Είναι προτιμότερο να κάνουμε πρώτα την απογευματινή προσευχή και μετά να σπάσουμε τη νηστεία μας με νερό, όταν ακουστεί η απογευματινή κλήση για προσευχή;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όταν έρχεται η ώρα της βραδινής προσευχής, και το τραπέζι είναι στρωμένο και το φαγητό έτοιμο, είναι προτιμότερο να φάμε πρώτα και μετά να κάνουμε την βραδινή προσευχή.
Διότι η προσευχή επιζητεί την ηρεμία της καρδιάς. Το φαγητό στο τραπέζι μπορεί να διεγείρει την επιθυμία και να διαταράξει την ηρεμία της καρδιάς. Πράγματι, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν) αναφέρθηκε σε αυτό το θέμα λέγοντας:
Σε μια άλλη αφήγηση, με παρόμοια διατύπωση, αναφέρεται ότι:
Εάν είναι σίγουρο ότι έχει έρθει η ώρα του βραδινού φαγητού, το νηστίσιμο γεύμα μπορεί να ξεκινήσει με κάτι όπως χουρμάδες ή νερό, και μετά μπορεί να τελεστεί η προσευχή. Είναι επίσης αποδεκτό να φάει κανείς γρήγορα και να προσευχηθεί αμέσως μετά.
Είναι καλύτερο να προσεύχεται κανείς στην αρχή της ώρας της προσευχής. Από αυτή την άποψη, η προσευχή μπορεί να γίνει μετά το σπάσιμο της νηστείας, μετά το δείπνο.
Όπως είπαμε και στην αρχή, το νόημα είναι ότι η σκέψη στο φαγητό κατά τη διάρκεια της προσευχής θα οδηγήσει σε ατελή εκτέλεση της προσευχής. Εάν το φαγητό δεν καθυστερήσει υπερβολικά την ώρα της προσευχής, τότε αυτή η μέθοδος είναι προτιμότερη. Ωστόσο, όπως αναφέραμε παραπάνω, το πιο κατάλληλο είναι να σπάσουμε τη νηστεία με το άκουσμα του αζάν, σύμφωνα με τις συμβουλές του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), και να εκτελέσουμε την προσευχή χωρίς να την καθυστερήσουμε πολύ, και στη συνέχεια να φάμε το δείπνο μας.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
