Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η αναζήτηση απαντήσεων στα ερωτήματα σχετικά με τη δημιουργία των έμβιων όντων, και ιδιαίτερα του ανθρώπου, είναι τόσο παλιά όσο και η ιστορία της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με τις θρησκευτικές πηγές, ο πρώτος άνθρωπος είναι ο Αδάμ, ο οποίος πλάστηκε από χώμα, η σύζυγός του από το πλευρό του, και οι υπόλοιποι άνθρωποι από αυτούς.
Και τα άλλα ζώα δημιουργήθηκαν ανάλογα με τη βελτίωση των συνθηκών της γης. Δηλαδή, το χορτάρι δημιουργήθηκε πριν σταλούν τα πρόβατα στη γη.
Σε ένα χαντίθ αναφέρεται ότι η ψυχή στέλνεται στο έμβρυο όταν αυτό συμπληρώσει σαράντα ημέρες στην κοιλιά της μητέρας. Δηλαδή, μέχρι να έρθει η ψυχή στο ανθρώπινο σώμα, το έμβρυο συνεχίζει τη ζωή του υπακούοντας στους νόμους της ανάπτυξης, της εξέλιξης και της διαφοροποίησης μέσα στη μήτρα.
Τα συναισθήματα, οι σκέψεις και τα αισθήματα στον άνθρωπο είναι ιδιότητες που συνδέονται με την ψυχή. Ωστόσο, η ενεργοποίηση αυτών των συναισθημάτων και σκέψεων είναι άμεσα ανάλογη με τις δομές του σώματος.
Για παράδειγμα, υπάρχει. Στην πραγματικότητα, το μάτι που βλέπει και το αυτί που ακούει δεν είναι το σώμα, αλλά η ψυχή. Ωστόσο, η ψυχή είναι προγραμματισμένη να εκτελεί αυτές τις λειτουργίες μέσω αυτών των οργάνων.
Δεν είναι το παράθυρο που βλέπει έξω. Είναι ο άνθρωπος που κάθεται μέσα στο σπίτι. Ωστόσο, ο άνθρωπος μπορεί να δει έξω μόνο με το παράθυρο. Όπως δεν μπορεί να δει έξω από έναν κλειστό χώρο, έτσι και μέσα στο σώμα…
Διότι ο κόσμος έχει ανοιχτεί.
Μια τέτοια αξιολόγηση
μπορεί να εκφραστεί ως.
είναι οι απόψεις που προσπαθούν να εξηγήσουν την ύπαρξη του σύμπαντος με τυχαία γεγονότα και τη φύση, χωρίς να αποδέχονται έναν δημιουργό.
Ο φιλοσοφικός εκπρόσωπος του 17ου αιώνα, όπως και στις φυσικές επιστήμες, χρησιμοποίησε τη μαθηματική μέθοδο για να αποδείξει την ύπαρξη του Θεού.
Ο Ντεκάρτ υποστηρίζει ότι δεν είναι απαραίτητο να αναζητούμε τελικές αιτίες στις επιστημονικές έρευνες. Η τελεολογική εξήγηση αναζητά απάντηση στο ερώτημα:
Εδώ, επιχειρείται να αποσαφηνιστεί ο σκοπός ύπαρξης ενός αντικειμένου. Η ερώτηση στοχεύει στην κατανόηση της αιτίας που βασίζεται στον σκοπό.
Αντίθετα, η ερώτηση της μηχανιστικής εξήγησης είναι η εξής: Ποιες είναι οι συνέπειες της απόστασης της Γης από τον Ήλιο, πώς περιστρέφεται η Γη; Η απάντηση σε τέτοιες ερωτήσεις δίνεται με τη μηχανιστική εξήγηση.
Η διαπίστωση ότι η απόσταση της Γης από τον Ήλιο ρυθμίζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπει την επιβίωση και την ύπαρξη των ζωντανών οργανισμών, αποτελεί μια εξήγηση. Ωστόσο, η διαπίστωση ότι η συγκεκριμένη απόσταση μεταξύ Γης και Ηλίου δημιουργεί τις απαραίτητες συνθήκες για την επιβίωση των ζωντανών οργανισμών, αποτελεί μια μηχανιστική προσέγγιση.
Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι με μηχανιστική κοσμοθεωρία, όπως ο Ντεκάρτ, πιστεύουν στον Θεό και υποστηρίζουν ότι η μηχανιστική προσέγγιση δεν έρχεται σε αντίθεση με τη θρησκεία.
Όταν μελετάται η ιστορία της επιστήμης, διαπιστώνεται ότι πολλοί άθεοι βιολόγοι, όπως και οι θεϊστές, χρησιμοποιούν τελεολογικές εξηγήσεις στη βιολογία.
Για παράδειγμα, όπως οι ατομιστές άθεοι της αρχαιότητας που προτιμούσαν την μηχανιστική εξήγηση, έτσι και σε μεταγενέστερη περίοδο υπήρξαν θεϊστές όπως ο Ντεκάρτ και ο Φράνσις Μπέικον που επέδειξαν την ίδια μηχανιστική προσέγγιση.
Συμπερασματικά, το κρίσιμο σημείο μεταξύ ενός θεϊστή επιστήμονα και ενός άθεου επιστήμονα έγκειται στην αποδοχή ή μη της ύπαρξης μιας συνειδητής Δύναμης, δηλαδή του Θεού, η οποία υλοποιεί τη μηχανιστική ή τελεολογική διαδικασία.
βασίζεται στην ύπαρξη συνειδητής παρέμβασης στη διαμόρφωση των πραγμάτων. Το ίδιο θέμα, στην αθεϊστική προσέγγιση, αποδίδεται στη σύμπτωση.
Επειδή οι θεϊστές θεωρούν το σύμπαν ως δημιούργημα του Θεού, αποδέχονται ότι οι αιτίες στο σύμπαν λειτουργούν με συνειδητό τρόπο για ένα αποτέλεσμα. Ο θεϊστής, επειδή αποδέχεται ότι το σύμπαν και τα έμβια όντα δημιουργήθηκαν σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, δηλαδή με έναν σκοπό, αναγνωρίζει αναγκαστικά την ύπαρξη μιας τελεολογίας στο σύμπαν.
Ωστόσο, οι θεϊστές δεν απορρίπτουν την μηχανιστική προσέγγιση. Αναγνωρίζουν όμως ότι πίσω από την υπάρχουσα μηχανιστική δομή του σύμπαντος βρίσκεται η βούληση του Θεού. Αυτό που ένας θεϊστής δεν μπορεί να αποδεχτεί είναι ο ισχυρισμός ότι το σύμπαν ή οι ζωντανοί οργανισμοί προέκυψαν τυχαία.
Στη βιολογία ειδικότερα, οι τελεολογικές και οι μηχανιστικές εξηγήσεις είναι πολύ αλληλένδετες. Για παράδειγμα, η απάντηση στην ερώτηση “πώς;” αντιμετωπίζεται με μηχανιστική προσέγγιση, ενώ η απάντηση στην ερώτηση “γιατί;” απαιτεί τελεολογική εξήγηση.
θεωρούν ότι όλα τα δημιουργήματα στο σύμπαν είναι αποτέλεσμα διαφόρων συνδυασμών της ύλης, τυχαία γεγονότα, χωρίς συνειδητή παρέμβαση.
Επειδή οι οντολογίες τους δεν περιλαμβάνουν κανένα μη υλικό αντικείμενο, οι εξηγήσεις τους πρέπει αναγκαστικά να είναι μηχανιστικές. Διότι η υπέρβαση του μηχανισμού θα σήμαινε υπέρβαση της ύλης και των νόμων της φύσης. Μια τέτοια προσέγγιση, ωστόσο, είναι αδύνατη για τους υποστηρικτές του αθεϊσμού.
Είτε υιοθετούν μια τελεολογική είτε μια μηχανιστική εξήγηση, λαμβάνουν υπόψη τη σχεδιασμένη δημιουργία του Θεού στο σύμπαν.
είτε υιοθετούν μια τελεολογική είτε μια μηχανιστική προσέγγιση, αποδέχονται ότι όλα τα αντικείμενα στο σύμπαν σχηματίστηκαν με μια μηχανιστική διαδικασία, χωρίς την παρέμβαση μιας συνειδητής δύναμης.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
