Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο τζιχαντ που διεξάγεται στο εσωτερικό της ισλαμικής κοινωνίας, φυσικά, θα είναι διαφορετικός από τον τζιχαντ που διεξάγεται εναντίον εξωτερικών εχθρών.
Σε εξωτερικό επίπεδο, αν χρειαστεί, διεξάγεται θερμός πόλεμος και εμποδίζεται η τυραννία. Στο εσωτερικό, η θρησκεία κηρύσσεται με θετικό τρόπο και καταπολεμούνται οι κακές πράξεις.
(1). Σε αυτό,
Εντολή για το καλό και αποτροπή από το κακό.
λέγεται. Δηλαδή,
να προστατεύεις το καλό και να αποτρέπεις το κακό.
Αυτός ο στίχος καθιστά αναγκαία την ύπαρξη μιας κοινότητας εντός του έθνους που θα το πράξει:
«Ας υπάρξει ανάμεσά σας μια κοινότητα που να καλεί τους ανθρώπους στο καλό, να προτρέπει στην αρετή και να αποτρέπει από το κακό…»
(Αλ-Ιμράν, 3/104)
Μια τέτοια κοινότητα θα αποτελεί την πνευματική φρουρά της κοινωνίας. Όπως η αστυνομία φροντίζει για την υλική τάξη, και οι υπάλληλοι του υπουργείου υγείας για τη θεραπεία των ασθενειών, έτσι και αυτή η κοινότητα θα εργάζεται για την πνευματική τάξη και την επούλωση των πνευματικών πληγών της χώρας.
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού, με τις ακόλουθες δηλώσεις, τονίζει τη σημασία της προτροπής προς το καλό και της αποτροπής από το κακό:
”
Ορκίζομαι σε Εκείνον που κρατά την ψυχή μου στα χέρια Του, ότι είτε θα προστατεύετε το καλό και θα αποτρέπετε το κακό, είτε ο Αλλάχ θα στείλει σύντομα μια γενική καταστροφή. Τότε θα προσεύχεστε, αλλά η προσευχή σας δε θα εισακουστεί.
(2)
Μια κοινωνία που έχει ως αρχή της να προστατεύει το καλό και να αποτρέπει το κακό.
δημιουργεί μια ισχυρή, σταθερή και ισορροπημένη ενότητα,
“κοινωνία της αρετής”
Σε μια τέτοια κοινωνία, οι επιβλαβείς τάσεις δεν θα αναπτύσσονταν, οι πυρκαγιές δεν θα γίνονταν ανεκτές, και δεν θα γινόταν ανεκτό να αφήνουν τα μικρά φίδια να γίνουν κόμπρες. Η δημόσια συνείδηση θα ήταν ευαίσθητη…
Η πρόσκληση στο δρόμο του Θεού απαιτεί διαφορετικές μεθόδους ανάλογα με την κατάσταση των αποδεκτών. Αυτό επισημαίνεται στο ακόλουθο εδάφιο:
«Κάλεσε τους ανθρώπους στο δρόμο του Κυρίου σου με σοφία και με καλή διδασκαλία, και διαπραγματεύσου μαζί τους με τον καλύτερο τρόπο.»
(Αλ-Ναχλ, 16/125)
Οι σοφοί καλούνται στη θρησκεία του Θεού με αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία, ενώ οι απλοί άνθρωποι με καλές συμβουλές. Και με όσους εμμένουν στην αντίθεσή τους στη θρησκεία, αγωνιζόμαστε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. (3)
Και στην αντιπαράθεση με τους ανθρώπους της Βίβλου,
“αγωνίζομαι με τον ωραιότερο τρόπο”
η μέθοδος έχει οριστεί:
”
Να αντιμετωπίζετε τους ανθρώπους της Βίβλου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, εκτός από εκείνους που είναι άδικοι.
«Εμείς πιστεύουμε σε ό,τι έχει αποκαλυφθεί σε εμάς και σε ό,τι έχει αποκαλυφθεί σε εσάς. Ο Θεός μας και ο Θεός σας είναι ένας. Και εμείς είμαστε εκείνοι που υποτάσσονται σε Αυτόν.»
