Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το Κοράνι,
αναφέρεται στις διάφορες φάσεις της δημιουργίας του ανθρώπου. Αυτό μπορεί να χωριστεί σε δύο κύριες κατηγορίες.
Κάποιος;
ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ (α.σ.),
Δεύτερον
είναι η δημιουργία άλλων ανθρώπων. Σε αυτές τις διαφορετικές δημιουργίες αναφέρεται κανείς μερικές φορές σε ξεχωριστά εδάφια, μερικές φορές στο ίδιο εδάφιο. Πράγματι, στο Σουράτ αλ-Μουμίνουν:
«Και βέβαια, εμείς πλάσαμε τον άνθρωπο από πηλό, από μια εκλεπτυσμένη ουσία. Και τον κάναμε, (τον απόγονο του Αδάμ), σπέρμα (ζυγωτό) σε ένα στέρεο και ασφαλές καταφύγιο (μήτρα). Και μετατρέψαμε το σπέρμα σε αλακά (προσκολλητικό στοιχείο), και την αλακά σε μούγκα (μια μπουκιά κρέας), και τη μούγκα σε κόκαλα, και ντύσαμε τα κόκαλα με κρέας (μύες). Και τον πλάσαμε με μια άλλη δημιουργία (του δώσαμε ζωή, του δώσαμε ομιλία)…»
(Αλ-Μου’μινουν, 23/12-14).
Όπως φαίνεται, οι φάσεις που πέρασε ο άνθρωπος από την αρχή της δημιουργίας του εξετάζονται βήμα προς βήμα. Η κατανόηση των δικών μας φάσεων δημιουργίας θα ρίξει φως και στην αρχική δημιουργία.
Σε ένα ιερό χαντίθ αναφέρεται επίσης σε θέματα που σχετίζονται με τη δημιουργία, όπως αναφέρεται στο παραπάνω ιερό στίχο:
«Η δημιουργία καθενός από εσάς ολοκληρώνεται στη μήτρα σε σαράντα ημέρες, αρχίζοντας από το στάδιο του σπέρματος. Στη συνέχεια, παραμένει σε μορφή αλακά (κολλώδης ουσία) για άλλες σαράντα ημέρες. Έπειτα, παραμένει σε μορφή μούγχα (κομμάτι σάρκας) για άλλες σαράντα ημέρες. Μετά από αυτό, στέλνεται ένας άγγελος και του εμφυσάται η ψυχή…»
(Μεχμέτ Σοφούογλου, Σαχίχ-ι Μουσλίμ και Μετάφρασή του, VIII/114).
Σε αυτό το χαντίθ, τα στάδια του ζυγωτού, της μορούλας και της βλαστοκύστης αναφέρονται ως περίοδος συλλογής και συγκέντρωσης (νουτφέ). Η σύγχρονη εμβρυολογία επιβεβαιώνει τα παραπάνω στάδια ανάπτυξης. Το ωάριο που γονιμοποιείται στη σαλπιγγα αρχίζει να κατεβαίνει προς τη μήτρα. Ακόμα και κατά την κάθοδό του διαιρείται. Όταν το ωάριο φτάσει στη μήτρα, εμφυτεύεται βαθιά μέσα στη βλεννογόνο και τους μύες, μετά τη δημιουργία του πλακούντα (έτεν=σύντροφος). Με άλλα λόγια, σπέρνεται σαν σπόρος. Αυτή η φάση αναφέρεται στα εδάφια και τα χαντίθ ως…
“σχέση”
(*) Εκφράζεται με τη λέξη (κολλώδης ουσία).
Όταν το έμβρυο εδώ αρχίζει να γίνεται ορατό με γυμνό μάτι, βρίσκεται σε μορφή μικρής μάζας σάρκας (μούντγκα). Αναπτύσσεται στη θέση του και σταδιακά αρχίζει να παίρνει ανθρώπινη μορφή.
