–
Στο 25ο εδάφιο της Σούρας Νίσα αναφέρεται ότι η ποινή για μοιχεία που επιβάλλεται σε παντρεμένες δούλες είναι η μισή από την ποινή που επιβάλλεται σε ελεύθερες γυναίκες. Μπορούμε να συμπεράνουμε από αυτό το εδάφιο ότι η ποινή για μοιχεία στο Κοράνι είναι η μαστίγωση;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η μετάφραση της σχετικής φράσης του εν λόγω εδαφίου έχει ως εξής:
«Αν οι σκλάβες, αφού παντρευτούν, διαπράξουν πορνεία, θα υποστούν τη μισή τιμωρία/ποινή που επιβάλλεται στις ελεύθερες γυναίκες».
(Νίσα, 4/25).
– Από την πλανεμένη αίρεση
Εξωτερικοί
, με βάση αυτό το στίχο στο Ισλάμ
Δεν υπάρχει η ποινή της λιθοβολίας.
υπερασπίστηκαν.
(βλ. Ραζή, Νισαμπουρί, Σααραουί, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
– Η δυσκολία στην κατανόηση της διατύπωσης αυτού του στίχου έχει από παλιά τραβήξει την προσοχή των λογίων, οι οποίοι και έχουν προσπαθήσει να τον ερμηνεύσουν. Εμείς, αναφέροντας τόσο τις απόψεις τους όσο και ορισμένα σημεία που είναι δυνατόν να κατανοηθούν από τη διατύπωση του στίχου, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στους εξωγενείς παράγοντες:
1)
Πρώτα απ’ όλα, ας σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με την πλειοψηφία των Ισλαμιστών/των μελετητών του Σουννιτικού Ισλάμ,
Στο Ισλάμ υπάρχει η ποινή της λιθοβολίας. Αυτό είναι ομόφωνο.
Η Ιτζμά (συναίνεση) είναι μία από τις αποδείξεις του Ισλαμικού Δικαίου.
2)
Στην διατύπωση του στίχου
«Μουχσάνατ»
Η λέξη εμφανίζεται δύο φορές. Η λέξη αυτή σημαίνει “παντρεμένος”, όπως και…
ελεύθερες γυναίκες
σημαίνει επίσης. Αναφέρεται στην αρχή του στίχου.
«Μουχσάνατ»
η λέξη δεν αναφέρεται σε παντρεμένες γυναίκες,
“ελεύθερος”
χρησιμοποιείται με την έννοια των γυναικών.
(Σα’ραουί, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Πράγματι, αυτή η έννοια αποδίδεται και στις μεταφράσεις:
«Εκείνος από εσάς που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να παντρευτεί ελεύθερες γυναίκες που πιστεύουν, ας πάρει μία από τις δούλες σας που πιστεύουν, τις οποίες έχετε στην κατοχή σας.»
Γι’ αυτό, στο τέλος του στίχου χρησιμοποιείται η λέξη “
“Μουχσάνατ”
η λέξη είναι η ίδια
“ελεύθερος”
σημαίνει γυναίκες. Διότι, σύμφωνα με τον κανόνα της αραβικής γραμματικής, το “el-Muhsanat” που βρίσκεται στην αρχή
«Χέρι»
Το επίθημα είναι ένα είδος δεικτικής αντωνυμίας που αναφέρεται στην προηγούμενη λέξη.
(Ερμηνεία του Ιμπν Καθίρ για το σχετικό στίχο)
– Επίσης, σύμφωνα με τον κανόνα της γραμματικής, εάν μια λέξη χρησιμοποιηθεί δύο φορές στην ίδια θέση με το οριστικό άρθρο “el”, τότε η δεύτερη λέξη είναι η ίδια με την πρώτη.
Γι’ αυτόν τον λόγο, η συγκεκριμένη φράση του στίχου επαναλαμβάνεται.
Ως «αλ-Μουχασανάτ» εννοούνται οι ελεύθερες γυναίκες.
σημαίνει.
(βλ. αλ-Σενκίτι, Αντβάου’λ-Ενμπά, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
3)
Δεδομένου ότι η λιθοβολία δεν μπορεί να διαιρεθεί και υπάρχουν αυθεντικά χαντίθ που αποδεικνύουν την εφαρμογή της, η ερμηνεία αυτού του στίχου πρέπει να είναι σύμφωνη με τη Σούννα. Διότι η σχετική διάταξη του Κορανίου είναι προφορική, ανοιχτή σε ερμηνείες και πιθανότητες. Η διάταξη της λιθοβολίας που εφαρμόζεται στη Σούννα, ωστόσο, είναι πρακτική, δεν επιδέχεται ερμηνείας. Επομένως, η διατύπωση του στίχου πρέπει να κατανοηθεί με τρόπο που να μην έρχεται σε αντίθεση με την πρακτικά εφαρμοζόμενη διάταξη της Σούννας. Συνεπώς, η φράση που αναφέρεται στον στίχο…
«Αι Μουχσάνατ»
Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τη λέξη αυτή με την έννοια των ελεύθερων γυναικών, δηλαδή των ανύπαντρων.
