Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Θάνατος,
είναι μια πόρτα που ανοίγει προς την αιώνια ζωή μας.
Όπως οι άνθρωποι προετοιμάζονται για να ταξιδέψουν από ένα μέρος σε άλλο, έτσι πρέπει να προετοιμαστούν και για τη μεταθανάτια ζωή. Γι’ αυτό, οι άνθρωποι πρέπει να μετανοούν για τα λάθη τους και να αποπληρώνουν αμέσως ό,τι χρωστούν στους άλλους.
Ο ετοιμοθάνατος ασθενής οφείλει να σκέφτεται διαρκώς το έλεος του Θεού και να ελπίζει ότι ο Θεός θα τον συγχωρήσει, όσο αμαρτωλός κι αν είναι. Στο ιερό χαντίθ, ο Υπέρτατος Θεός λέει:
«Εγώ είμαι με την άποψη που έχει ο δούλος μου για εμένα.»
(Μπουχάρι, Τεβχίντ, 35)
Δηλαδή, θα φανερωθώ σε αυτόν τον δούλο μου όπως είναι η πεποίθησή του για εμένα.
Στους ετοιμοθάνατους πρέπει να μιλάμε με καλά λόγια, να αναφερόμαστε συνεχώς στη χάρη του Θεού. Και να μιλάμε για τις καλές πλευρές του ετοιμοθάνατου. Γιατί οι άγγελοι λένε «αμήν» στα λόγια που ακούγονται δίπλα στον ετοιμοθάνατο. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν) έκλεισε τα ανοιχτά μάτια του Αμπού Σαλέμα μετά το θάνατό του και είπε σε όσους θρηνούσαν:
«Μην καταριέστε τον εαυτό σας, γιατί οι άγγελοι λένε αμήν σε ό,τι λέτε».
(Μουσλίμ, Τζαναίζ, 4)
ορίζει. Σε ένα άλλο χαντίθ ορίζει τα εξής:
«Όταν βρίσκεστε δίπλα σε έναν ασθενή ή έναν νεκρό, να λέτε καλά λόγια. Διότι οι άγγελοι λένε αμήν σε όσα λέτε εκεί.»
(Μουσλίμ, Τζαναίζ, 50)
Επειδή οι άγγελοι δεν αγαπούν την υλική και πνευματική ακαθαρσία, δεν πρέπει να βρίσκονται κοντά στον ετοιμοθάνατο ασθενή άτομα σε κατάσταση ιεροσυλίας, λεχώνας, εμμηνόρροιας ή μη μουσουλμάνοι. Ο ασθενής πρέπει να τοποθετηθεί στο δεξί του πλευρό, με την προϋπόθεση ότι αυτό δεν του προκαλεί δυσφορία. Αν αυτό είναι δύσκολο για τον ασθενή, πρέπει να τοποθετηθεί με τα πόδια στραμμένα προς την κατεύθυνση της Κίμπλα.
Επειδή το στόμα του ετοιμοθάνατου ασθενούς θα στεγνώσει, πρέπει να του στάζουμε συνεχώς νερό στο στόμα. Διότι κατά τη διάρκεια της αγωνίας του θανάτου, ο διάβολος πλησιάζει τον ασθενή με ένα ποτήρι νερό στο χέρι.
Οι ισλαμιστές μελετητές έχουν πει ότι είναι σουνέτ να υπαγορεύουν την ομολογία της πίστης (κελιμέ-ι τεβχίντ) σε έναν ετοιμοθάνατο ασθενή και να λένε αυτές τις λέξεις δίπλα του. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν),
«Εκείνους που πεθαίνουν (δηλαδή τους ετοιμοθάνατους ασθενείς σας) να τους υπενθυμίζετε το Λα Ιλαχέ ΙλλΑλλάχ».
