όσο και για αγόρια. Στα λεξικά, εκτός από την αρχική σημασία της λέξης «βελίντ», δίνονται και οι δευτερεύουσες και τριτεύουσες σημασίες «σκλάβος» και «νεαρός υπηρέτης».6 Η λέξη «βιλντάν» εμφανίζεται σε τέσσερις ακόμη στίχους, εκτός από τους δύο στίχους που θα εξετάσουμε, τρεις από τους οποίους βρίσκονται στη Σούρα Νισά (στίχοι 75, 98, 127) και ένας στη Σούρα Μουζέμμι (στίχος 17). Η ενική μορφή της, «βελίντ», εμφανίζεται σε έναν στίχο (Σουαρά, 18).
Στις δύο πρώτες από τις τρεις στίχους της Σούρας Νίσα, η λέξη «βιλντάν» αναφέρεται στους αδύναμους.
(Οι αδύναμοι και καταπιεσμένοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά που δεν μπόρεσαν να μεταναστεύσουν και βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση στη Μέκκα)
Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρεται και πάλι η τρίτη ομάδα, η οποία περιλαμβάνει τα ανήμπορα παιδιά δίπλα στις ορφανές γυναίκες (el-müstaz’afine mine’l-vildân).7
Στην Σούρα Μουζαμμήλ, η φρίκη της Ανάστασης αναφέρεται ως εξής:
«Αν το αρνηθείτε, τα παιδιά…»
(βιλντάν)
πώς θα προστατευτείτε από μια μέρα που σας γερνάει!;”
(Αλ-Μουζαμμήλ, 73/17).
Συγκεκριμένα, στις στίχους 17 και 19 του κεφαλαίου “Αλ-Ινσάν”.
βιλντάν
Όταν εξετάζουμε τις έννοιες που αποδίδονται στη λέξη, βλέπουμε τα εξής:
Παιδιά, παιδιά του παραδείσου, τέκνα, νεαροί υπηρέτες, νέοι, έφηβοι, νεαροί άνδρες, υπηρέτριες, νεαρές υπηρέτριες, νεαρές κυρίες επί των τιμών, νεολαία.
Όπως φαίνεται, υπάρχουν παρόμοιες ερμηνείες και για αυτό το εδάφιο. Κατά τη γνώμη μας, οι πιο ακριβείς από αυτές τις ερμηνείες είναι…
“παιδιά”
ή
“παιδιά του παραδείσου”
Αυτές είναι οι απόψεις. Διότι η σημασία της λέξης “βιλντάν” ως “παιδιά” είναι σαφής. Εν ολίγοις, δεν υπάρχει διαφωνία ως προς το ότι η σημασία του “βιλντάν” είναι “παιδιά”.
Γιλμάν
Δεδομένου ότι η λέξη χρησιμοποιείται για τα αγόρια, η φράση “γιλμάνουμ λεχούμ” ερμηνεύεται ως ένδειξη ιδιοκτησίας, δηλαδή “τα αγόρια που τους ανήκουν”, και δεδομένου ότι στα χαντίθ αναφέρεται ότι οι κάτοικοι του παραδείσου θα έχουν πολλούς υπηρέτες, μπορεί να υποτεθεί ότι αυτά τα παιδιά δημιουργήθηκαν για να υπηρετούν στον παράδεισο.
Ενώ η Βιλντάν,
Επειδή περιλαμβάνει τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια και η ρίζα της λέξης παραπέμπει στη γέννηση, αυτά τα παιδιά μπορεί να είναι τα παιδιά των παραδείσιων που πέθαναν πριν φτάσουν στην εφηβεία στον κόσμο, και επιπλέον, όπως αναφέρεται σε ορισμένα ιερά χαντίθ, τα δικά τους παιδιά που δημιουργήθηκαν για τους παραδείσιους, αν το επιθυμούν, χωρίς την ταλαιπωρία της εγκυμοσύνης…8
Σε αυτή την περίπτωση, όλοι όσοι είναι προορισμένοι για τον παράδεισο, ακόμα κι αν δεν έχουν παιδιά σε αυτή τη ζωή, θα μπορούν να αποκτήσουν όσα παιδιά επιθυμούν στον παράδεισο.
Όπως οι κάτοικοι του Παραδείσου θα αναδημιουργηθούν με τη μορφή νέων, ανεξάρτητα από την ηλικία τους στη γήινη ζωή, έτσι και τα παιδιά του Παραδείσου, ανεξάρτητα από την ηλικία θανάτου τους, θα αναδημιουργηθούν στην ωραιότερη φάση της παιδικής ηλικίας, για να γίνουν αιώνια πηγή χαράς, ευχαρίστησης και ευφροσύνης για τους γονείς τους.9 Μια από τις μεγαλύτερες πνευματικές απολαύσεις στη γήινη ζωή είναι αναμφίβολα τα χαριτωμένα, χαρούμενα μικρά παιδιά. Αυτό υποδηλώνει ότι τα παιδιά θα αποτελούν μια από τις ωραιότερες πτυχές της ζωής στον Παράδεισο.
