– Μπορείτε να μου εξηγήσετε τις έννοιες των “καβίμ” (κυρίως φυλή, έθνος) και “ουμμέτ” (κυρίως κοινότητα, θρησκευτική κοινότητα) στο Κοράνι;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
Φυλή,
κοινότητα και λαός
σημαίνει.
Στο λεξικό
«ομάδα ανθρώπων που κατάγονται από την ίδια γενιά, με κοινά έθιμα, γλώσσα και πολιτισμό»
που σημαίνει
έθνος (έθνος)
«φυλή, έθνος»
χρησιμοποιείται και με την έννοια του.
Επίσης, μια νέα έννοια, η καβμιγέ (εθνικισμός).
«εθνικισμός, ρατσισμός»
σημαίνει.
Αραβόφωνοι γλωσσολόγοι,
φυλή
τη λέξη αυτή συνήθως την θεωρούσαν ως συλλογικό ουσιαστικό, όχι ως ενικό.
Ο πληθυντικός αυτού.
ακβάμ,
πληθυντικός του πληθυντικού
εκαβίμ, εκαβίμ
και είναι σπάνιο. Η λέξη σπάνια
«γυναίκες»
αν και έχει χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για άνδρες, με σκοπό να αντιτίθεται (στις γυναίκες)
αναφέρεται σε μια ομάδα ανθρώπων, γενικά αποτελούμενη από άνδρες και γυναίκες.
πράγματι, αναφέρεται στο Κοράνι και με τις δύο μορφές, δηλαδή τόσο σε αρσενικό όσο και σε θηλυκό γένος.
Καβμιγέ,
Στα αραβικά, η έννοια του εθνικισμού εκφράζεται με μια λέξη που εμφανίστηκε στη σύγχρονη εποχή.
Επίσης, η λέξη “ουμμέτ” χρησιμοποιείται ως αντίστοιχη της λέξης “καβμ”.
Στο Κοράνι, η λέξη “κavim”
συνήθως
“κοινότητα”
με την έννοια
Σε 383 τοποθεσίες
και αναφέρεται σε ενικό αριθμό.
Σε αυτά τα εδάφια:
αυτός που χρησιμοποιεί το μυαλό του,
γνώστης,
Αυτός που αγαπά τον Θεό και είναι αγαπητός από τον Θεό.
αυτός που σκέφτεται και παίρνει παράδειγμα,
αυτοί που πράττουν καλές πράξεις,
ο πιστεύων,
ευγνωμονούντες,
υπάκουος,
που φέρεται δίκαια
μεταξύ των εθνών
από εκείνους που έχουν αντίθετες ιδιότητες
αναφέρεται επίσης.
(Π.χ. βλ. Αλ-Μπακαρά 2/164, 230, 250, 258; Αλ-Ιμράν 3/117; Αν-Νισά 4/78; Αλ-Μαΐντα 5/22, 26, 54, 58, 84; Αλ-Αν’άμ 6/77, 99, 126; Αλ-Α’ράφ 7/58, 81, 133, 138; Γιουνους 10/67; Ασ-Σου’αρά 26/105, 160; Αν-Ναμλ 27/60; Αλ-Ανκαμπούτ 29/30; Αδ-Δαριγιάτ 51/53)
Ως θεία χάρη.
κάθε
πληθυσμός
ένας προφήτης στάλθηκε που μιλούσε τη δική τους γλώσσα
και ο οποίος διαβιβάζει τις εντολές του Θεού
Δεν θα επιβληθεί τιμωρία σε κανένα έθνος προτού αποσταλεί ένας αγγελιοφόρος.
όπως αναφέρεται επίσης στο Ιερό Κοράνι.
Πολλά εδάφια στο Κοράνι αναφέρουν ότι οι προφήτες καλούσαν τις κοινωνίες στις οποίες είχαν σταλεί να πιστέψουν και να λατρεύουν τον Θεό, να κάνουν το καλό και να ακολουθούν τον σωστό δρόμο.