πείτε…”
(Αλ-Ανκαμπούτ, 29/46)
Όπως φαίνεται, στο στίχο οι Άνθρωποι της Γραφής χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
1. Οι σκληρόκαρδοι.
2. Οι υπάκουοι.
“Αγωνίζομαι με τον πιο όμορφο τρόπο”,
Είναι ένας αγώνας που πρέπει να διεξαχθεί με όσους καταλαβαίνουν τα λόγια. Για παράδειγμα, να εξηγείς χωρίς να επιτίθεσαι στον συνομιλητή, χωρίς να τον κατακρίνεις, χωρίς να τον κατηγορείς… Μέχρι ο συνομιλητής να έρθει σε λογική, να νιώσει ότι ο σκοπός του κήρυκα είναι να τον οδηγήσει στην αλήθεια. Διότι η αλαζονεία και η επιμονή του συνομιλητή μπορούν να ξεπεραστούν μόνο με ευγενική μεταχείριση. (4)
Στον Φαραώ, που έλεγε “Εγώ είμαι ο Θεός”, ο Θεός έστειλε τον Μωυσή και τον Ααρών για να του εξηγήσουν την αλήθεια.
“Πες του με ευγενικό λόγο”
(με απαλή φωνή)
Εξηγήστε. Ίσως πάρει το μάθημά του ή φοβηθεί.”
(Ταχά, 20/43-44)
Η εντολή του είναι αξιοσημείωτη από την άποψη του ζητήματός μας.
Πράγματι, η θετική διάδραση των μουσουλμάνων που ζουν σήμερα στην Ευρώπη για διάφορους λόγους με τους χριστιανούς, έχει οδηγήσει πολλούς χριστιανούς να ασπαστούν το Ισλάμ. Σήμερα, ο αριθμός των χριστιανών που έχουν ασπαστεί το Ισλάμ στην Ευρώπη ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Ενώ παλαιότερα η εξάπλωση του Ισλάμ με το σπαθί έφτανε μόνο μέχρι τις πύλες της Βιέννης, σήμερα, χάρη στις ιεραποστολικές δραστηριότητες, το Ισλάμ έχει φτάσει σε κάθε γωνιά της Ευρώπης.
Ο Μπεντιουζζαμάν, το Κοράνι…
“Οι άνθρωποι της Βίβλου”
η έκφραση του σήμερα
“οι λογιοι”
δηλαδή, λέει ότι περιλαμβάνει και όσους σπουδάζουν (5). Το κλίμα αμοιβαίου διαλόγου που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, έχει οδηγήσει πολλούς από τους προηγουμένως εχθρικούς προς τη θρησκεία ανθρώπους να ασπαστούν το Ισλάμ. Διότι,
“Η επικράτηση επί των πολιτισμένων επιτυγχάνεται με πειθώ, όχι με εξαναγκασμό, όπως συμβαίνει με τους άγριους που δεν καταλαβαίνουν λόγια.”
(6)
“Δεν υπάρχει εξαναγκασμός στη θρησκεία…”
(Αλ-Μπακάρα, 2:256)
Η στίχος αυτή αναγγέλλει μια σημαντική αλήθεια. Κανείς δεν μπορεί να αναγκαστεί να γίνει μουσουλμάνος. Ωστόσο, υπάρχει η διάδοση της θρησκείας, η εξήγηση των αληθειών της. Εκείνος στον οποίο διαδίδεται η αληθινή θρησκεία, είναι ελεύθερος να την αποδεχτεί ή να την απορρίψει.
Πηγές:
1. βλ. Νουρσί, Επιστολές από το Εμιρδάγ, σελ. 481-482.
2. Τιρμίζι, Φιτέν, 9.
3. Ραζή, XX, 138-139; Μπεϋνταβή, I, 561.
4. Κουτούμπ, IV, 2202.
5. Νουρσί, Λόγοι, σελ. 378-379.
6. Νουρσί, Χουτμπέ-ι Σαμιγιέ, σελ. 88.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