Σήμερα, η επιστήμη έχει καταφέρει να διαπιστώσει μόνο ένα μέρος των διατάξεων που θέτουν το Κοράνι και τα ιερά χαντίθ σχετικά με τη δημιουργία του ανθρώπου. Για παράδειγμα, σε ποια φάση αυτής της υλικής εξέλιξης αποκτούν θέση στο σώμα τα συναισθήματα και οι αισθήσεις; Η επιστήμη δεν έχει ακόμη βρει απάντηση σε αυτό. Ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν), όμως,
Σαράντα μέρες
αφού αναγγείλει την έλευση του πνεύματος,
υποδεικνύει τη στιγμή που τα συναισθήματα, που κοσμούν το ανθρώπινο σώμα, αρχίζουν να εκδηλώνονται.
Από τη στιγμή της ζυγωτοποίησης και για περίπου 40 ημέρες, το έμβρυο υπακούει μόνο στους νόμους της ανάπτυξης. Δηλαδή, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα κύτταρα διαιρούνται και διαφοροποιούνται. Ο ίδιος νόμος της ανάπτυξης ισχύει και για τα εμβρυϊκά στάδια των φυτών και των ζώων. Με άλλα λόγια, το έμβρυο,
Σε 40 ημέρες
ανυψώνεται στο ανθρώπινο επίπεδο.
Πράγματι, αυτή η κατάσταση αναφέρεται στο στίχο:
“…και κατόπιν τον μεταμορφώσαμε σε ένα εντελώς διαφορετικό πλάσμα (άνθρωπο)…”
(Αλ-Μουμινουν, 23/14)
κεντρίζει την προσοχή με τη δήλωσή του.
Υπάρχουν πολλά εδάφια που αναφέρουν ότι ο Αδάμ (α.σ.) δημιουργήθηκε από τη γη.
«Ο Αλλάχ σας δημιούργησε (τον Αδάμ) από χώμα, και κατόπιν (τη γενιά του Αδάμ) από σπέρμα.»
(Φατίρ, 35/11).
Στα ακόλουθα ιερά εδάφια αναφέρεται επίσης ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τη γη:
3/59; 18/37; 22/5; 35/11; 40/67; 30/20.
Η δημιουργία του πρώτου ανθρώπου περιλαμβάνει διάφορες φάσεις, όπως και η σημερινή δημιουργία.
“Αυτός είναι που έπλασε όλη τη δημιουργία με ωραίο τρόπο και άρχισε να πλάθει τον άνθρωπο από πηλό.”
(Σουτζούντ, 32/7).
Σε αυτό το εδάφιο γίνεται αναφορά στη φύση αυτού του πηλού:
«Και βέβαια, εμείς πλάσαμε τον άνθρωπο από πηλό ξερό, από λάσπη εύπλαστη, που είχε υποστεί αλλοίωση…»
(Χιτζρ, 15/26).
Από τα ιερά αυτά εδάφια, είναι δυνατόν να κατανοήσουμε ότι η δημιουργία ξεκίνησε από τη γη, η οποία στη συνέχεια μετατράπηκε σε λάσπη. Αυτή η λάσπη, με τη διήθηση, δημιούργησε την ουσία της λάσπης.
«Και βέβαια, εμείς πλάσαμε τον άνθρωπο από εκλεκτό πηλό.»
(Αλ-Μου’μινουν, 23/12).
Αναφέρεται ότι η ουσία αυτή, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε λάσπη, αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.
«(Ο Διάβολος είπε: «Δεν μπορώ να προσκυνήσω τον άνθρωπο που εσύ δημιούργησες από πηλό (αποξηραμένη λάσπη) και εύπλαστη λάσπη (Χαμεΐν μεσνούμ).»)»
(Χιτζρ, 15/33).
Ορισμένοι ερμηνευτές
“Δημιουργήσαμε τον άνθρωπο από μια σταγόνα σπέρματος”
Υποστηρίζουν ότι η εν λόγω διάταξη μπορεί να ισχύει και για τον Αδάμ (α.σ.). Σύμφωνα με αυτούς, από τον πηλό δημιουργήθηκε το σπέρμα.
(Ελμαλή, V/3058).
