1. Τα εδάφια και τα χαντίθ που εξηγούν γιατί ο άνθρωπος δοκιμάζεται, είναι μόνο όσα υπάρχουν στην ιστοσελίδα σας;
2. Αν είναι περισσότερα, μπορείτε να γράψετε όλα τα εδάφια και τα χαντίθ που εξηγούν γιατί ο άνθρωπος υποβάλλεται σε δοκιμασία;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το Κοράνι και τα χαντίθ είναι από την αρχή ως το τέλος μια δοκιμασία, μια εξέταση. Από αυτή την άποψη, δεν είναι σωστό να περιορίζουμε την εξέταση σε ορισμένα όρια. Διότι η ίδια η ζωή, η δημιουργία της και ο θάνατος, καθώς και οτιδήποτε άλλο, είναι μια δοκιμασία:
Επομένως, οτιδήποτε αφορά την επίγεια και την μεταθανάτια ζωή είναι μια δοκιμασία, μια εξέταση, μια δοκιμή.
Ωστόσο, υπάρχουν λέξεις που χρησιμοποιούνται με την άμεση έννοια της δοκιμασίας, της εξέτασης και της πειραματικής δοκιμής. Στην κορυφή αυτών βρίσκονται οι λέξεις “μπελά” (βέλα) και “φιτνέ” (φιτνέ). Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε συνοπτικά με βάση αυτές τις δύο λέξεις, και για λεπτομέρειες, συνιστούμε να ανατρέξετε στις ερμηνείες των σχετικών στίχων και στα σχόλια των χαντίθ.
Η λέξη “μπελά” (bela) χρησιμοποιείται στο Κοράνι με τις έννοιες “φθείρομαι, δοκιμάζω, ελέγχω, θλίψη, συμφορά, στενοχώρια και δυσκολία”.
Τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστησαν οι Ισραηλίτες από τον Φαραώ:
και
έχει χαρακτηριστεί ως.
Η απόπειρα του Αβραάμ να θυσιάσει τον γιο του Ισμαήλ ονομάζεται επίσης (δοκιμασία).
Η επιτυχία και η τιμή που αποκομίζει ο πιστός από τη δοκιμασία του Θεού περιγράφεται ως (belâün hasen). Σε αυτή την έννοια, η Μάχη του Μπαντρ και η νίκη που ακολούθησε, δηλαδή η επιτυχής έκβαση της δοκιμασίας, χαρακτηρίζεται ως τέτοια.
Στο Κοράνι, οι θρησκευτικές υποχρεώσεις εκφράζονται επίσης με τη λέξη «μπέλα». Στις στίχους 155 της Σούρας αλ-Μπακάρα και 31 της Σούρας Μουχάμμαντ, η λέξη «μπέλα» (ιμπτιλά) χρησιμοποιείται με αυτήν την έννοια.
Το να στέλνει ο Θεός φόβο και λιμό, να μειώνει τα αγαθά, τις ζωές και τις σοδειές, είναι επίσης συμφορές.
Σύμφωνα με το Κοράνι, ο κόσμος είναι ουσιαστικά ένα μέρος δοκιμασίας (μια δοκιμασία) για να φανεί ποιος κάνει τις καλύτερες πράξεις, και η ζωή και ο θάνατος δημιουργήθηκαν για αυτόν τον σκοπό.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) στάλθηκε επίσης για να δοκιμαστεί και να δοκιμάσει.
Ο Θεός δοκιμάζει όλους με συμφορές, πρωτίστως τους προφήτες. Σύμφωνα με μια παράδοση που τονίζουν ιδιαίτερα οι μυστικιστές, εκείνοι που υφίστανται τις πιο σκληρές συμφορές είναι πρώτα οι προφήτες και έπειτα εκείνοι που τους μοιάζουν περισσότερο.
Είναι αναπόφευκτο ο άνθρωπος να αντιμετωπίζει δυσκολίες και συμφορές. Γιατί η αληθινή προσωπικότητα του ανθρώπου αποκαλύπτεται μέσα από τις δοκιμασίες. Όπως η επεξεργασία είναι απαραίτητη για το δέρμα, έτσι και οι δοκιμασίες είναι απαραίτητες για τον άνθρωπο· ο χρυσός δοκιμάζεται στη φωτιά, ο άνθρωπος στις δυσκολίες.
Μόνο οι μεγάλοι άνθρωποι αντέχουν στις μεγάλες συμφορές. Σύμφωνα με μια παράδοση, το μέγεθος της ανταμοιβής που θα κερδηθεί εξαρτάται από το βάρος της συμφοράς που υπομένεται. Γι’ αυτό ο Θεός δοκιμάζει τους αγαπημένους Του. Εκείνος που το αποδέχεται κερδίζει την εύνοια του Θεού, ενώ εκείνος που επαναστατεί υφίσταται την οργή Του.
