Ανταποδίδω καλοσύνη σε όσους μου κάνουν κακό, αλλά αντί να τους κάνει να μετανιώσουν, τους κάνει να με θεωρούν ανόητο. Τι ορίζει η θρησκεία μας σε αυτή την περίπτωση; Να συνεχίσω να συμπεριφέρομαι ανόητα, σύμφωνα με τον τρόπο σκέψης τους;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αυτή είναι μία από τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που προσπαθούν να ζήσουν σύμφωνα με το Ισλάμ.
Η κατάχρηση της καλοσύνης και της καλής πρόθεσης που έδειξαν για χάρη του Θεού από άλλους ανθρώπους…
Είναι φυσιολογικό για ανθρώπους που είναι απομακρυσμένοι από τη θρησκεία και έχουν αδύναμη πίστη στη μεταθανάτια ζωή να θεωρούν την καλοσύνη ή την καλή πρόθεση ως αφέλεια. Επειδή η πίστη τους είναι αδύναμη, δεν κάνουν καλό που δεν βλέπουν να ανταμείβεται στον κόσμο τούτο, και δεν καταλαβαίνουν γιατί το κάνουν οι άλλοι.
Εάν είναι πιστός άνθρωπος,
Επειδή πιστεύει ότι ακόμη και ένα χαμόγελο στο πρόσωπο ενός ανθρώπου θα καταγραφεί ως καλή πράξη και θα θεωρηθεί ελεημοσύνη, και ότι θα κερδίσει την ευαρέσκεια του Θεού με την παραμικρή καλοσύνη που κάνει, δεν θέλει να βλάψει τους ανθρώπους, ακόμη και ελάχιστα, εκτός αν είναι απολύτως απαραίτητο, και θυσιάζει πάντα το δικό του συμφέρον.
Σε αυτή την περίπτωση, ένας θρησκευόμενος άνθρωπος, του οποίου η συμπεριφορά αντιμετωπίζεται με αμηχανία, θα πρέπει να επιδιώκει την ευαρέσκεια του Θεού, να συνεχίζει να κάνει καλό και να διατηρεί την καλή του πρόθεση. Ωστόσο, θα πρέπει να είναι προσεκτικός απέναντι σε όσους εκμεταλλεύονται την καλή του πρόθεση, και να τους δείχνει ότι μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντά του, όταν χρειαστεί.
«Θα ανταποδίδετε το κακό με το καλό».
Δεν υπάρχει τέτοια καταγραφή. Η ανταπόδοση του κακού με καλό είναι μια ενάρετη πράξη. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπουμε την κατάχρησή της. Η επίδειξη αγάπης σε ένα πεινασμένο θηρίο, αντί να προκαλέσει έλεος, θα αυξήσει την όρεξή του. Εάν η καλοσύνη δεν ωφελεί τα πεινασμένα θηρία που έχουν χάσει την ανθρωπιά τους, τότε πρέπει να ληφθούν μέτρα κατά της κακίας τους.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