(πρβλ. αλ-Σααράουι, αλ-Άγια)
– Μια ερμηνεία που θα εξαλείψει την φαινομενική αντίφαση μεταξύ της αυθεντικής σουνάς και της διατύπωσης του στίχου, είναι πιο σύμφωνη με το πνεύμα του Ισλάμ και από αυτή την άποψη αποτελεί τη μοναδική λύση.
– Διότι υπάρχουν αυθεντικά χαντίθ που δείχνουν ότι η λιθοβολία εφαρμόστηκε.
Μία από αυτές τις αφηγήσεις έχει ως εξής: Σύμφωνα με την αφήγηση του Αμπού Χουρεϊρά και του Ζαΐντ μπιν Χαλίντ αλ-Τζουχενί:
«Δύο Βεδουίνοι Άραβες ήρθαν ενώπιον του Αποστόλου του Θεού, και ένας από αυτούς είπε:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Ο γιος μου, ενώ εργαζόταν ως μισθωτός/εργάτης δίπλα σε αυτόν τον άνδρα, διέπραξε μοιχεία με τη γυναίκα του. Και εγώ, ως λύτρο για το έγκλημα του γιου μου, έδωσα σε αυτόν τον άνδρα εκατό πρόβατα και μια υπηρέτρια/σκλάβα. Έπειτα ρώτησα τους σοφούς και μου είπαν:»
«Ο γιος μου καταδικάστηκε σε εκατό ραβδισμούς και εξορία ενός έτους, και η γυναίκα του σε λιθοβολισμό».
ανέφεραν.(Ο προφήτης, ακούγοντας τον άνδρα, είπε:)
«Ορκίζομαι στον Αλλάχ, που κρατά την ψυχή μου στα χέρια Του, ότι θα κρίνω ανάμεσά σας με το ένδοξο βιβλίο του Αλλάχ: Τα εκατό πρόβατα που έδωσες και η υπηρέτρια/σκλάβα θα σου επιστραφούν· ο γιος σου θα τιμωρηθεί με εκατό ραβδισμούς και εξορία ενός έτους».
είπε, και κατόπιν γύρισε προς τον Ουνέις (ελ-Εσλεμί) και είπε:
«Ω Ουνέις! Πήγαινε στη γυναίκα αυτού του άνδρα, και αν ομολογήσει την ενοχή της, λιθοβόλησέ την.»
είπε. Η γυναίκα ομολόγησε το έγκλημά της και λιθοβολήθηκε.”
βλ. Μπουχάρι, Χουντούντ, 30; Μουσλίμ, Χουντούντ, 25; Αμπού Νταβούντ, Χουντούντ, 25; Τιρμίζι, Χουντούντ, 8; Νεσαΐ, Κουντάτ, 22; Ιμπν Μάτζε, Χουντούντ, 7; Νταρίμι, Χουντούντ, 12; Ιμπν Χανμπέλ, 4/115-116)
– Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι, σύμφωνα με την αφήγηση αυτού του αυθεντικού χαντίθ, ο Προφήτης Μωάμεθ επέβαλε εκατό μαστιγώματα στην άγαμη γυναίκα και λιθοβολισμό στη παντρεμένη γυναίκα,
«Ορκίζομαι στον Θεό, που κρατά την ψυχή μου στα χέρια Του, ότι θα κρίνω ανάμεσά σας με το ένδοξο βιβλίο του Θεού.»
Αυτό σημαίνει ότι ο Προφήτης, όπως εξήγησε τον αριθμό των ρακάτ των πέντε υποχρεωτικών προσευχών, τον τρόπο εκτέλεσής τους και πολλούς άλλους κανόνες που σχετίζονται με τη λατρεία -παρόλο που δεν αναφέρονται ρητά στο Κοράνι- στο πλαίσιο της αποστολής του να εξηγήσει/ερμηνεύσει το Κοράνι, έτσι και την ποινή της λιθοβολίας την κατανόησε από ενδείξεις που υπάρχουν στο Κοράνι, τις οποίες εμείς δεν βλέπουμε.
Από τις εκφράσεις αυτών των αυθεντικών χαντίθ φαίνεται έτσι. Αυτή η αλήθεια είναι του Ιμάμ Σαφί.
«Η σούννα του Προφήτη είναι μια εξήγηση του Κορανίου».
δείχνει πόσο δίκαιος ήταν στην απόφασή του.
4)
Ο Ιμάμ Σαφίι, με βάση αυτό το στίχο, δήλωσε ότι η ποινή της λιθοβολίας δεν ισχύει για τις σκλάβες. Διότι…
αποδοκιμασία
Δεδομένου ότι σημαίνει θάνατο, δεν είναι δυνατόν να μειωθεί στο μισό. Επομένως, μιλάμε για μια ποινή που μπορεί να μειωθεί στο μισό, η οποία είναι
Η ποινή για τις ελεύθερες και ανύπαντρες γυναίκες είναι εκατό ραβδισμοί.
Άρα, σε αυτό το εδάφιο, το μόνο που ορίζεται για τις σκλάβες είναι
από τις πενήντα ράβδους, που είναι οι μισές από τις εκατό ράβδους που προβλέπονται ως τιμωρία για τις ελεύθερες, ανύπαντρες γυναίκες
έχει αναφερθεί.
(βλ. Ιμπν Κεθίρ, στίχος)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