2. Ποια είναι η σοφία πίσω από την αναφορά στις υπηρέτριες του Παραδείσου με τη λέξη «γιλμάν», που σημαίνει παιδιά;
Σε περιβάλλοντα όπου οι κάτοικοι του Παραδείσου θα βρίσκονται με τις συζύγους τους, η παρουσία παιδιών με την εμφάνιση υπηρέτριων είναι πιο κατάλληλη από την παρουσία νεαρών κοριτσιών. Η υπηρεσία των παιδιών είναι πιο χαλαρωτική. Είναι επίσης γεγονός ότι τα παιδιά είναι πιο δραστήρια και ενεργητικά για την υπηρεσία. Επιπλέον, δεδομένου ότι δεν θα υπάρχει κούραση στον Παράδεισο και όλες οι εργασίες θα γίνονται με ευχαρίστηση, μπορεί να ειπωθεί ότι αυτή η υπηρεσία δεν θα τους βαρύνει ποτέ, αλλά αντίθετα θα απολαμβάνουν μεγάλη ευχαρίστηση από αυτήν.
Γιλμάν
η έκφραση αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή χαιρετισμού προσαρμοσμένη στο επίπεδο κατανόησής μας από αυτούς τους υπηρέτες, των οποίων η φύση είναι άγνωστη σε εμάς… Επομένως, αυτών των υπηρέτων
γιλμάν (παιδιά)
Η ονομασία τους με αυτόν τον τρόπο μπορεί να θεωρηθεί ένδειξη ότι δημιουργήθηκαν με εντελώς διαφορετική φύση και ποιότητα, μακριά από οτιδήποτε υποδηλώνει αρσενικό ή θηλυκό, φύλο και σεξουαλικότητα, με εντελώς διαφορετική εμφάνιση και ιδιοσυγκρασία, μορφή και ουσία. Κατά τη γνώμη μας, η περιγραφή των ποτηριών των κατοίκων του παραδείσου ως κρυστάλλινα-ασημένια (κavarira min fıdda) υποδηλώνει ότι αυτά τα ποτήρια έχουν μια πολύ διαφορετική ποιότητα, και αυτή η λέξη (ğılmân) εκφράζει, περισσότερο από την ηλικία και το φύλο των υπηρετών, την αθωότητά τους, την παιδική τους εμφάνιση, αλλά και το γεγονός ότι είναι άτομα εξαιρετικά κατάλληλα για υπηρεσία, όσον αφορά τη δύναμη και την ικανότητά τους. Σύμφωνα με τον Ιμπν Αμπάς,
«Στον Παράδεισο υπάρχουν μόνο τα ονόματα των πραγμάτων του κόσμου.» (δηλαδή, η ουσία τους είναι πολύ διαφορετική και ανώτερη).
Η εν λόγω δήλωση ενισχύει περαιτέρω την άποψή μας.
3. Βιλντάν, αν στον παράδεισο υπάρχουν παιδιά που πέθαναν πριν φτάσουν στην εφηβεία, πώς εξηγείται το ότι αυτά τα παιδιά γίνονται υπηρέτες των γονιών τους;
Εξετάζοντας τα εδάφια, με αφετηρία την αναφορά ότι οι “βιλντάν” υπηρετούν τους κατοίκους του παραδείσου,
-εφόσον τα παιδιά των χουρίδων θεωρούνται παιδιά του παραδείσου-
Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αυτή η κατάσταση δεν συνάδει με την έννοια της υπηρέτησης. Κατά τη γνώμη μας, η υπηρέτηση αυτών των παιδιών από τους γονείς τους δεν πηγάζει από ανάγκη, αλλά από το γεγονός ότι υπάρχει μια ξεχωριστή γλυκύτητα και ομορφιά στην προσφορά των ευλογιών μέσω των χεριών τους.
Υπηρέτρια
Πιστεύουμε ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της έννοιας που υποδηλώνει η λέξη “υπηρέτης” και της υπηρεσίας που προσφέρουν αυτά τα παιδιά. Η υπηρεσία αυτών των παιδιών δεν είναι μια απλή υπηρέτηση, αλλά μια υπηρεσία που στοχεύει να δείξει την αγάπη και την αφοσίωσή τους στους γονείς τους.
