– Περιγράφουν την τζιχάντ ως το να αναγκάζεις άλλους να ασπαστούν το Ισλάμ.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Τζιχάντ,
Η διαμάχη και η μάχη μπορεί να φαίνονται παρόμοιες, αλλά υπάρχουν σαφείς διαφορές μεταξύ τους.
Ήπειροι
το να πολεμάς, να σφάζεις και να σκοτώνεις είναι το κύριο μέλημα.
Τζιντάλ,
είναι ένας αγώνας υπεροχής, μια σύγκρουση συμφερόντων, μια μάχη για επικράτηση.
Τζιχάντ
σημαίνει “προσπαθώ, κοπιάζω, καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια και δύναμη”.
Ωστόσο, υπάρχει ένας όρος που διαχωρίζει σαφώς την τζιχάντ από τις άλλες:
«φισεμπιλίλαχ»
δηλαδή, η προϋπόθεση της αφοσίωσης στο δρόμο του Θεού· η προϋπόθεση της αφοσίωσης στο Κοράνι και στο Ισλάμ. «Πόλεμος και διαμάχη» μόνο υπό αυτήν την προϋπόθεση.
«τζιχάντ»
γίνονται.
Μια θεϊκή καθοδήγηση που μας επιτρέπει να αξιολογήσουμε σωστά τον Τζιχάντ:
«Ω εσείς που πιστεύετε! Να σας δείξω μια εμπορική συναλλαγή που θα σας σώσει από μια οδυνηρή τιμωρία; Πιστέψτε στον Αλλάχ και στον Απόστολό Του και αγωνιστείτε για την υπόθεση του Αλλάχ με τα πλούτη και τις ζωές σας.»
(
Σαφ, 61/10-11)
Άρα, ο σκοπός του τζιχάντ είναι να κάνουμε μια εμπορική συναλλαγή για την μετά θάνατον ζωή μας. Αν και ο τζιχάντ έχει κάποιες δυσκολίες και ταλαιπωρίες, αυτές είναι ελαφρές σε σύγκριση με την σωτηρία από την οδυνηρή τιμωρία.
Συνεπώς, η τζιχάντ δεν γίνεται για να σκοτώνουμε άλλους και να τους στέλνουμε στην κόλαση, αλλά για να σώσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους από την κόλαση.
Τζιχάντ,
Από αυτή την άποψη, ονομάζεται πόλεμος διάσωσης ανθρώπων.
“Η ειρήνη είναι καλό πράγμα.”
(Νίσα, 4/128)
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν), λαμβάνοντας την εντολή, καλούσε αδιάκοπα τους ανθρώπους στην ορθή οδό, υπέμεινε με υπομονή για μεγάλο χρονικό διάστημα τις διώξεις και τα βασανιστήρια εκείνων που αντιτίθεντο σε αυτήν την κλήση, και στη συνέχεια του δόθηκε άδεια για πόλεμο με θεϊκή εντολή.
Όπως η παροχή οικονομικής στήριξης στους πολεμούντες πιστούς είναι τζιχάντ, έτσι και η δαπάνη ενός μέρους του πλούτου για την αιώνια ευτυχία της ανθρωπότητας σε καιρό ειρήνης είναι επίσης ένα μεγάλο τζιχάντ.
Όπως η συμμετοχή σε πόλεμο είναι τζιχάντ, έτσι και το να κάνεις κάτι για να αποκτήσουν οι άνθρωποι την τιμή της πίστης και να σωθούν οι πιστοί από την αμαρτία και την ανυπακοή, το να σκέφτεσαι και να εργάζεσαι γι’ αυτό, είναι επίσης τζιχάντ.
Πόλεμοι που δεν έχουν έναν τόσο ιερό σκοπό, αλλά στοχεύουν μόνο στην κατάκτηση χωρών, στην κυριαρχία των ανθρώπων και στη ζωή μέσα στην πολυτέλεια.
«φι σεμπιλίλαχ»
δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, επομένως δεν είναι τζιχάντ.
Ποιος πρέπει να είναι ο σκοπός του πολέμου;
Μπορούμε να συνοψίσουμε την απάντηση σε αυτή την ερώτηση σε δύο σημεία:
«Να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας ενάντια σε έναν εχθρό που μας επιτίθεται ή ετοιμάζεται να μας επιτεθεί.»
και
«Πολεμώντας τα τυραννικά κράτη, ανοίγουμε τον δρόμο προς την ελευθερία και τη φώτιση για την ανθρωπότητα.»
«Δεν υπάρχει εξαναγκασμός στη θρησκεία.»
