Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Είναι ένας μυστικιστικός όρος που αναφέρεται σε έναν τρόπο άμεσης απόκτησης γνώσης σε θεολογικά ζητήματα, όπου ο νους και οι αισθήσεις αποτυγχάνουν.
Η λέξη, η οποία στο λεξικό έχει σημασίες όπως “όμοιος”, χρησιμοποιείται στο Κοράνι, μαζί με τις παραγώγους της, με την έννοια του “όμοιος”.
Στο στίχο που αναφέρεται, η λέξη “κεσφ” χρησιμοποιείται με αυτή την έννοια και αναφέρεται στον Αλλάχ.
Και σε ένα εδάφιο αναφέρεται:
Ο θανών, με το θάνατο, βλέπει πλέον καθαρά πράγματα που προηγουμένως ήταν αόρατα, καθώς το πέπλο που κάλυπτε τα μάτια του έχει αποκαλυφθεί.
Στα χαντίθ αναφέρεται επίσης ότι την ημέρα της κρίσης θα αποκαλυφθούν τα αόρατα και οι καταστάσεις της μετά θάνατον ζωής, καθώς θα αποκαλυφθεί η οθόνη που εμποδίζει την όραση αυτών των πραγμάτων.
Αναφέρεται σε ένα χαντίθ.
Χρησιμοποίησαν τον όρο “αποκάλυψη” και με τις δύο έννοιες. Διότι και οι δύο περιπτώσεις συμβαίνουν ως αποτέλεσμα της άρσης ή της μερικής αποκάλυψης της κουρτίνας.
Από τους πρώτους Σούφι και έπειτα, όροι όπως αυτοί χρησιμοποιήθηκαν με παρόμοιες έννοιες, και στα βιβλία του Σουφισμού δόθηκε έμφαση στα σημεία όπου αυτοί οι όροι συγκλίνουν και επικαλύπτονται, ή διαχωρίζονται και διαφοροποιούνται.
φαίνεται να χρησιμοποιείται με την έννοια του.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η ανακάλυψη χαρακτηρίστηκε ως τέτοια, γεγονός που υποδηλώνει τη σημασία της στον συγκεκριμένο τομέα.
κατανοεί επίσης την αποκάλυψη, την οποία περιγράφει ως εξής.
Η αποκάλυψη της καρδιάς είναι η επίτευξη του Θεού. Η έκφραση του Χαρίσε αναφέρεται στην αποκάλυψη της καρδιάς, και το χαντίθ στην παρατήρηση των μυστικών.
Αναφέρεται σε αυτόν ως οντότητα, ιδιότητες και εκδηλώσεις των εγγενών ιδιοτήτων. (Kelâbâzî, σελ. 121)
Αυτή είναι η κατάσταση που ortaya çıkar στην καρδιά του μυστικιστή, ο οποίος αναφέρει τον Θεό, και ο οποίος, μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης, βλέπει κάτι που ονομάζεται αποκάλυψη, επιμονή ή γεγονός.
Από το άνοιγμα των περσίδων μπροστά στον Σουφί, προκύπτουν διαδοχικά οι καταστάσεις της μιχαδάρρας, της μιυκάσφας και της μυσάχεντε. Η μιχαδάρρα βασίζεται στη λογική, η μιυκάσφα στη γνώση και η μυσάχεντε στη σοφία. Η μυσάχεντε υπερτερεί της μιυκάσφας. Στην ιεραρχία «ιλμ-ελ-γιακίν», «αγίν-ελ-γιακίν» και «χακ-ελ-γιακίν», η μιυκάσφα αντιστοιχεί στο «αγίν-ελ-γιακίν».
Ο Γκαζαλί, ο οποίος πραγματεύεται εκτενώς τις έννοιες αυτές, υποστηρίζει ότι η αποκάλυψη είναι ανώτερη από την παρατήρηση.
Σύμφωνα με τον/την [όνομα], οι επιστήμες που σχετίζονται με τον μυστικισμό χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: [κατηγορία 1] και [κατηγορία 2].
Το θέμα αφορά τις καταστάσεις της καρδιάς, όπως η υπομονή, η ευγνωμοσύνη, η ειλικρίνεια και τα αντίθετά τους, όπως η βιασύνη, η αχαριστία και η υποκρισία.
είναι η εμφάνιση ενός φωτός στην εξαγνισμένη και καθαρή καρδιά, ή η αποκάλυψη της αλήθειας σε θέματα θεολογίας, με αποτέλεσμα η αλήθεια να γίνεται ορατή και ξεκάθαρη.
Ο άνθρωπος διαθέτει εκ φύσεως τέτοια ικανότητα. Η επιστήμη της αποκάλυψης δεν γράφεται σε βιβλία. Όσοι κατέχουν αυτήν την επιστήμη, την συζητούν μόνο με όσους βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, και δεν την αποκαλύπτουν σε άλλους. Αυτή είναι η κρυφή επιστήμη που μαθαίνεται με αποκάλυψη.
Ο Γκαζαλί, στο έργο του “Ελ-Μουνκίθ”, αναφέρει ότι ορισμένες μεταφυσικές αλήθειες, στις οποίες η λογική αποτυγχάνει, μπορούν να γίνουν γνωστές μέσω της αποκάλυψης, και ότι με αυτόν τον τρόπο ένας άγιος μπορεί να δει έναν άγγελο και να ακούσει τη φωνή του.