Αυτή η κατάσταση δεν είναι απλώς μια υπηρεσία, αλλά μάλλον μια μορφή απόλαυσης. Και οι ίδιοι απολαμβάνουν μεγάλη ευχαρίστηση με αυτή την υπηρεσία, και οι γονείς τους. Ένα ζωηρό, ενεργητικό παιδί είναι πιο χαριτωμένο από ένα ακίνητο παιδί. Η ζωηρότητα των παιδιών, το να τριγυρίζουν γύρω από τους γονείς τους, να τρέχουν δεξιά και αριστερά, προσθέτει μια ξεχωριστή ομορφιά και γοητεία στην εμφάνισή τους. Πράγματι, στο 19ο στίχο του Ινσάν, αναφέρεται σε αυτά τα παιδιά-υπηρέτες…
“να παρομοιαστεί με μαργαριτάρια σκορπισμένα τριγύρω”
Αυτό εκφράζει την πληθώρα τους, τη συνεχή δραστηριότητα, την κίνηση και τις διάφορες υπηρεσίες που προσφέρουν σε συνελεύσεις και σπίτια, καθώς και την αγνότητα και την ομορφιά των χρωμάτων τους. Η λάμψη τους, που προκύπτει από την ανάκλαση του φωτός όταν οι πέρλες ξεφεύγουν από το σχοινί στο οποίο είναι δεμένες και διασκορπίζονται, έχει μια ξεχωριστή ομορφιά, μια ευχάριστη και ευφρόσυνη ιδιαιτερότητα. Ειδικά αν διασκορπιστούν πάνω σε χρυσό ή μεταξωτό ύφασμα, αποκτούν μια πολύ πιο όμορφη εμφάνιση. Οι πέρλες που μόλις έχουν βγει από το κοχύλι τους και διασκορπίζονται, ανέγγιχτες, φρέσκες και ζωντανές, με μια ομορφιά που προκαλεί ευφροσύνη.10
Σύμφωνα με αυτές τις εξηγήσεις, τα παιδιά που πάνε στον παράδεισο γίνονται υπηρέτες,
Δεν πρέπει να θεωρείται ως υπηρεσία προς τον κόσμο, αλλά ως ομορφιά του παραδείσου. Αυτό δεν είναι βάσανο για τα παιδιά του παραδείσου, αλλά μεγάλη ευχαρίστηση και ευλογία. Μπορεί να ειπωθεί ότι οι ίδιες ομορφιές ισχύουν και για τα παιδιά των απίστων που πεθαίνουν πριν φτάσουν στην εφηβεία.
Υποσημειώσεις:
1. βρέφος, παιδί, γέννημα, νεογέννητο, νεογνό; παιδί, παιδιά, γονέας, γονείς, γονείς, γονέας, νεογέννητο, γέννηση.
2. Μαβερδής, V, 450; Ραζής, XXIX, 131
3. Ραζή, XXIX, 131
4. Bursevî, X, 273
5. Σουαρά, 18
6. βλ. Κουράσι, Καμούς-ι Κουράν (άρθρο για το παιδί), ελ-Μου’τζεμ-ελ-Βασίτ (άρθρο για το παιδί)
Ο 7ος, ο Μεχμέτ Τσακίρ, στο μετάφρασμά του με τίτλο «Κοράνι και η Τουρκική του μετάφραση», αποδίδει στο 127ο στίχο της Σούρας Νίσα την έννοια «Στο Κοράνι υπάρχουν και φετφάδες για τα ανήμπορα αγόρια…», δίνοντας στο «βιλντάν» την έννοια των αγοριών. Όπως αναφέρει και ο Ακντεμίρ, ο οποίος κριτίκαρε αυτό το έργο (βλ. Χικμέτ Ακντεμίρ, «Ορισμένες αξιολογήσεις σχετικά με τη μετάφραση με τίτλο «Κοράνι και η Τουρκική του μετάφραση»», Μαρίφε, έτος: 5, αριθμός: 2, σελ. 91), η λέξη «βιλντάν» στο στίχο περιλαμβάνει, με τρόπο γενικευτικό, και τα κορίτσια. Επομένως, η μετάφραση του «βιλντάν» ως «παιδιά» με απόλυτη έννοια είναι ορθότερη.
8. Σύμφωνα με τη συντριπτική πλειοψηφία των ερμηνευτών και των ισλαμιστών λογίων, δεν υπάρχει αναπαραγωγή (τεκνοποίηση) στον παράδεισο.
Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένες αφηγήσεις, η τεκνοποίηση λαμβάνει χώρα με τρόπο διαφορετικό από αυτόν της εγκόσμιας ζωής.
Σύμφωνα με μια αφήγηση που μεταφέρεται από τον Αμπού Σαΐντ αλ-Χουδρί, ο Προφήτης είπε:
«Στον Παράδεισο, όταν ο πιστός επιθυμεί ένα παιδί, η σύλληψη, η γέννηση και η ενηλικίωσή του γίνονται αμέσως.»