(Αλ-Μπακάρα, 2:256)
Ωστόσο, είναι απαραίτητο να πολεμήσουμε και με εκείνους που θέλουν να κλείσουν με βία τον δρόμο προς τον παράδεισο. Αν μια ομάδα ανθρώπων εμποδίζει μια άλλη ομάδα να φτάσει στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη, τότε το να πολεμήσεις εναντίον τους είναι επίσης ιερός πόλεμος (τζιχάντ). Αφού επιτευχθεί η νίκη, το άτομο αφήνεται ελεύθερο στην πίστη του. Αν θέλει, ασπάζεται το Ισλάμ, αν θέλει, συνεχίζει να ζει με τη δική του θρησκεία. Αν επιλέξει τον δεύτερο δρόμο, πληρώνει φόρο (τζιζία). Αυτός ο φόρος είναι η τιμή για τη μη συμμετοχή σε πολέμους και για τη διαβίωση με ασφάλεια ζωής και περιουσίας σε μια ισλαμική χώρα.
Ο Ελμαλή Χαμντί Γιαζίρ, τον πόλεμο,
«πόλεμος μεταρρύθμισης και πόλεμος διαφθοράς»
και το χωρίζει σε δύο μέρη, και αναφέρεται στον πόλεμο που διατάχθηκε στους πιστούς
“πόλεμος μεταρρύθμισης”
δηλώνει. Επίσης, τους πιστούς που συμμετέχουν στον τζιχάντ
«ένα χέρι που έχει την εξουσία να επιβάλει τιμωρία σε έναν λαό που αξίζει την τιμωρία, στο όνομα του Θεού»
θεωρείται ως.
Επομένως, είναι απαραίτητο να διεξάγεται ο πόλεμος με μια αντίληψη λατρείας και να τηρούνται οι κανόνες αυτής της λατρείας μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια:
«Όταν συνάπτετε συμφωνία, τηρείτε την υπόσχεση που δίνετε στον Θεό.»
(Αλ-Ναχλ, 16/91)
Η διαταγή θα εκτελεστεί.
«Πολεμήστε στο δρόμο του Αλλάχ αυτούς που σας επιτίθενται.»
(που έχει θεσπιστεί από τον Θεό)
Μην υπερβαίνετε τα όρια. Διότι ο Αλλάχ δεν αγαπά τους υπερβάτες.
(Αλ-Μπακάρα, 2:190)
θα υπακούσουν στο διάταγμά του, θα απέχουν από το να παρασύρονται από συναισθήματα και πάθη και από το να φτάνουν στα άκρα.
Δεν θα πειραχτούν όσοι δεν συμμετέχουν στον πόλεμο, όπως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Και πολλοί άλλοι κανόνες θα τηρηθούν με τον ίδιο τρόπο.
Ο μεγαλύτερος τζιχάντ είναι αυτός που γίνεται ενάντια στον μεγαλύτερο εχθρό.
«Ο χειρότερος εχθρός σου είναι ο εαυτός σου.»
το ιερό χαντίθ αυτόν τον μεγάλο εχθρό
“εξαιρετικός”
ορίζει ως.
Η πηγή σοφίας που ξεχείλισε από το ευλογημένο στόμα του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) κατά την επιστροφή από την εκστρατεία του Τεμπούκ, αποτελεί για εμάς ένα σπουδαίο μάθημα:
«Επιστρέψαμε από τον μικρότερο τζιχάντ στον μεγαλύτερο τζιχάντ.»
Ο αγώνας κατά του εγώ, αλήθεια, είναι ο μεγάλος αγώνας. Κάθε στιγμή μας περνάει με αυτόν τον αγώνα. Μια στιγμή αμέλειας μπορεί να μας κοστίσει πολύ ακριβά. Ο υλικός αγώνας, όμως, δεν είναι διαρκής. Σε καιρό ειρήνης, οι πιστοί δεν υποχρεούνται σε αυτόν τον αγώνα.
Η ήττα από εξωτερικό εχθρό φέρνει είτε μαρτυρικό θάνατο είτε δόξα. Η μάχη με τον εαυτό όμως είναι διαφορετική. Αυτός ο πόλεμος πρέπει οπωσδήποτε να κερδηθεί, η ήττα οδηγεί σε αιώνια κόλαση.
Όταν ακούμε τη λέξη “επιθυμία”, αμέσως μας έρχεται στο νου ο διάβολος.
«Ο διάβολος είναι εχθρός σας. Να τον θεωρείτε κι εσείς εχθρό.»
(Φατίρ, 35/6)
«Μην ακολουθείτε τα βήματα του διαβόλου»
(μην τον/την ακολουθείς)
Διότι είναι φανερός εχθρός σας.”
(Αλ-Μπακάρα, 2:168)
Συνεπώς, η μεγαλύτερη τζιχάντ είναι η τζιχάντ ενάντια στον εαυτό και τον διάβολο. Οι πόλεμοι ενάντια στον εχθρό έρχονται μόνο στην τρίτη θέση.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
