Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Θα συνοψίσουμε αυτό το θέμα σε μερικά σημεία:
Ναι, οτιδήποτε στο σύμπαν, κάθε γεγονός, είναι είτε όμορφο καθ’ εαυτό, οπότε ονομάζεται «αυτοφυής ομορφιά», είτε όμορφο από τις συνέπειές του, οπότε ονομάζεται «ομορφιά λόγω αποτελέσματος». Υπάρχουν ορισμένα γεγονότα που φαίνονται άσχημα και χαοτικά. Ωστόσο, κάτω από αυτό το φαινομενικά άσχημο πέπλο κρύβονται λαμπρές ομορφιές και τάξη. Για παράδειγμα, την άνοιξη, κάτω από το πέπλο της καταιγίδας και της λασπωμένης γης, κρύβονται τα χαμόγελα των αναρίθμητων όμορφων λουλουδιών και των κανονικών φυτών. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι, επειδή είναι προσκολλημένοι στην εξωτερική εμφάνιση και σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους, κρίνουν με βάση την εξωτερική εμφάνιση και την ασχήμια.
Άρα, η ομορφιά μπορεί να είναι δύο ειδών: αληθινή και έμμεση. Η έμμεση ομορφιά είναι ωραία επειδή συμβάλλει στην αναγνώριση και κατανόηση άλλων ομορφιών. Ο ήχος των γαϊδάρων είναι έμμεσα ωραίος επειδή συμβάλλει στην κατανόηση της ομορφιάς άλλων ήχων. Γι’ αυτό, στο στίχο,
έχει διαταχθεί.
Εδώ, ένα πολύ σημαντικό σημείο που πρέπει να γνωρίζουμε είναι το εξής: Το ότι ο Θεός δημιούργησε τα πάντα όμορφα, δεν σημαίνει ότι είναι ευχάριστα για τους ανθρώπους, αλλά ότι υπάρχουν. Ακόμη και ο ήχος του γαϊδουριού, που για εμάς τους ανθρώπους είναι δυσάρεστος, αποτελεί ένα θαύμα της δημιουργίας.
Δεν γνωρίζουμε κάποιο στίχο ή χαντίθ που να το αναφέρει. Ίσως να μπορούσε να γίνει λόγος γι’ αυτό. Επομένως, μια τέτοια ένσταση για τα άλλα ζωντανά όντα είναι αβάσιμη.
Η τελειότερη δημιουργία του ανθρώπου αφορά την πνευματική, διανοητική και καρδιακή του πλευρά, δηλαδή την ψυχή του, και όχι τόσο τη σωματική του υπόσταση. Ωστόσο, οι ισλαμιστές μελετητές έχουν επισημάνει και την τελειότητα της σωματικής κατασκευής του ανθρώπου.
Η ορθότητα μιας απόφασης σε οποιοδήποτε θέμα εξαρτάται από το αν ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις. Διότι ο κόσμος αυτός δεν επιτρέπει σε όλα να είναι τέλεια και άψογα. Συνεπώς, το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων είναι καλή και τέλεια, αρκεί για να επιβεβαιώσει την απόφαση.
Η αρχή αυτή είναι το αποτέλεσμα μιας επιστημονικής και επαγωγικής μεθόδου συλλογισμού. Σύμφωνα με αυτόν τον επιστημονικό κανόνα, η ομορφιά και η τελειότητα είναι θεμελιώδεις σε όλο το σύμπαν. Στην κορυφή αυτής της τελειότητας βρίσκεται ο άνθρωπος. Ωστόσο, όπως και για τα άλλα όντα, η ύπαρξη ορισμένων άσχημων παραδειγμάτων είναι απαραίτητη για την πλήρη κατανόηση της ομορφιάς του ανθρώπου, σύμφωνα με τη σοφία.
Από αυτή την άποψη, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι το 99% και πλέον των ανθρώπων έχουν δημιουργηθεί όμορφοι και τέλειοι, ενώ το ελάχιστο υπόλοιπο έχει τοποθετηθεί στην αντίθετη πλευρά, ως μέτρο σύγκρισης για να αναδείξει αυτή την ομορφιά. Και αυτοί, με έμμεσο τρόπο, είναι όμορφοι.
Από την οπτική γωνία της ανθρώπινης αντίληψης, η ομορφιά και η τελειότητα ενός αντικειμένου, ως προς την αισθητική του τέχνης, συχνά αξιολογούνται παράλληλα με την αρμονία του με τα οπτικά του ομοιώματα. Ωστόσο, αυτή η οπτική γωνία δεν είναι πάντα σωστή.
Σύμφωνα με αυτό, το να θεωρείται άσχημο το να έχουν κάποιοι άνθρωποι δύο κεφάλια και δύο χέρια οφείλεται στο ότι διαφέρουν από τους άλλους ανθρώπους. Αυτή η άποψη είναι σχετική, υποκειμενική, αναλογική. Ωστόσο, είναι δυνατόν να θεωρηθεί η ύπαρξη ανθρώπων με δύο κεφάλια ως μια ξεχωριστή αισθητική τέχνης. Πιστεύουμε ότι αν η πλειοψηφία των ανθρώπων είχε δύο κεφάλια, κανείς δεν θα έβρισκε κάτι περίεργο σε αυτό.
Η ύψιστη σοφία του Θεού στη δημιουργία των όντων είναι να φανερώσει την τελειότητα της γνώσης, της σοφίας και της δύναμής Του. Δηλαδή, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου,
Από αυτή την άποψη, κάθε διαφορετική τέχνη, ως ξεχωριστή αισθητική τέχνης, επιδεικνύει τις ξεχωριστές εκφάνσεις της γνώσης, της σοφίας και της δύναμης του δημιουργού, και επομένως είναι εξαιρετικά όμορφη και τέλεια, σύμφωνη με τον σκοπό της δημιουργίας.
Τα άτομα που ξεφεύγουν από τους κανονικούς νόμους αποτελούν απόδειξη ότι οι θεμελιώδεις, αιώνιοι νόμοι δεν μπορούν να αποδοθούν στην τύχη. Αυτό, για παράδειγμα, το γεγονός ότι ορισμένοι άνθρωποι, σε αναλογία ενός εκατομμυρίου, δημιουργούνται εκτός του κανονικού πλαισίου, αποτελεί σαφή ένδειξη ότι καμία ύπαρξη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, δεν βρίσκεται εκτός της άπειρης γνώσης, δύναμης και σοφίας.
Σε αυτά μπορούν να προστεθούν και άλλες σοφίες, όπως η συμβολή τους στην ιατρική, επιτρέποντας στους ανθρώπους να μάθουν με περισσότερες λεπτομέρειες για αυτή τη θαυμάσια δημιουργία.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
