– Έχω ακούσει μια ιστορία για έναν άντρα που η αμαρτία που διέπραξε σε επτά μέρες ήταν βαρύτερη από την προσευχή του για εβδομήντα χρόνια, αλλά ένα κομμάτι ψωμί τον έσωσε. Η ιστορία αυτή αναφέρεται ως “Θυμηθείτε τον δωρητή του ψωμιού και πάρτε παράδειγμα”.
– Ποια είναι η αλήθεια πίσω από αυτό το γεγονός, υπάρχει κάποια πηγή;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Μια σχετική αφήγηση έχει ως εξής:
Ο Αμπού Μούσα αλ-Ασχάρι (ρα), όταν πλησίαζε η ώρα του θανάτου του, έδωσε τις εξής συμβουλές στους γιους του:
«Θυμηθείτε τον άνθρωπο που δώρισε το ψωμί!»
είπε και εξήγησε τα εξής:
«Υπήρχε ένας άνδρας που αποσύρθηκε σε ένα μοναστήρι και αφιέρωσε τη ζωή του στην προσευχή. Αυτός ο άνδρας, που έζησε εβδομήντα χρόνια στην απομόνωση, βγήκε μια μέρα έξω. Στο δρόμο, ο διάβολος τον εξαπάτησε, εμφανιζόμενος με τη μορφή γυναίκας. Ο άνδρας έμεινε μαζί της επτά ημέρες.»
“Τότε, ο άντρας συνειδητοποίησε το λάθος του, είδε την αλήθεια και μετάνιωσε πολύ για την πράξη του. Περιπλανήθηκε ως μετανοημένος. Σε κάθε βήμα προσευχόταν, γονατιζόταν, ζητούσε συγχώρεση από τον Θεό. Όταν νύχτωσε, βρήκε καταφύγιο σε ένα σπίτι. Μέσα ζούσαν δώδεκα φτωχοί άνθρωποι. Με αίσθημα αδυναμίας, έριξε τον εαυτό του ανάμεσά τους.”
«Ένας ιερέας που ζούσε σ’ εκείνη την περιοχή έστελνε κάθε βράδυ ένα ψωμί σε κάθε φτωχό. Όπως πάντα, εκείνο το βράδυ η υπηρέτρια έφερε τα ψωμιά και έδωσε από ένα σε καθέναν. Περνώντας μπροστά από τον μετανοημένο, του έδωσε κι εκείνου ένα ψωμί, νομίζοντας πως ήταν φτωχός. (Επειδή ήταν δώδεκα άτομα, όταν ο μετανοημένος πήρε ένα ψωμί, ένας φτωχός έμεινε χωρίς ψωμί.) Τότε ο άνθρωπος που δεν πήρε ψωμί είπε στον ιερέα:
«Τι σου συμβαίνει; Γιατί δεν μου έδωσες το ψωμί μου;» είπε. Ο ιερέας:
«Νομίζεις ότι δεν σου έδωσα ψωμί; Πήγαινε να ρωτήσεις εκείνους, αν έδωσα ψωμί σε κανέναν από εσάς;» είπε. Εκείνοι απάντησαν:
«Όχι! Κανείς από εμάς δεν πήρε δύο καρβέλια!» είπαν. Ο ιερέας:
«Νομίζεις ότι σε στερώ το ψωμί; Σου ορκίζομαι, απόψε δεν θα φας ψωμί!» φώναξε.
“Εκείνη τη στιγμή, ο μετανοημένος άνδρας πρόσφερε το ψωμί που του είχαν δώσει σε εκείνον που δεν είχε πάρει ψωμί. Όταν ξημέρωσε, ο μετανοημένος βρέθηκε νεκρός.”
«Η εβδομήνταχρονη λατρεία του μετανοούντος ζυγίστηκε με την αμαρτία των επτά νυχτών. Οι επτά νύχτες βάραιναν περισσότερο. Οι αμαρτίες του είχαν υπερισχύσει. Τότε, απέναντι στις επτά νύχτες τοποθετήθηκε ένα καρβέλι ψωμί. Αυτή τη φορά το ψωμί βάρυνε περισσότερο. Το ψωμί που ο μετανοών είχε δωρίσει στις τελευταίες του στιγμές τον είχε σώσει.»
Ο Αμπού Μάσα ολοκλήρωσε τα λόγια του ως εξής:
«Γιοι μου! Να θυμάστε τον δωρητή του ψωμιού και να πάρετε παράδειγμα από αυτόν.»
(Αμπού Νουαΐμ, Χίλυε, Ι, 263)
Το ίδιο περιστατικό, με ελαφρώς διαφορετική διατύπωση, συντομότερα,
“Η αμαρτία ενός ιερέα με μια γυναίκα”
Αναφέρεται και με τη μορφή:
(βλ. Ιμπν Αμπί Σάιμπα, Μουσάνναφ, αρ. 34211)
Αυτή η αφήγηση είναι λόγος του Αμπού Μούσα αλ-Ασάρι. Δεν είναι λόγος του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν).
Επίσης, δεν βρήκαμε καμία πληροφορία σχετικά με την αξιοπιστία της αφήγησης. Είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για ισραηλινή προέλευση.
Εάν η αφήγηση είναι έγκυρη, τότε είναι σκόπιμο να την κατανοήσουμε ως εξής:
Εβδομήντα χρόνια λατρείας φάνηκαν ελαφριά σε σύγκριση με την αμαρτία των επτά ημερών. Ωστόσο, αν σε αυτά τα εβδομήντα χρόνια λατρείας προστεθούν οι μετανοήσεις μετά την αμαρτία, οι προσευχές, οι προσκυνήσεις και κυρίως η αμοιβή από το ψωμί που έδωσε, τότε η πλευρά της αμαρτίας ελαφρύνθηκε και η πλευρά της αρετής βάρυνε.
Η ευαρέσκεια του Θεού μπορεί να βρίσκεται σε μια πράξη που φαίνεται πολύ απλή. Έρχεται η στιγμή που ένα μικρό κομμάτι ψωμί, λίγο νερό, μπορεί να αποκτήσει τεράστια σημασία.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Η γυναίκα που έδωσε νερό στο σκύλο πήγε στον παράδεισο, ενώ εκείνη που άφησε τη γάτα πεινασμένη και διψασμένη…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
