«Αν οι δαίμονες ακολουθούσαν τον ορθό δρόμο, εμείς θα τους χορηγούσαμε άφθονο νερό.»
– Υπάρχει κάποιο άλλο μήνυμα που πρέπει να καταλάβουμε σε αυτό το εδάφιο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Οι μεταφράσεις των σχετικών στίχων έχουν ως εξής:
«(Μου) αποκαλύφθηκε και η εξής αλήθεια: Αν αυτοί ακολουθούσαν τον ορθό δρόμο, θα τους δοκιμάζαμε με άφθονο νερό. Κι όποιος αποστρέφεται την ανάμνηση του Κυρίου του, Εκείνος θα τον υποβάλει σε σκληρή τιμωρία.»
(Τζιν, 72/16-17)
Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες των μελετητών σχετικά με αυτόν τον στίχο. Μερικές από τις σημαντικότερες είναι οι εξής:
α)
Εδώ, το θέμα είναι
είναι δαίμονες.
Η άφθονη άρδευση σημαίνει άφθονη σοδειά. Διότι η κύρια πηγή της σοδειάς είναι η βροχή και το νερό.
β)
Σε αυτό το εδάφιο δεν αναφέρεται σε τζίν,
είναι άνθρωποι.
Αν και τα ονόματά τους δεν αναφέρονται προηγουμένως, η προσφώνηση αυτή απευθύνεται σε αυτούς, καθώς είναι οι κύριοι αποδέκτες του Κορανίου. Πράγματι, η αντωνυμία στην αρχή της Σούρας αλ-Καντρ, αν και δεν έχει αναφερθεί προηγουμένως, θεωρείται γενικά ότι αναφέρεται στο Κοράνι.
Σε αυτή την περίπτωση, το στίχο αναφέρεται ότι αν οι άνθρωποι πιστέψουν, θα τους σταλεί άφθονη βροχή και με αυτόν τον τρόπο θα τους δοθεί άφθονη τροφή. Η αναφορά στις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι ειδωλολάτρες της Μέκκας εκείνες τις μέρες λόγω της έλλειψης βροχής και της πείνας, υποστηρίζει αυτήν την έννοια.
γ)
Αυτός/ή που απευθύνεται στο στίχο.
είναι και άνθρωποι και δαίμονες.
Στο στίχο αναφέρεται ότι και στις δύο ομάδες θα δοθεί άφθονη τροφή, εάν πιστέψουν.
δ)
Η έννοια του νερού που αναφέρεται στο στίχο
είναι ποταμοί του παραδείσου και ευλογίες του παραδείσου.
Γι’ αυτόν τον λόγο, η αιώνια ζωή στον παράδεισο υπόσχεται σε όσους πιστεύουν.
ε)
Μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση επίσης
κατεύθυνση / ευθεία πορεία
σχετίζεται με την έννοια του. Σύμφωνα με αυτό, η σωστή οδός δεν είναι η οδός της καθοδήγησης, αλλά η οδός της πλάνης, και η σημασία του εδαφίου είναι η εξής:
«Αν οι δαίμονες, αφού άκουσαν το Κοράνι, εξακολουθούσαν να ακολουθούν την παλιά τους πλάνη, θα τους δίναμε άφθονη τροφή για να τους βάλουμε σε πειρασμό και να τους παραπλανήσουμε».
στ)
Σε σχέση με το προηγούμενο σχόλιο, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα ερμηνεία. Σύμφωνα με αυτήν, η φράση “άφθονο νερό” αναφέρεται σε άφθονη βροχή. Δηλαδή:
«Αν οι δαίμονες, αφού άκουσαν το Κοράνι, εξακολουθούσαν να παραμένουν στην πλάνη, θα τους έπληττε μια καταστροφή σαν τον κατακλυσμό του Νώε και θα τους πνίγαμε όλους».
(βλ. Ταμπαρί, Μαβερντί, Ραζί, Ιμπν Κεθίρ, Ιμπν Ασούρ, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω ερμηνείες των μελετητών και τη σχέση μεταξύ των στίχων 16 και 17, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να προτιμήσουμε μια ερμηνεία με δύο πιθανές εκδοχές:
1)
Στο στίχο αναφέρεται ως μετάφραση το:
«αν περπατούσαν ευθεία μπροστά»
Η έκφραση αναφέρεται στο δρόμο της καθοδήγησης, δηλαδή στο δρόμο του Θεού. Συνεπώς, η σημασία του στίχου είναι η εξής:
“
Αν οι άνθρωποι και τα πνεύματα ακολουθούσαν ευθεία πορεία στο δρόμο της καθοδήγησης (που έδειξε ο Θεός), θα τους έδινα άφθονη βροχή και θα αύξανα τα μέσα διαβίωσής τους.
Αυτή η ευλογία μας (επίσης) είναι για να τους δοκιμάσουμε.