Αναφερόμενος σε αποδεκτές και μη αποδεκτές ερμηνείες, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι όσοι υιοθετούν μετριοπαθή στάση σε αυτό το θέμα, αντιλαμβάνονται τα αντικείμενα της γνώσης με θεϊκό φως, χωρίς να τα ακούν (σιμά, αποκάλυψη), και στη συνέχεια, όταν τα μυστήρια των γεγονότων τους αποκαλύπτονται μέσω αποκάλυψης, συγκρίνουν αυτή τη γνώση με τις λέξεις της αποκάλυψης, υιοθετώντας ακριβώς ό,τι συμφωνεί με ό,τι έχουν παρατηρήσει με το φως της βεβαιότητας, ενώ ερμηνεύουν ό,τι δεν συμφωνεί…
Εκτενώς αναφέρθηκε και στο θέμα της ανακάλυψης, θεμελιώνοντάς το μάλιστα στη γνώση (μαρίφετ), η οποία υποδηλώνει την κατανόηση του μυστικισμού.
Όπως ο Γκαζαλί, έτσι και ο Ιμπν Αραμπί υποστηρίζει ότι η αποκάλυψη είναι ανώτερη από την παρατήρηση, και ότι με την παρατήρηση μπορεί να γίνει αντιληπτή η ουσία, ενώ με την αποκάλυψη μπορούν να γίνουν αντιληπτές οι αναπαραστατικές έννοιες των θεϊκών αληθειών.
Σύμφωνα με αυτόν, επειδή η ουσία του Θεού είναι ακατανόητη, η γνώση που παρέχει η αποκάλυψη είναι πιο σημαντική. Η παρατήρηση είναι ο δρόμος που οδηγεί στη γνώση, και η ανακάλυψη είναι το τελικό σημείο αυτού του δρόμου. Αυτό είναι η απόκτηση γνώσης στην ψυχή.
(θεωρητική ανακάλυψη) το πέπλο που καλύπτει τα νοητά πράγματα αποκαλύπτεται και τα μυστήρια των δυνατών υπάρξεων έρχονται στο φως.
Οι διάφορες ομίχλες που καλύπτουν τα φώτα της παρατήρησης διαλύονται.
αποκαλύπτονται τα μυστήρια των πλασμάτων και οι σοφίες της δημιουργίας των όντων, και αυτό ονομάζεται.
Εμφανίζονται εικόνες του παραδείσου και της κόλασης, καθώς και άγγελοι. Όταν η ψυχή φτάσει σε κατάσταση απόλυτης αγνότητας και το πέπλο του χρόνου και του χώρου αποκαλυφθεί, αποκτάται η γνώση των γεγονότων του παρελθόντος και του μέλλοντος.
Ανάλογα με την κατάσταση και την θέση, γίνονται αντιληπτές οι εκδηλώσεις των ιδιοτήτων του Θεού, είτε της μεγαλοπρέπειας (celâl) είτε της ομορφιάς (cemâl). Αυτό ονομάζεται και αποκάλυψη. Εάν ο Θεός αποκαλυφθεί στον μυστικιστή με την ιδιότητα της μεγαλοπρέπειας, τότε αποκαλύπτονται θρησκευτικές γνώσεις· εάν αποκαλυφθεί με την ιδιότητα της ομορφιάς, τότε ακούει τον λόγο και την ομιλία Του· εάν αποκαλυφθεί με την ιδιότητα της θέασης, τότε προκύπτει η κατάσταση της θέασης και της παρατήρησης.
Ομοίως, η εκδήλωση της ιδιότητας του μεγαλείου (celâl) οδηγεί τον μυστικιστή στην κατάσταση της φάνα (εξαφάνιση του εγώ), η εκδήλωση της ιδιότητας της ομορφιάς (cemâl) στην κατάσταση του ενθουσιασμού (şevk), η ιδιότητα της αιωνιότητας (kayyûmiyet) στην κατάσταση της διαρκούς ύπαρξης (bekā) και η ιδιότητα της μοναδικότητας (vâhidiyet) στην κατάσταση της ενότητας (vahdet).
Σύμφωνα με τον Ιμπν Αραμπί, η κατάσταση της αποκάλυψης εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους σε διάφορες καταστάσεις και βαθμίδες.
Όπως και οι διανοητικές αποδείξεις, η αποκάλυψη μερικές φορές εκφράζει βεβαιότητα, μερικές φορές υποψία, και όπως και στην ερμηνεία, μπορεί να υπάρξουν λάθη στις αποκαλύψεις.
Ορισμένες ποικιλίες της ανακάλυψης, που έχουν τέτοια σχήματα, παρέχουν ορισμένες πληροφορίες.
Η δήλωση του Άμιρ μπιν Αμπντούλ Καγς, ο οποίος παρείχε ακριβείς πληροφορίες και ταυτόχρονα ήταν στενός συγγενής, αποτελεί ένδειξη αυτού.
Ο αλ-Μακτούλ θεμελίωσε τη φιλοσοφία της σοφίας, η οποία βασίζεται στον Ισρακιισμό, στην ανακάλυψη και την αποκάλυψη. Ο Ισρακιισμός είναι θεμελιωδώς ανακάλυψη, και η Ισρακιιστική σοφία είναι ανακαλυπτική και απολαυστική σοφία.
Η αντίληψη της σοφίας των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, εκτός του Αριστοτέλη, βασίζεται επίσης στην αποκάλυψη. Πάνω στις τέλειες ψυχές, αποκομμένες από τα υλικά στοιχεία, λάμπουν τα νοητικά φώτα. Πρόκειται για την ξαφνική εμφάνιση μιας νοητικής έννοιας, χωρίς να απαιτείται σκέψη ή επιθυμία. Η γνώση που παρέχει η αποκάλυψη είναι βέβαιη, χωρίς να αφήνει περιθώριο αμφιβολίας.
Πιστεύει ότι η αλήθεια επιτυγχάνεται με θεία φώτιση και αποκάλυψη, και ότι μπορεί να εξηγηθεί με τη λογική.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