Η δοκιμασία αποτελεί ταυτόχρονα μέσο κάθαρσης από την αμαρτία και πνευματικής ανύψωσης. Υπάρχουν αμαρτίες που σβήνονται μόνο με την υπομονή στις δοκιμασίες. Η Αϊσέ αναφέρει ότι δεν είδε ποτέ κανέναν να υποφέρει από πιο έντονους πόνους από τον Προφήτη.
Οι αμαρτίες του πιστού που πάσχει από ασθένεια συγχωρούνται.
Η λέξη «αφιέτ» (αφιγέτ), που σημαίνει ευημερία, ειρήνη και ασφάλεια, χρησιμοποιείται και ως αντίθετο της λέξης «μπελά» (μπελά), που σημαίνει συμφορά. Σύμφωνα με ένα χαντίθ, όσοι ζουν σε ευημερία, βλέποντας την αφθονία της ανταμοιβής που δίνεται σε όσους υπέμειναν συμφορές, θα ζηλέψουν την κατάστασή τους στην άλλη ζωή.
Ωστόσο, πρέπει να ζητήσουμε συγχώρεση από τον Θεό.
Γι’ αυτό, πρέπει να ελεούμε αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη, και αυτοί που ευημερούν πρέπει να ευχαριστούν.
Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε:
και
Η λέξη “fitne” προέρχεται από τη ρίζα “fetn” (fütûn), η οποία είναι η σημασία της στο λεξικό.
Στα κλασικά λεξικά, οι κύριες σημασίες της λέξης “φιτνέ” παρατίθενται ως εξής:
Η λέξη «φεττάν» (fettan) αποδίδεται στη γυναίκα επειδή ανάβει τη φλόγα του έρωτα στην καρδιά του άνδρα ή τον αποπλανεί και τον εμποδίζει να σκεφτεί λογικά. Η ίδια λέξη χρησιμοποιείται και για τον διάβολο, που διαταράσσει το μυαλό και διαφθείρει την ηθική του ανθρώπου, οδηγώντας τον σε τιμωρία, καθώς και για τον κλέφτη, λόγω της σημασίας της πρόκλησης βλάβης.
Ο χρυσός και το ασήμι, που υποκινούν την απληστία των ανθρώπων και τους ωθούν στην αμαρτία, ονομάζονται «δύο πειρασμοί», ενώ οι Μουνκέρ και Νεκίρ, που θα υποβάλουν τους ανθρώπους σε μια δύσκολη δοκιμασία, ονομάζονται «οι δύο πειρασμοί του τάφου».
Η λέξη “φιτνέ” χρησιμοποιείται ευρέως και με την έννοια της διχόνοιας.
Η διχόνοια, ειδικά όταν χρησιμοποιείται με αυτή την τελευταία έννοια, μπορεί να μην αναφέρεται πάντα σε μια κατάσταση που προκαλεί κακά αποτελέσματα. Μπορεί να είναι μια οδός.
περνάει.
Λαμβάνοντας υπόψη το “Câmiʿu’l-beyân” του Taberî, το οποίο είναι γνωστό ως η σημαντικότερη πηγή για τον προσδιορισμό των σημασιών της λέξης “φιτνέ” (σύγκρουση, διχόνοια) στο Κοράνι και το οποίο έχει αποτελέσει αντικείμενο ορισμένων ειδικών ερευνών, διαπιστώνεται ότι η λέξη “φιτνέ” στο Κοράνι έχει κυρίως τις ακόλουθες σημασίες:
– Δοκιμασία (πείρα), έλεγχος (εξέταση) και δοκιμή
– Σιρκ, βλασφημία, οι πιέσεις που ασκούσαν οι ειδωλολάτρες στους μουσουλμάνους με σκοπό να τους αναγκάσουν να επιστρέψουν στην ειδωλολατρία.
– Παρεκτροπή, εκτροπή, διαστροφή
– Βασανιστήρια, μαρτύρια, ρίψη στη φωτιά
– Εχθρική επίθεση
– Ο Θεός αποκαλύπτει τις προθέσεις και τις στάσεις των ανθρώπων απέναντι ο ένας στον άλλον, δίνοντάς τους διαφορετικές ευκαιρίες.
– Αμαρτία
– Οι απάτες και οι παγίδες του διαβόλου
– Δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις που ο διάβολος εμφυσά σε αδύναμες ψυχές.
– Διχόνοια
– Τρέλα
Ο Ταμπαρί υπενθυμίζει ότι η λέξη “φίτνα” έχει μια πρωταρχική σημασία στην αραβική γλώσσα και επισημαίνει ότι οι άλλες χρήσεις σχετίζονται θεμελιωδώς με αυτήν την έννοια.
Η δοκιμασία μερικές φορές έρχεται με δυσκολίες, όπως και με ευλογίες, οι οποίες πάντα εμπεριέχουν έναν κίνδυνο για τους ανθρώπους.