Οι εξελίξεις μέχρι αυτό το στάδιο μοιάζουν με την κατάσταση του εμβρύου κατά τους πρώτους τέσσερις μήνες (40 ημέρες) της σύγχρονης εγκυμοσύνης. Όπως το σπέρμα φιλτράρεται από τα θρεπτικά συστατικά στο στομάχι, έτσι και η λάσπη φιλτράρεται για να εξαχθεί η ουσία της λάσπης.
(γενεαλογία)
έχει αποκτηθεί. Η λάσπη, η οποία παραμένει σε αυτή την κατάσταση για κάποιο χρονικό διάστημα, παίρνει τη μορφή πηλού.
(Χαμείν μεσνούμ)
έχει ληφθεί και στη συνέχεια έχει στερεοποιηθεί
(σάλσαλ)
έχει πήξει. Μετά από αυτή τη φάση, καταλαβαίνουμε ότι σε αυτή τη λάσπη που έχει στεγνώσει δίνεται ανθρώπινη μορφή.
“… εμείς σας δημιουργήσαμε, έπειτα σας δώσαμε μορφή, και κατόπιν είπαμε στους αγγέλους:
«Προσκυνήστε τον Αδάμ.»
είπαμε…”
(Αλ-Α’ράφ, 7/11).
Στο Κοράνι, στη Σούρα Νουχ, γίνεται αναφορά τόσο στη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου όσο και στη σταδιακή δημιουργία της ανθρώπινης γενιάς:
«Και όμως, Αυτός σας δημιούργησε σε διάφορες φάσεις.»
(Νώε, 71/14).
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο πρώτος άνθρωπος υπαγόταν, μέχρι αυτό το στάδιο, στους νόμους της ανάπτυξης, της εξέλιξης και της διαφοροποίησης που παρατηρούνται στα φυτά και τα ζώα. Από εδώ και πέρα, θα αρχίσει μια νέα φάση δημιουργίας, όπως συμβαίνει και στο έμβρυο. Δηλαδή, η ψυχή θα εισέλθει στο σώμα. Διότι η σύνθεση και η διαμόρφωση του ανθρώπου έχουν ολοκληρωθεί…
“…και κατόπιν τον μεταμορφώσαμε σε ένα εντελώς διαφορετικό πλάσμα (άνθρωπο)…”
(Αλ-Μουμινουν, 23/14).
«Όταν τον πλάσω και του εμφυσήσω από το πνεύμα μου, τότε αμέσως πέστε σε προσκύνηση μπροστά του».
(Σα’δ, 38/72).
Στο παρακάτω ιερό εδάφιο γίνεται αναφορά σε όλα τα στάδια της δημιουργίας:
«Ω άνθρωποι, αν αμφιβάλλετε για την ανάσταση μετά θάνατον, να ξέρετε ότι εμείς σας δημιουργήσαμε από χώμα, έπειτα από σπέρμα, έπειτα από ένα κολλώδες σώμα, έπειτα από ένα κομμάτι σάρκας, μερικά μέρη σχηματισμένα και μερικά αδιαμόρφωτα, για να σας δείξουμε την δύναμή μας. Και σας κρατάμε στις μήτρες για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, και έπειτα σας βγάζουμε ως βρέφη.»
(Χατζ, 22/5).
Οι διατάξεις του τελευταίου τμήματος αυτού του ιερού στίχου, δηλαδή οι νόμοι στους οποίους υπαγόμαστε στη δημιουργία, ισχύουν και σήμερα. Αυτό δεν μας υποδεικνύει ότι και η δημιουργία από τη γη, που αναφέρεται στην αρχή του στίχου, έχει πραγματοποιηθεί; Με όλα αυτά, ο Παντοδύναμος Θεός έχει δείξει ότι δημιουργεί ό,τι θέλει, όπως θέλει.
Τα περισσότερα στοιχεία που βρίσκονται στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν και στο έδαφος. Συγκεκριμένα, σε λασπώδη και κολλώδη πηλό, τα μόρια άνθρακα (C—4) και αζώτου (N—3) έχουν αρνητική τιμή. Αυτά, συνδυαζόμενα εύκολα με το οξυγόνο, το φώσφορο και το υδρογόνο του εδάφους, ενδέχεται να έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη σύσταση του ανθρώπινου σώματος.