«Ω λαέ μου»
περιέχει προειδοποιήσεις και συμβουλές που αρχίζουν με τη φράση:
(Π.χ. βλ. Αλ-Μπακαρά 2:54; Αλ-Α’ράφ 7:59, 61, 65, 73; Χουντ 11:29, 50, 52, 85, 89, 93; Νουχ 71:1-4)
Σε ορισμένα εδάφια, περιγράφονται οι αρνητικές στάσεις που έδειξαν οι λαοί ή ορισμένες ομάδες απέναντι στους προφήτες, καθώς και οι απαντήσεις που έδωσαν.
(Π.χ. βλ. Αλ-Α’ράφ 7/60, 66, 82, 88, 90; Χουντ 11/27, 38; Αλ-Μου’μινουν 23/24, 33; Αλ-Ναμλ 27/56; Αλ-Ανκαμπουτ 29/24, 29)
Φυλή
λέξη
στις πηγές των χαντίθ
χρησιμοποιείται τόσο σε ενικό όσο και σε πληθυντικό αριθμό.
Σε αυτές τις αφηγήσεις:
– Απαγορεύεται η καύχηση των φυλών για τους προγόνους τους.
(Μουσνέδ, II, 361, 524; Τιρμίζι, “Μενάκιμπ”, 74),
– Απαγορεύεται η φανατική αφοσίωση που ωθεί το άτομο να υποστηρίζει τη φυλή του σε μια άδικη υπόθεση.
(Αμπού Νταβούντ, “Εντέμπ”, 112),
– Κριτικάρονται όσοι αρκούνται στην απλή ανάγνωση του Κορανίου, χωρίς να το αφήνουν να επηρεάσει τις σκέψεις και τις πράξεις τους.
(Μπουχάρι, “Φαζάιλ αλ-Κουράν”, 36; Ιμπν Μάτζε, “Μουκαντίμα”, 12),
–
Επισημαίνεται ότι, ενώ οι προηγούμενοι προφήτες είχαν σταλεί μόνο στους δικούς τους λαούς, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) στάλθηκε σε όλη την ανθρωπότητα.
(Μπουχάρι, “Προσευχή”, 56; Μουσλίμ, “Τζαμιά”, 3),
–
Αναφέρεται η αρνητική στάση των λαών απέναντι στους προηγούμενους προφήτες.
(Μπουχάρι, “Προφήτες”, 19, 31, 54),
–
Όποιος προσπαθεί να μοιάσει σε μια φυλή, θεωρείται πλέον μέλος της.
(Μουσνέδ, II, 50; Αμπού Νταβούντ, “Λιμπάς”, 4),
– και
Ο άνθρωπος θα αναστηθεί την ημέρα της κρίσης με εκείνους που αγαπά.
(Μουσνέδ, VI, 145, 160),
αναφέρεται.
Στο Κοράνι, η κοινωνική διαφοροποίηση παρουσιάζεται ως εκδήλωση της θεϊκής βούλησης.
Η εμφάνιση λαών με διαφορετικές γλώσσες, χρώματα, έθιμα και παραδόσεις είναι από τα κοσμικά σημεία του Θεού.
θεωρείται.
(Ρωμ., 30/22)
Γι’ αυτόν τον λόγο
Απαγορεύεται στις φυλές να κοροϊδεύουν η μία την άλλη λόγω κοινωνικών διαφορών.
διότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποια φυλή είναι η καλύτερη ενώπιον του Θεού.
(Αλ-Χουτζουράτ, 49/11)
Κατ’ αρχήν, όλα τα έθνη είναι ίσα ενώπιον του Θεού. Οι άνθρωποι, που προέρχονται από τους ίδιους γονείς, έχουν χωριστεί σε διάφορα έθνη (σούμπ) και φυλές.
Η αληθινή ανωτερότητα ενώπιον του Θεού μετριέται με την ευσέβεια.