(Μουσλίμ, Τζαναίζ, 1)
Ορίζει. Σε ένα άλλο ιερό χαντίθ λέει:
«Όποιος πεθάνει με την ομολογία “Λα Ιλαχέ ΙλλΑλλάχ” (Δεν υπάρχει θεός παρά μόνο ο Αλλάχ), θα μπει στον παράδεισο.»
(Τιρμίζι, Τζενάιζ, 7; Αμπού Νταβούντ, Τζενάιζ, 20)
Είναι καλό να διαβάζεις Κοράνι δίπλα στον νεκρό. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Η καρδιά του Κορανίου είναι το Σουρά Γιασίν. Όποιος το διαβάσει με την πρόθεση να ευχαριστήσει τον Θεό και να θυμηθεί την ημέρα της κρίσης, ο Θεός θα τον συγχωρήσει. Διαβάστε το στους νεκρούς σας.»
(Ιμπν Μάτζε, Τζαναίζ, 4; Αμπού Νταβούντ, Τζαναίζ, 24)
Πρέπει να διατηρείται καθαρός ο ετοιμοθάνατος ασθενής, το σπίτι και το δωμάτιό του. Είναι σουννέτ (σύμφωνα με την ισλαμική παράδοση) να κλείνονται τα μάτια του νεκρού. Πρέπει να αφαιρούνται τα ρούχα του νεκρού πριν κρυώσει το σώμα του, να τοποθετείται σε σκληρή επιφάνεια και να σκεπάζεται με ένα ύφασμα.
Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν),
“Πιστεύοντας στην ανταμοιβή, και μόνο για χάρη του Θεού, όποιος σηκώσει το φέρετρο από τις τέσσερις γωνίες του και το κουβαλήσει για δέκα βήματα, συνολικά σαράντα βήματα, θα του συγχωρεθούν σαράντα μικρές αμαρτίες.”
«(Ο Γκιουμουσχανεβί, Λεβάμιου’λ-Ουκούλ, 4/395) είπε.»
Είναι απευκταίο να μεταφέρεται η σορός του νεκρού με όχημα, εκτός αν υπάρχει ανάγκη. Υπάρχουν πολλά χαντίθ που αναφέρουν το μεγάλο αμείβω της μεταφοράς της σορού στο τάφο. Είναι απευκταίο να κάθεται κανείς πάνω στο φέρετρο του νεκρού που μεταφέρεται στο τάφο, πριν αυτό τοποθετηθεί στο έδαφος.
Ένας μουσουλμάνος πρέπει να θάβεται σε μουσουλμανικό νεκροταφείο.
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν),
«Θάψτε τους νεκρούς σας ανάμεσα σε ενάρετους ανθρώπους. Γιατί, όπως οι ζωντανοί υποφέρουν από κακούς γείτονες, έτσι και οι νεκροί υποφέρουν από κακούς γείτονες.»
όπως αναφέρεται (Σουγιούτι, Σχόλιο επί του Σουντούρ, τόμ. 42 α, χειρόγραφο, Βιβλιοθήκη Γιουσούφ Αγά της Κόνυας, αρ. 7253 και 7371/3).
Ο Σουγιούτι, αναφερόμενος στην εκδοχή του χαντίθ που διατάσσει την ταφή των νεκρών ανάμεσα σε ενάρετους ανθρώπους, η οποία αποδίδεται στον Αμπού Χουρέιρα, δηλώνει ότι αυτή η εκδοχή δεν είναι αυθεντική. Αντίθετα, αναφέρει ότι το ίδιο χαντίθ έχει καταγραφεί αυθεντικά από τον Χαζράτ Αλί, τονίζοντας έτσι την ορθότητα της εντολής και επισημαίνοντας ότι μπορεί να εφαρμοστεί. (βλ. Σουγιούτι, ελ-Λεαλή’λ-Μασνού’α, 2/233-234)
)
Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Δρ. Σουλεϊμάν Τοπράκ, Η Ζωή Μετά τον Θάνατο.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