Αλλά πώς θα μεταμορφωθούν όλα αυτά, χωρίς μια δύναμη;
Ο σύγχρονος άνθρωπος προσπαθεί να κρίνει τα πάντα με τα δικά του μέτρα. Παίρνει μια χούφτα λάσπη και σκέφτεται πώς μπορεί να δημιουργηθεί ο άνθρωπος από αυτήν. Κοιτάζει τη λάσπη και κοιτάζει τον εαυτό του. Δεν υπάρχει καμία ομοιότητα. Κατά τη γνώμη του, από αυτήν τη λάσπη μπορεί να φτιαχτεί είτε τούβλο είτε πήλινο αγγείο. Γιατί η δική του δύναμη φτάνει μέχρι εκεί.
Στην πραγματικότητα, η δημιουργία ενός ανθρώπου από ένα κύτταρο δεν είναι ευκολότερη από τη δημιουργία ενός ανθρώπου από πηλό.
Από ένα κύτταρο τόσο μικρό που δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι, ξεπηδά σε εννέα μήνες ένα ανθρώπινο ον με συνείδηση και λογική.
Είναι δυνατό να παρακολουθήσουμε βήμα-βήμα τις αλλαγές που υφίσταται το ζυγωτό μέχρι να γίνει μωρό. Αλλά πώς θα εξηγήσουμε το φαινόμενο; Ποια δύναμη ρυθμίζει την καρδιά, βγάζει τα μάτια από την αρχή, τα δόντια από το στόμα; Και μάλιστα, οι ίδιοι νόμοι ισχύουν σε όλους τους ανθρώπους από τον Αδάμ (α.σ.) μέχρι σήμερα. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι η δημιουργία του ανθρώπου είναι πράγματι ένα θαύμα. Είτε πρόκειται για τον πρώτο άνθρωπο είτε για τον σύγχρονο άνθρωπο, αυτός ο κανόνας ισχύει για όλους.
Η δυσκολία στην κατανόηση του ζητήματος, νομίζω, πηγάζει από την εσφαλμένη σύγκριση.
Εμείς
Συνεχώς συγκρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο συμβαίνουν τα γεγονότα στο σύμπαν με τη δική μας δύναμη, ισχύ και γνώση.
Φυσικά, τελικά δεν μπορούμε να βγούμε από το αδιέξοδο. Αντίθετα, πρέπει να δούμε αυτά τα γεγονότα από την άποψη της δύναμης, της ισχύος και της γνώσης του Θεού. Τότε, η ύπαρξη και η εξαφάνιση οτιδήποτε θα είναι τόσο εύκολη, που δεν θα υπάρχει καμία αμφιβολία.
Οι εξελικτιστές βρίσκονται σε αδιέξοδο όσον αφορά την εξήγηση της δημιουργίας του πρώτου ανθρώπου. Το παραδέχονται και οι ίδιοι. Επομένως,
“Αυτός που το κάνει, το ξέρει, αυτός που το ξέρει, μιλάει.”
Σύμφωνα με την αρχή, πρέπει να δίνουμε προσοχή στη δήλωση του δημιουργού. Αυτός δηλώνει ότι δημιούργησε τον άνθρωπο από τη γη.
“Σας δημιουργήσαμε από τη γη…”
(Χατζ, 22/5).
Και μάλιστα με τον ωραιότερο τρόπο:
“Εμείς πλάσαμε τον άνθρωπο στην ωραιότερη μορφή.”
(Τίν, 95/4).
Δεν θα έπρεπε, έστω και μία φορά, αυτοί που άκουσαν δέκα φορές τους εξελικτιστές να ρίξουν μια ματιά στις εντολές του Δημιουργού;
(*) “Σχέση”
μια από τις σημασίες της λέξης
“θρόμβος αίματος”
και ο άλλος/η άλλη
“κολλώδης”
ή
“αυτό που κρέμεται και συγκρατείται”
είναι.
“Αυτό που κολλάει”
είναι πιο κατάλληλο για αυτό το στάδιο του εμβρύου.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
