– Τελούνται γάμοι και ο άνδρας εγκαταλείπει τη γυναίκα του και παντρεύεται άλλη γυναίκα χωρίς τη συγκατάθεσή της. Η πρώτη γυναίκα, σύμφωνα με τη θρησκεία μας, δεν μπορεί να παντρευτεί άλλον. Ο άνδρας
“Δεν θα χωρίσω!..”
Λέει, τίποτα άλλο δεν λέει.
– Θα ήμουν ευγνώμων αν οι αξιότιμοι καθηγητές μας με διαφώτιζαν επί του θέματος, διότι έχουμε έναν συγγενή σε τέτοια κατάσταση και ψάχνουμε για θεραπεία.
– Τι πρέπει να κάνει μια γυναίκα σε αυτή την περίπτωση για να πάρει διαζύγιο και να παντρευτεί κάποιον άλλον;…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η λύση του γάμου ή
ταλάκ
με ή χωρίς
ακύρωση
με. Αυτό συμβαίνει με τους ακόλουθους τρόπους:
1.
Με το διαζύγιο του άνδρα από τη γυναίκα του.
2.
Μετά την παραχώρηση του δικαιώματος διαζυγίου από τον άνδρα στη γυναίκα, η γυναίκα μπορεί να χωρίσει τον σύζυγό της.
3.
Λόγω της λιαν. Δηλαδή, αν ένα ζευγάρι υποψιάζεται ο ένας τον άλλον για μοιχεία, αλληλοκατηγορούνται, ορκίζονται και χωρίζουν με κατάρες.
4.
Ο γάμος λύεται εάν ο σύζυγος, του οποίου η σύζυγος είναι μουσουλμάνα, απορρίψει το Ισλάμ.
5.
Σε περίπτωση αποστασίας από τη θρησκεία ενός εκ των συζύγων.
6.
Αγόρι ή κορίτσι,
Εάν παντρευτούν από τους κηδεμόνες τους πριν ενηλικιωθούν, έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν ή να ακυρώσουν τον γάμο τους όταν ενηλικιωθούν.
7.
Σε περιπτώσεις που οι σύντροφοι δεν ταιριάζουν ή χωρίζουν με δικαστική απόφαση λόγω οικογενειακών προβλημάτων.
8.
Διαζύγιο με δικαστική απόφαση λόγω σεξουαλικής δυσλειτουργίας ή άλλων ελαττωμάτων που υπάρχουν είτε στη γυναίκα είτε στον άνδρα.
(Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Vehbe Zuhayli, Ισλαμική Νομολογία, 9/259-500)
Στο Ισλάμ, το δικαίωμα διαζυγίου δεν αναγνωρίζεται αποκλειστικά στον άνδρα, ούτε η γυναίκα στερείται εντελώς αυτού του δικαιώματος.
Αν η γυναίκα, κατά τη σύναψη του γάμου, έχει αναλάβει το δικαίωμα διαζυγίου, τότε μπορεί να διαζευχθεί όπως και ο άνδρας.
Επιπλέον, εάν η γυναίκα έχει νόμιμους λόγους, μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο και να ζητήσει από τον δικαστή να την χωρίσει. Στο Ισλάμ, ούτε αυτός ο δρόμος είναι κλειστός. Εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις, η γυναίκα μπορεί να τα εφαρμόσει όλα αυτά. Δηλαδή, το Ισλάμ έδωσε αυτά τα δικαιώματα στη γυναίκα.
– Γιατί το Ισλάμ επιτρέπει το διαζύγιο και δεν κλείνει τον δρόμο που οδηγεί στη διάλυση του σπιτιού;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα εξηγήσει τη σοφία και τη φιλοσοφία της διαζυγικής πρακτικής που προβλέπεται στο Ισλάμ. Αναμφίβολα, το Ισλάμ επιθυμεί ο γάμος να είναι μια δια βίου ένωση και δέσμευση, και γι’ αυτό θεωρεί άκυρα τα προσωρινά και περιορισμένης διάρκειας γαμήλια συμβόλαια. Ωστόσο, συχνά υπάρχουν διαφορές μεταξύ του ιδεώδους και της πραγματικότητας, μεταξύ του επιθυμητού και του πραγματοποιούμενου. Σε ορισμένες καταστάσεις και συνθήκες, ο γάμος μπορεί να καταστεί ένα ανυπόφορο βάρος, μια αβάσταχτη συμβίωση.
Παρόλα αυτά, ας συνεχιστεί ο γάμος.
«Αυτούς που ο Θεός ένωσε, κανείς άνθρωπος να μη χωρίζει».
Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για μια επιθυμία που δεν συμβαδίζει με τη φύση του ανθρώπου και τις υλικές και πνευματικές του ανάγκες. Αντίθετα, το Ισλάμ ενθαρρύνει τα μέρη να καταβάλλουν τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια για τη διατήρηση του γάμου και αποθαρρύνει το διαζύγιο.