(Αλ-Χουτζουράτ, 49/13)
Το Κοράνι, με αυτόν τον τρόπο, στοχεύει να απομακρύνει τις διαφορές μεταξύ των εθνών από το να αποτελούν πηγή διάκρισης, να φέρει κοντά διάφορες εθνότητες χωρίς να καταστρέψει τις κοινωνικοπολιτισμικές τους διαφορές και να δημιουργήσει μια ενότητα βασισμένη στην πίστη.
Προφήτες
απεστάλησαν σε κοινωνικές μονάδες που ονομάζονται φυλές.
Κάθε προφήτης ανήκει στο λαό στον οποίο αποστέλλεται και μιλάει τη γλώσσα του λαού του.
.
(Ιμπραχίμ, 14/4; Ρουμ, 30/47)
Έτσι, έρχεται σε επικοινωνία με τον λαό του και μεταδίδει το θεϊκό κάλεσμα στη γλώσσα που μπορούν να καταλάβουν.
Σε διάφορα μέρη του κόσμου έζησαν ταυτόχρονα πολλοί προφήτες, και καθένας από αυτούς κήρυξε την πίστη στην ενότητα του Θεού στο λαό του. Σε προηγούμενες εποχές, η εμβέλεια μιας θρησκευτικής κλήσης περιοριζόταν στο λαό του προφήτη, αλλά αυτός ο περιορισμός καταργήθηκε με τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), και έτσι…
Ο Ισλαμισμός είναι μια οικουμενική θρησκεία.
έχει αναδειχθεί και διαδοθεί. Στο Κοράνι και στα χαντίθ, τονίζεται ιδιαίτερα ότι η προσφώνηση και η πρόσκληση απευθύνονται σε όλη την ανθρωπότητα.
Ιμπν Κουτέιμπα, Φαραμπί, Ιχβάν-ι Σαφά, Μαβερντί και Ιμπν Χαλντούν
συγγραφείς που ασχολούνται με κοινωνικά θέματα,
φυλή
χωρίς να αποδίδω ιδιαίτερη σημασία στη λέξη, την
κατά λεξική έννοια
χρησιμοποιήθηκαν.
Φυλή,
Στις αρχές του 20ου αιώνα, στα αραβικά και στα τουρκικά.
μετατόπιση νοήματος
έχει γίνει όρος της κοινωνιολογίας. Η λέξη στην πραγματικότητα
αν και δεν σημαίνει «έθνος και φυλή»
με τον εκσυγχρονισμό
εθνικισμός
απέκτησε τέτοια σημασία την περίοδο που το ρεύμα αυτό ενισχύθηκε.
Πηγές:
Λεξικό Καμούς, τόμος ΙΙΙ, σελίδα 544;
Babanzâde Ahmed Naim, Ισλαμισμός και Εθνικισμός, Κωνσταντινούπολη 1332, τόπος έκδοσης άγνωστος.
Zeyn Nûreddin Zeyn, Nüşûʾü’l-ḳavmiyyeti’l-ʿArabiyye, Βηρυτός 1986, σ. 81-128;
Μουχάμμαντ Αχμάντ Χαλεφάλλαχ, “Η ιστορική διαμόρφωση των εννοιών του έθνους, της εθνικότητας, της πατριωτικότητας, του κράτους και η σχέση μεταξύ τους”, Η αραβική εθνικότητα και το Ισλάμ, Βηρυτός 1988, σ. 17-30;
Αφίφ αλ-Μπουνί, “Φι’λ-Χουβιγιετί’λ-Καβμιγιετί’λ-ʿΑραβιγιε”, αλ-Μουστακμπέλου’λ-ʿΑραβί, XI/57, Βηρυτός 1983, σ. 4-34;
AJ Wensinck, “Kavim”, ΙΑ, VI, 453-454; a.mlf., “Ḳawm”, EI2 (Αγγλ.), IV, 780-781.
(βλ. TDV Ισλαμική Εγκυκλοπαίδεια, λήμμα Καβίμ)
Απάντηση 2:
Κάντε κλικ εδώ για πληροφορίες σχετικά με την έννοια της Ούμμα.
– Με ποιες έννοιες χρησιμοποιείται η έννοια της «ουμμάχ» στο Κοράνι;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
