Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πνευματικός αγώνας,
Είναι ένας πνευματικός αγώνας που διεξάγουν όλοι οι μουσουλμάνοι για να τιθασεύσουν τις εγκόσμιες επιθυμίες τους και να μην υποκύψουν στις παγίδες και τις απάτες του εγώ και του διαβόλου.
Πνευματική πάλη, ή
«Τζιχάντ αλ-ακμπάρ» (η μεγαλύτερη τζιχάντ)
Ο πνευματικός αγώνας, που ονομάζεται και «μεγάλος αγώνας», στοχεύει στην ισόβια πάλη του κάθε πιστού με τον εαυτό του και τον διάβολο, στην κάθαρση της ψυχής από τα κακά, και στην επίτευξη της αρετής, της τελειότητας και της χρησιμότητας ως αληθινούς υπηρέτη του Θεού, ενάρετου και ολοκληρωμένου ανθρώπου. Ο πνευματικός αγώνας είναι η προσπάθεια για την τακτοποίηση του εσωτερικού κόσμου, η κάθαρση από τη βρωμιά και την αμαρτία, και η αποφυγή κάθε κακού. Ο πνευματικός αγώνας, που στοχεύει στην καλλιέργεια και την ευθύτητα του εσωτερικού κόσμου του πιστού, είναι η ευθύνη της υπακοής, της σοβαρότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.
Πνευματική πάλη,
είναι μια διαρκής υποχρέωση για όλους τους μουσουλμάνους.
Η πνευματική πάλη είναι η προσπάθεια να ζεις με συνείδηση της υπακοής στον Θεό με συνέπεια. Η σημασία της πνευματικής πάλης τονίζεται σαφώς στο Κοράνι και στις παραδόσεις του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν).
«Να είσαι ευθύς, όπως σου έχει διαταχθεί.»
(Χουντ, 11/112)
σχετικά με το ιερό εδάφιο,
«Η Σούρα Χουντ με γέρασε.» (Τιρμίζι, Ερμηνεία, σούρα 56)
Με αυτόν τον τρόπο, εξέφρασε τη σημασία της διατήρησης της ορθής πορείας σύμφωνα με το θείο θέλημα και την ευαισθησία του όσον αφορά το καθήκον της υπακοής.
Πράγματι, στο Κοράνι
«Ορκίζομαι στον ήλιο και στο φως του, και στη σελήνη όταν τον ακολουθεί, και στην ημέρα όταν τον αποκαλύπτει, και στη νύχτα όταν τον σκεπάζει, και στον ουρανό και σ’ Εκείνον που τον έκτισε, και στη γη και σ’ Εκείνον που την έστρωσε, και στην ψυχή και σ’ Εκείνον που την έπλασε και της ενέπνευσε την καλοσύνη και την κακία, ότι όποιος καθαρίσει την ψυχή του από τις κακίες θα σωθεί, και όποιος την αφήσει να βυθιστεί στις κακίες θα χαθεί.»
(Σεμς, 91/1-10)
Με τη δήλωσή του, ο Παντοδύναμος Θεός ορκίζεται (ορκίζεται) ότι η σωτηρία είναι δυνατή μόνο με την απομάκρυνση του εαυτού από τις κακές πράξεις.
Σε ένα χαντίθ του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν)
«Ο μωαχίτ είναι εκείνος που αγωνίζεται με τον εαυτό του».
(Τιρμίζι, Φεζά’ιü’λ τζιχάντ 2)
αναφέροντας τη σημασία της πάλης με τον εαυτό, ο Θεός, στο Κοράνι, προειδοποιεί ενάντια στις κακές πράξεις και τις μηχανορραφίες του εαυτού:
«Σίγουρα η ψυχή πάντοτε ωθεί προς το κακό.»
(Ιωσήφ, 12/53)
,
«Μην ανταλλάσσετε τα σημεία μου με μια μικρή κοσμική ωφέλεια. Και να φοβάστε μόνο εμένα, να φυλάγεστε από την παραβίαση των εντολών μου.»
(Αλ-Μπακαρά, 2:41)
με την εντολή του, προειδοποίησε σοβαρά τους ανθρώπους. Μαζί με αυτή την προειδοποίηση, δείχνει και τους τρόπους κάθαρσης και εξαγνισμού:
«Πράγματι, στείλαμε σε εσάς έναν απόστολο από εσάς, ο οποίος σας διαβάζει τα σημεία μας, ΣΑΣ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ, σας φέρνει το βιβλίο και τη σοφία και σας διδάσκει όσα δεν γνωρίζατε.»
(Αλ-Μπακαρά, 2:151)
Η επιτυχία στη θρησκεία, σε μεγάλο βαθμό, σημαίνει επιτυχία στον πνευματικό αγώνα. Είναι σαφές ότι όποιος δεν μπορεί να αγωνιστεί με τον εαυτό του για να υπακούσει στις εντολές του Θεού, δεν μπορεί να αγωνιστεί και με τον εχθρό.
Ο Θεός βοηθά και ευνοεί τους πιστούς που αγωνίζονται πνευματικά. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το ακόλουθο ιερό στίχο:
«Σε όσους αγωνίζονται και προσπαθούν για χάρη μας, εμείς σίγουρα θα δείξουμε το δρόμο της επιτυχίας. Ασφαλώς, ο Θεός είναι με τους καλοπροαίρετους.»
(Αλ-Ανκαμπούτ, 29/69)
.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
