– Η λατρεία γίνεται για χάρη του Θεού, όχι για ανταμοιβή. Σε αυτή την περίπτωση, δεν καταλαβαίνω γιατί είναι απαραίτητο να τον λατρεύουμε, ακόμα κι αν ο Θεός δεν δίνει ανταμοιβή.
– Αν ο απώτερος σκοπός της λατρείας δεν είναι η κατάκτηση του παραδείσου και η προστασία από την κόλαση, τότε ποιο είναι το νόημα της λατρείας όταν δεν υπάρχει ανταπόδοση;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο λόγος της λατρείας
Εντολή του Θεού
είναι, και το αποτέλεσμα είναι η απόκτηση της ευαρέσκειας του Αλλάχ.
Αυτό είναι.
είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή.
Έχετε δίκιο! Φυσικά, κάθε υπηρέτηση έχει υλική ανταμοιβή, αλλά η υπηρέτηση δεν γίνεται για την υλική ανταμοιβή.
Για παράδειγμα, αν ένας γιος σέβεται τον πατέρα του απλώς επειδή είναι ο πατέρας του, τότε πρόκειται για αληθινό σεβασμό. Αν όμως τον σέβεται για να του δώσει ο πατέρας του πλούτη και περιουσία, τότε δεν πρόκειται για αληθινό σεβασμό.
Ο υιός που σέβεται τον πατέρα του, βεβαίως θα λάβει από αυτόν και στοργή και έλεος, και αν υπάρχει κληρονομιά, θα την κληρονομήσει. Αλλά αυτός ο σεβασμός δεν πρέπει να γίνεται, και δεν πρέπει να γίνεται, για τα υλικά αγαθά και την κληρονομιά.
Αν μπορέσουμε να κοιτάξουμε μέσα από αυτό το μικρό και ταπεινό παράθυρο της κατανόησης, ίσως μπορέσουμε να ρίξουμε μια μακρινή ματιά στο τι σημαίνει να λατρεύεις χωρίς να περιμένεις υλική ανταμοιβή.
Άρα, η λατρεία στην ουσία και τελικά γίνεται αποκλειστικά και μόνο για την ευαρέσκεια του Θεού!
Ωστόσο, για να μπορέσουμε να βρισκόμαστε σε αυτή την ιδανική κατάσταση συνείδησης, η πίστη μας πρέπει να είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και η εμπιστοσύνη μας στον Κύριό μας, του οποίου η ευσπλαχνία είναι απεριόριστη, πρέπει να είναι απόλυτη.
Σε μια τέτοια κατάσταση, ένας πιστός θα σκεφτόταν ως εξής:
“Η ευσπλαχνία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η καλοσύνη”
και έχω εμπιστευτεί τον Κύριό μου, ο οποίος κατέχει αμέτρητα ονόματα και ιδιότητες, έχω παραδοθεί σε Αυτόν και έχω ξεκινήσει αυτό το ταξίδι για να κερδίσω την εύνοιά Του.
Αφού κερδίσω την εύνοιά Του, τα υπέροχα ονόματα και επίθετά Του, αναμφίβολα θα ευχαριστήσουν έναν αδύναμο και ανήμπορο δούλο σαν εμένα, με έναν τρόπο που δεν χωράει καν στη φαντασία μου.
Αν το κάνει στον παράδεισό του, με ποικίλα αγαθά, με την ομορφιά του, με όλα αυτά μαζί, εγώ δεν ξέρω, ούτε το μυαλό μου, ούτε η φαντασία μου δεν το χωράνε! Αν το κάνει, θα το κάνει με τον ωραιότερο τρόπο, αυτό μόνο ξέρω!
Εξάλλου, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έχω παραδοθεί σε Αυτόν!”
Υπάρχουν ορισμένα στάδια που πρέπει να περάσει κανείς για να φτάσει στο επίπεδο του υπηρέτη που ευαρεστεί τον Θεό:
Ο πρωταρχικός μας στόχος είναι, φυσικά, να σωθούμε από την αιώνια κόλαση.
Στη συνέχεια, το να μην πας ποτέ στην κόλαση.
Και μετά είναι η είσοδος στον παράδεισο.
Στη συνέχεια, πρόκειται για μια σταδιακή άνοδο στον παράδεισο.
Αυτή η πορεία τελικά οδηγεί στην ευλογία της συνάντησης με τον Τζεμαλουλλάχ.
Ο τέλειος πιστός αναζητά την ευαρέσκεια του Θεού και τελικά την επιδιώκει.
Το να το ζητάς αυτό δεν σημαίνει ότι δεν επιθυμείς τον παράδεισο, διότι η προϋπόθεση για να φτάσεις στην ευαρέσκεια και την ομορφιά του Θεού είναι να είσαι άξιος του παραδείσου.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Γιατί ο Θεός θέλει να τον λατρεύουμε;
– Γιατί γίνεται η λατρεία; Αν δεν υπήρχε η υπόσχεση του Παραδείσου και η απειλή της Κόλασης…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