(
Διότι
Αν η πίστη είναι ένα στοιχείο της δοκιμασίας, το άλλο στοιχείο είναι το Ισλάμ, η πράξη, η ζωή. Ας το προσέξουν αυτό, ας μην νομίζουν ότι η δοκιμασία τελειώνει με την πίστη.
Όποιος (ακόμη και μετά την πίστη του) αποστρέφεται την ανάμνηση του Κυρίου του, ο Αλλάχ θα τον υποβάλει σε μια όλο και πιο σκληρή τιμωρία.
«Μήπως οι πιστοί νομίζουν ότι θα αφεθούν στην τύχη τους, απλώς επειδή είπαν “Πιστεύουμε”, και δεν θα δοκιμαστούν; Εμείς βέβαια δοκιμάσαμε και εκείνους που έζησαν πριν από αυτούς. Και ο Αλλάχ βέβαια θα δοκιμάσει και αυτούς τους πιστούς, και θα ξεχωρίσει εκείνους που είναι ειλικρινείς στην πίστη τους από εκείνους που δεν είναι.»
(Αλ-Ανκαμπούτ, 29/2-3)
Αυτή η αλήθεια αναφέρεται επίσης στο στίχο που έχει ως εξής:
Τα εδάφια που παραθέτουμε παρακάτω ενισχύουν περαιτέρω αυτήν την έννοια.
«Αν τηρούσαν σωστά τον Νόμο, το Ευαγγέλιο και όσα τους έχουν αποκαλυφθεί από τον Κύριό τους στο Κοράνι,
Σίγουρα θα παρέμεναν μέσα στις ευλογίες που έπεφταν από τον ουρανό σαν βροχή και φύτρωναν από τη γη, και θα έτρωγαν από αυτές.
Υπάρχει και μια μετριοπαθής ομάδα ανάμεσά τους, αλλά οι πράξεις των περισσότερων από αυτούς είναι πολύ άσχημες.
(Αλ-Μα’ιντα, 5/66)
«Αν οι κάτοικοι αυτών των χωρών πίστευαν και φοβούνταν τον Θεό, τότε βέβαια…»
Εμείς θα ανοίγαμε γι’ αυτούς τις πύλες της ευλογίας και της αφθονίας από τον ουρανό και τη γη.
Αλλά εκείνοι διέψευσαν τους προφήτες μας, γι’ αυτό και τους τιμωρήσαμε για τις κακές πράξεις τους».
(Αλ-Α’ράφ, 7/96)
2) «Αν περπατούσαν ευθεία στο δρόμο».
Η φράση που αναφέρεται στο κείμενο εννοεί τον δρόμο της πλάνης. Διότι, στο στίχο…
«αλα’τ-ταρικάτι»
που περιέχεται στη λέξη
«Αλ-Ταρικάτ»
Η ύπαρξη του οριστικού άρθρου στην αρχή υποδηλώνει ότι αυτή η οδός είναι γνωστή στους αποδέκτες. Αυτό παραπέμπει σε μια οδό πλάνης, τόσο προ-ισλαμική όσο και εξω-ισλαμική.
Σύμφωνα με αυτό, η μετάφραση αυτών των δύο στίχων έχει ως εξής:
«Αν οι άνθρωποι και τα τζίνι περπατούσαν ίσια στο δρόμο (όπως παλιά, αντιπροσωπεύοντας και πάλι την πλάνη),
Θα τους έστελνα άφθονη βροχή και θα αύξανα τα αγαθά τους. Αυτή η ευλογία (δεν είναι ανταμοιβή για την πλάνη και την αμαρτία τους) είναι για να τους δοκιμάσω.
Κι όποιος αποστρέφεται την ανάμνηση του Κυρίου του, ο Αλλάχ θα τον υποβάλει σε μια όλο και πιο σκληρή τιμωρία.
(Τζιν, 72/16-17)
Η έννοια αυτή υποστηρίζεται από τα εδάφια των οποίων παραθέτουμε τις μεταφράσεις παρακάτω.
«Επειδή εγκατέλειψαν και ξέχασαν τις συμβουλές που τους δόθηκαν, ανοίξαμε γι’ αυτούς τις πόρτες σε όλα τα πράγματα, σε κάθε ευχαρίστηση και ευλογία.»
Ενώ τελικά απολάμβαναν την ευρυχωρία και την ελευθερία που τους δόθηκε, τους αιφνιδιάσαμε και τους πιάσαμε απροσδόκητα, και ξαφνικά έχασαν όλη την ελπίδα τους!
(Αλ-Αν’άμ, 6/44)
“Αυτά που τους δώσαμε
Νομίζουν ότι τους ευεργετούμε με πλούτη και παιδιά; Όχι, δεν καταλαβαίνουν τίποτα!”
(Αλ-Μουμινουν, 23/55-56)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