Αυτό το ζήτημα αναφέρεται ρητά στο συγκεκριμένο στίχο.
Στο εδάφιο (Χατζ 22/11), η λέξη «φιτνέ» χρησιμοποιείται ως αντίθετο του καλού. Σύμφωνα με τον Ταμπερί, η «φιτνέ» σε αυτό το εδάφιο αναφέρεται σε δυσκολίες όπως οικονομικές δυσχέρειες, συμφορές και βασανιστήρια.
Η δοκιμασία μπορεί να είναι μια πρόκληση που ο Θεός στέλνει στους υπηρέτες του.
– Τους δοκιμάζει με το καλό και με το κακό, για να αποδείξουν την ειλικρίνειά τους στην πίστη και την ηθική.
– Οι άνθρωποι δοκιμάζονται με τις εφήμερες ομορφιές της εγκόσμιας ζωής.
– Τα αγαθά και τα παιδιά είναι μέσα δοκιμασίας.
– Η άφθονη ευημερία ή γενικά μια ευλογία είναι επίσης μια δοκιμασία.
– Αντίστοιχα, οι άνθρωποι δοκιμάζονται με θλίψεις και διάφορες συμφορές.
Αυτό μπορεί να ισχύει και για τη διχόνοια.
Η αρνητική στάση των ασεβών απέναντι στους μουσουλμάνους αποτελεί δοκιμασία για τους μουσουλμάνους, διότι έτσι δοκιμάζεται η υπομονή τους και η αφοσίωσή τους στο Ισλάμ. (Αλ-Φουρκάν 25/20)
Από την άλλη πλευρά, οποιαδήποτε δυσκολία που θα υποστούν οι μουσουλμάνοι μπορεί να αποτελέσει αφορμή για τους άπιστους να βγάλουν λανθασμένα συμπεράσματα, προκαλώντας έτσι διχόνοια. Πράγματι, οι ερμηνευτές έχουν εξηγήσει το στίχο με αυτόν τον τρόπο.
Σύμφωνα με το Κοράνι, ο άνθρωπος μπορεί να είναι η αιτία της δικής του καταστροφής λόγω λανθασμένων πεποιθήσεων ή κακών πράξεων, όπως η άρνηση της πίστης ή η υποκρισία.
– Οι απάτες και οι παγίδες του διαβόλου
– Δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις που προέρχονται από τον διάβολο,
– Ο Φαραώ βασάνιζε τον λαό του για να τους εμποδίσει να ασπαστούν τη θρησκεία του Μωυσή.
– Ο εχθρός επιτίθεται στους μουσουλμάνους, τους σκοτώνει ή τους αιχμαλωτίζει.
– Η προσπάθεια των Εβραίων να απομακρύνουν τον Προφήτη Μωάμεθ από την υπακοή στον Θεό και να τον υποτάξουν στις δικές τους επιθυμίες.
όπως εκφράζεται με τη λέξη “γεγονότα”.
Σκοπός όσων έχουν κακία στην καρδιά τους και διαστρεβλώνουν τις αλληγορικές στίχους του Κορανίου είναι να σπείρουν διχόνοια, δηλαδή να προκαλέσουν αμφιβολίες και δισταγμούς στις καρδιές των πιστών. Οι πιστοί που αναφέρονται στον Κοράνι ως “ασχάμπ αλ-ουχδούντ” υπέστησαν βασανιστήρια και υποκινήθηκαν σε διχόνοια από τους απίστους, οι οποίοι τους έριξαν στη φωτιά.
Σε ορισμένα εδάφια, οι καταστροφικές δραστηριότητες των ειδωλολατρών με σκοπό να απομακρύνουν τους μουσουλμάνους από τη θρησκεία τους και να τους επαναφέρουν στην ειδωλολατρία, καθώς και οι προσπάθειες των υποκριτών με διαφορετικές μεθόδους αλλά με τον ίδιο στόχο (Τεβμπέ 9/47-48; βλ. ό.π., Χ, 145-147), εκφράζονται με την έννοια της «φιτνέ». Ακόμη και ο ίδιος ο Προφήτης, ενώ βρισκόταν στη Μέκκα, κινδύνευσε να πέσει θύμα μιας τέτοιας «φιτνέ».
Αυτές οι δραστηριότητες σπίλωσης, που ασκούνταν με έντονη πίεση κατά την περίοδο της Μέκκας, συνεχίστηκαν και μετά τη μετανάστευση, ιδιαίτερα εναντίον των μουσουλμανικών φυλών εκτός της Μεδίνας, προκαλώντας την επιστροφή ορισμένων από αυτές στην ειδωλολατρία.
Ο Σαχάμπης Σαδ (ο Σαδ ιμπν Αμπί Ουακκάς) αφηγείται:
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