(Τιρμίζι, Τζέννε, 23; Ιμπν Μάτζε, Ζουχντ, 39; Δαρίμι, Ρικάκ, 11; Ιμπν Χανμπέλ, ΙΙΙ, 9). Κατά μερικούς, υπάρχει σεξουαλική ζωή στον παράδεισο, αλλά δεν προκύπτουν παιδιά από αυτήν. Ο Μουτζαχίντ, ο Ταβούς και ο Ιμπραχίμ αλ-Νεχάι έχουν αυτήν την άποψη. Πράγματι, ο Αμπού Ρεζίν αλ-Ουκαγλί αναφέρει από τον Προφήτη μας τα εξής:
«Στον παράδεισο, οι κάτοικοι του παραδείσου δεν αποκτούν παιδιά.»
Ο Ισάκ μπιν Ιμπραχίμ και άλλοι, όπως αναφέρεται στο παραπάνω χαντίθ, είπαν ότι στον Παράδεισο, ο πιστός, αν επιθυμεί παιδί, το αποκτά αμέσως, όπως επιθυμεί, αλλά αν δεν το επιθυμεί, δεν το αποκτά (Σα’ρανί, Μουχτασάρου Τεζκιρετί’λ-Κουρτουμπί, σελ. 104). Εδώ,
“αλλά δεν το επιθυμούν”
Φαίνεται ότι η καταγραφή δεν αποτελεί συνέχεια του χαντίθ, αλλά ανήκει στον Ισχάκ μπν Ιμπραχίμ και άλλους που μετέφεραν τα λόγια του Προφήτη. Διαφορετικά, μια τέτοια δήλωση (χαντίθ) δεν θα είχε κανένα νόημα. Είναι σαφές ότι θα ήταν παράλογο να περιγράφει κανείς με λεπτομέρειες κάτι που δεν θα συμβεί, σαν να επρόκειτο να συμβεί, και στη συνέχεια να λέει ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί. Διότι αν το νόημα ήταν τέτοιο, δεν θα υπήρχαν καταγραφές για την εγκυμοσύνη, τη γέννηση και την ηλικία, αλλά θα χρησιμοποιούνταν μια έκφραση όπως “αν το επιθυμούσαν, θα γινόταν”. Επίσης, η χρήση του ρήματος “iza” που εκφράζει βεβαιότητα, αντί του ρήματος “in” που εκφράζει υπόθεση, δείχνει ότι το επιθυμητό θα συμβεί. Επομένως, κατά τη γνώμη μας, μια τέτοια αξιολόγηση είναι μια τεχνητή ερμηνεία που βασίζεται στην αφήγηση ότι οι κάτοικοι του παραδείσου δεν θα έχουν παιδιά. Οι αφηγήσεις σχετικά με αυτό το θέμα μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: Ο παράδεισος δεν είναι τόπος αναπαραγωγής με την έννοια της εγκυμοσύνης κ.λπ., όπως την ξέρουμε. Δεν υπάρχει τεκνοποίηση όπως στον κόσμο. Ωστόσο, αν το επιθυμούν, μπορούν να αποκτήσουν παιδιά σε μια στιγμή…
9. Είναι δυνατόν τα παιδιά του Παραδείσου να έχουν διαφορετικές ηλικίες, διότι κάθε στάδιο της παιδικής ηλικίας έχει τη δική του ομορφιά και γλυκύτητα. Η χρήση των λέξεων «βιλντάν» και «γιλμάν» για τα παιδιά του Παραδείσου μπορεί να υποδηλώνει αυτό το γεγονός. Έτσι, είναι πιθανό η λέξη «βιλντάν» να χρησιμοποιούνταν για τα μικρότερα παιδιά και η «γιλμάν» για τα μεγαλύτερα.
10. Taberî, XII, 370; Maverdî, VI, 171; Zemahşerî, IV, 119; Ιμπν αλ-Τζαουζή, VII, 219; VIII, 149; Κουρτουμπή, XIX, 93; Ιμπν Κεσίρ, IV, 487; Ιμπν Καγίμ, Χαντί αλ-Ερβάχ, σ. 309; Μπουρσεβή, IX, 196; X, 273; Αλούση, XXVII, 34; XXIX, 161. Ο Μαβερδύ αναφέρει ότι η άποψη πως αυτή η παρομοίωση εκφράζει την πολυτεκνία ανήκει στον Κατάντε, ενώ η άποψη πως εκφράζει την αγνότητα των χρωμάτων και την ομορφιά της εμφάνισης ανήκει στον Σουφιάν αλ-Σεβρί (ό.π.).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