«Αυτό που ο Θεός δεν αγαπά»
αποδοκιμάζοντάς το, το έχει καταστήσει αντιπαθητικό, αλλά έχει κρατήσει αυτόν τον δρόμο ανοιχτό όταν είναι απαραίτητο, όταν γίνεται αναγκαίο. Γιατί η ομορφιά δεν επιβάλλεται με τη βία. Η αγάπη και η αφοσίωση δεν γεννιούνται με καταναγκασμό. Το να παραμένεις παντρεμένος στα χαρτιά, αλλά να ζεις χωριστά στην ψυχή και στο σώμα, είναι…
-λόγω των ηθικών, κοινωνικών και οικογενειακών μειονεκτημάτων-
Το Ισλάμ δεν το εγκρίνει.
Αφού το διαπιστώσαμε με αυτόν τον τρόπο
Ας προχωρήσουμε.
γιατί το δικαίωμα διαζυγίου δίνεται κατά κύριο λόγο στον άνδρα.
– Η εξουσία να διαλύσει το γάμο με διαζύγιο ανήκει κατ’ αρχήν στον σύζυγο. Η γυναίκα αποκτά αυτή την εξουσία εάν, κατά τη σύναψη του γάμου ή αργότερα, ο σύζυγός της της παραχωρήσει το δικαίωμα διαζυγίου. Η γυναίκα μπορεί να το θέσει ως όρο του γάμου και να το αποκτήσει.
(Μπορεί να μην διαφέρει από το διαζύγιο που ζητά ο άνδρας. Εξαρτάται από τη θέληση της γυνας.)
Εκτός από τις οικονομικές κυρώσεις, όπως η προίκα και η διατροφή, που εμποδίζουν τον σύζυγο να ασκεί το δικαίωμα διαζυγίου κατά το δοκούν, υπάρχουν και άλλες κοινωνικές, θρησκευτικές και ηθικές κυρώσεις. Η κοινωνία αντιτίθεται στα διαζύγια που δεν βασίζονται σε εύλογη και νόμιμη αιτία. Οι άνδρες που χωρίζουν τις γυναίκες τους χωρίς να υπάρχει μια αιτία που να ικανοποιεί τη συνείδηση, χάνουν πολλά από την υπόληψή τους.
Χάρη στην αποτελεσματικότητα τέτοιων πρακτικών, η σταθερότητα και η ασφάλεια της οικογένειας στις ισλαμικές κοινωνίες είναι ασύγκριτα υψηλότερες σε σύγκριση με άλλες κοινωνίες. Σήμερα, αυτή η αλήθεια αναγνωρίζεται και από τους Δυτικούς.
Εξάλλου, η γυναίκα έχει το δικαίωμα, εάν έχει βάσιμο λόγο, να απευθυνθεί τόσο στον διαιτητή όσο και στον δικαστή, ζητώντας να χωριστεί. Ο δικαστής μπορεί να διαλύσει το γάμο και να χωρίσει τη γυναίκα…
Άρα, η δυνατότητα διαζυγίου αναγνωρίζεται τόσο στον άνδρα όσο και στη γυναίκα, καθώς και στο δικαστήριο. Ωστόσο, ποτέ δεν συνιστάται η γυναίκα να ασκεί το δικαίωμά της στο διαζύγιο με ελαφρότητα. Υπάρχει ανησυχία ότι η γυναίκα, η οποία συχνά επηρεάζεται από τα ενδοοικογενειακά προβλήματα, θα βιαστεί να ασκήσει αυτό το δικαίωμα, οδηγώντας σε διάλυση του σπιτιού. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες γυναίκες προτίμησαν να μην ασκήσουν αυτό το δικαίωμα καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Εξαιτίας αυτού, το δικαίωμα αυτό δεν είναι ευρέως γνωστό και επικρατεί η πεποίθηση ότι το Ισλάμ δεν δίνει στις γυναίκες το δικαίωμα διαζυγίου…
Επιπλέον, ο σύζυγος μπορεί να δώσει το δικαίωμα διαζυγίου στη σύζυγό του, όχι μόνο κατά τη σύναψη του γαμήλιου συμβολαίου, αλλά και σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του γάμου.
(βλ. al-Badā’iʿ, 3/91-96; ad-Durr al-Mukhtār, 2/574-578; V. Zuyahlī, al-Fiqh al-Islāmī, 7/423).
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Η παραχώρηση του δικαιώματος διαζυγίου στη γυναίκα κατά τη διάρκεια του γάμου,
Εξουσιοδότηση διαζυγίου
Μπορείτε να μου δώσετε πληροφορίες σχετικά με…?
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
