Η προστασία της περιουσίας, της ζωής και της τιμής συνιστά νόμιμη άμυνα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν μπορεί να αφαιρέσει τη ζωή κάποιου ισχυριζόμενος ότι αξίζει τον θάνατο. Αν το κάνει, γίνεται δολοφόνος, αξίζει την ποινή του φόνου. Στον κόσμο αυτό και στον άλλο κόσμο, αντιμετωπίζεται ως δολοφόνος. Φέρει την ευθύνη και την αμαρτία του ανθρώπου που σκότωσε, και επιπλέον, υφίσταται και την τιμωρία.
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις αναγκαιότητας, στις οποίες η αναγκαιότητα που αντιμετωπίζεται νομιμοποιεί και δικαιολογεί την αντίσταση που προβάλλεται. Μπορεί ακόμη και να απαλλάξει τον δολοφόνο από την κατηγορία της δολοφονίας.
Αν κάποιος επιχειρήσει να σκοτώσει κάποιον άλλον, και ο άλλος, παρά τις προσπάθειές του να σωθεί, δεν καταφέρει να γλιτώσει και αναγκαστεί να σκοτώσει τον επιτιθέμενο, τότε δεν ισχύει ούτε η αρχή της ανταπόδοσης (ποινή θανάτου για φόνο) ούτε η καταβολή αποζημίωσης (χρηματική αποζημίωση για θάνατο).
Διότι ο θύτης είχε κινηθεί για να τον σκοτώσει, δεν υπήρχε άλλη λύση για να τον αποτρέψει από την πράξη του, και κατέστη αναγκαίο. Ωστόσο, εάν ήταν δυνατό να αποτρέψει τον δράστη καλώντας ανθρώπους από το περιβάλλον με οποιοδήποτε μέσο, όπως το να φωνάξει, και να τον απομακρύνει, και αν προχώρησε στην πράξη της δολοφονίας χωρίς να το κάνει, τότε η πράξη βγαίνει από την αυτοάμυνα και εισέρχεται στο έγκλημα.
Αν ένας άνδρας, υπερασπιζόμενος το κατάστημά του, το σπίτι του ή οποιοδήποτε άλλο μέρος όπου φυλάσσει τα υπάρχοντά του, έρθει σε ένοπλη σύγκρουση με κάποιον που επιχειρεί να εισβάλει και να του κλέψει τα υπάρχοντά του με τη βία, και ο ιδιοκτήτης σκοτώσει τον εισβολέα, τότε ο ιδιοκτήτης δεν θεωρείται δολοφόνος, αλλά έχει ασκήσει νόμιμη άμυνα της περιουσίας του. Δεν απαιτείται ούτε τιμωρία ούτε αποζημίωση. Το αίμα του νεκρού ληστή θεωρείται χυμένο άδικα (άδικα χυμένο).
Αν κάποιος αντισταθεί σε κάποιον που επιχειρεί να βιάσει την τιμή του, είτε στο σπίτι του είτε οπουδήποτε αλλού, και κατά την προσπάθειά του να σώσει την τιμή του από τον βιαστή, τον σκοτώσει, τότε πρόκειται για νόμιμη άμυνα και δεν επιβάλλεται η ποινή της ανταπόδοσης ούτε η καταβολή αποζημίωσης. Διότι δεν του απέμεινε άλλη επιλογή παρά να σκοτώσει τον βιαστή για να υπερασπιστεί την τιμή του.
Αν, υπερασπιζόμενος τον εαυτό του, αναγκαστεί να σκοτώσει τον επιτιθέμενο, δεν θα θεωρηθεί δολοφόνος, και αν σκοτωθεί ο ίδιος, θα είναι μάρτυρας. Πράγματι, το μέτρο αυτό ορίζεται στο Κοράνι ως εξής:
.
Ομοίως, ο Προφήτης Μωάμεθ:
με αυτόν τον τρόπο, ενθάρρυνε την νόμιμη άμυνα με τον πιο συνοπτικό και περιεκτικό τρόπο.
Η πράξη της αυτοάμυνας που οδηγεί σε θάνατο, στο Ισλαμικό δίκαιο, επιτρέπεται μόνο εάν ο δράστης πιστεύει ακράδαντα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από το να σκοτώσει. Διαφορετικά, δεν θα γλιτώσει από την ευθύνη στον κόσμο αυτό, και θα υποστεί μεγάλη τιμωρία στην άλλη ζωή.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
