– Για παράδειγμα, όταν ένας μουσουλμάνος είναι ετοιμοθάνατος, ο διάβολος παίρνει διάφορες μορφές και προσπαθεί να κλέψει την πίστη μας. Τι μπορούμε να σκεφτούμε σε αυτή την περίπτωση;
– Τι μπορούμε να κάνουμε; Προσευχόμαστε, αλλά η σκέψη “μήπως πεθάνουμε άπιστοι” δεν φεύγει από το μυαλό μου. Αυτό με τρομάζει.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η ζωή ενός ανθρώπου,
Είναι σαν καθρέφτης που αντανακλά την πίστη, τις πράξεις και την προσωπικότητά του. Αφού μιλήσουμε λίγο, ταξιδέψουμε μαζί ή κάνουμε μια συναλλαγή με κάποιον που δεν γνωρίζουμε, καταλήγουμε σε μια ορισμένη κρίση γι’ αυτόν· τον χαρακτηρίζουμε καλό ή κακό άνθρωπο. Αλλά αν γνωρίζουμε και τις καλές και τις κακές πλευρές ενός ανθρώπου, τότε το μέτρο μας για να τον κρίνουμε είναι σαφές:
Είναι καλό αν τα θετικά του στοιχεία υπερτερούν των αρνητικών, και κακό αν τα αρνητικά του στοιχεία υπερτερούν των θετικών.
Με άλλα λόγια, η καλοσύνη και η κακία ενός ανθρώπου μετριούνται με την υπακοή του στον Θεό. Αν ένας άνθρωπος ζει σύμφωνα με την πίστη του και προσπαθεί να εκπληρώσει τα καθήκοντά του ως υπηρέτης του Θεού, τότε είναι καλός και αποδεκτός από τον Θεό. Αν όμως, παρά την πίστη του, έχει συμπεριφορές και πράξεις που δεν συνάδουν με το Ισλάμ, τότε είναι αμαρτωλός.
Τι είδους τέλος περιμένει αυτούς τους ανθρώπους όταν πεθάνουν;
Οι δηλώσεις του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) επί του θέματος είναι σαφείς:
«Όπως ζεις, έτσι πεθαίνεις· όπως πεθαίνεις, έτσι ανασταίνεσαι.»
(βλ. Αλιγιουλκαρί, Μιρκάτ αλ-μεφάτιχ 1/332, 7/375, 8/431)
Αυτή η αλήθεια εκφράζεται και σε ένα άλλο χαντίθ ως εξής:
«Σε όποια κατάσταση και αν πεθάνει κάποιος, ο Θεός θα τον αναστήσει σε αυτήν την κατάσταση.»
(
Φαγζου’λ-Καντίρ, 6/226)
Ένας άνθρωπος με ακλόνητη πίστη στον Θεό και στις άλλες θεμελιώδεις αρχές της πίστης, όταν πεθαίνει, θεωρείται πιστός και μουσουλμάνος και αντιμετωπίζεται ως τέτοιος. Όσον αφορά την κατάστασή του στην άλλη ζωή, ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) έχει ένα χαντίθ με το εξής νόημα:
«Όποιος πεθάνει γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός από τον Αλλάχ, θα εισέλθει στον παράδεισο.»
(
Μουσλίμ, Ιμάν: 43
)
Μετά το θάνατο ενός ανθρώπου, σημαντική είναι και η μαρτυρία και η γνώμη των μουσουλμάνων γι’ αυτόν. Υπάρχουν παραδόσεις που λένε ότι αν οι μουσουλμάνοι λένε πως ο άνθρωπος ήταν πιστός και καλός, ο Θεός θα τον κρίνει σύμφωνα με τη μαρτυρία τους. Αντίστοιχα, όποιος καταδικάζεται από τη μαρτυρία των μουσουλμάνων, θα κριθεί ανάλογα.
Σύμφωνα με αυτό, ο άνθρωπος που ζει σε αυτόν τον κόσμο με πίστη και λατρεία, ελπίζουμε ότι θα φύγει από τη ζωή με πίστη.
Ναι, πρέπει να ζεις ανάμεσα στον φόβο και την ελπίδα.
Ωστόσο, αυτή η κατάσταση δεν πρέπει να οδηγεί σε απελπισία.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
