Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Τα παιδιά στο σπίτι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες ανάλογα με την ηλικία τους: σε εκείνα που έχουν φτάσει στην εφηβεία και σε εκείνα που δεν έχουν φτάσει. Τα μικρότερα παιδιά μπορούν επίσης να ταξινομηθούν σε εκείνα που διακρίνουν το καλό από το κακό, το θετικό από το αρνητικό, και σε εκείνα που δεν το κάνουν.
Η αδιαμφισβήτητη αρχή που διέπει το ζήτημα αυτό βρίσκεται στα εδάφια 58 και 59 της Σούρας Νουρ, τα οποία αναφέρουν:
«Ω εσείς που πιστεύετε!
Οι δούλοι και οι δούλες σας, καθώς και τα παιδιά σας που είναι κάτω από την ηλικία της εφηβείας, ας ζητούν άδεια από εσάς τρεις φορές την ημέρα για να εισέλθουν στο δωμάτιό σας:
Υπάρχουν τρεις ιδιωτικές στιγμές για εσάς: πριν από την πρωινή προσευχή, όταν βγάζετε τα ρούχα σας το μεσημέρι και μετά την βραδινή προσευχή.
Εκτός από αυτές τις ώρες, δεν υπάρχει αμαρτία ούτε για εσάς ούτε για αυτούς αν εισέρχονται χωρίς άδεια. Διότι αυτοί είναι υποχρεωμένοι να εισέρχονται συχνά σε εσάς, και εσείς συχνά επισκέπτεστε ο ένας τον άλλον. Έτσι ο Αλλάχ σας εξηγεί τα σημεία Του. Ο Αλλάχ είναι Παντογνώστης, Σοφός.
«Όταν τα παιδιά σας φτάσουν στην εφηβεία, ας ζητούν άδεια να μπουν κοντά σας, εκτός από τις τρεις ώρες που αναφέρονται, όπως έκαναν οι μεγαλύτεροι πριν από αυτά. Έτσι σας εξηγεί ο Αλλάχ τα σημεία Του. Ο Αλλάχ είναι Παντογνώστης, Πανσοφός.»
Στο ιερό κείμενο, οι τρεις χρονικές περίοδοι που υπόκεινται σε ταξινόμηση είναι: η ώρα πριν από την πρωινή προσευχή, η ώρα που σηκώνεται κανείς από το κρεβάτι και ντύνεται· η ώρα του μεσημεριού, ιδιαίτερα σε θερμά κλίματα.
μεσημεριανός ύπνος
ονομάζεται η ώρα του μεσημεριανού ύπνου, ενώ μετά την βραδινή προσευχή είναι η ώρα που γδυνόμαστε για να πάμε για ύπνο.
Άρα, η μητέρα και ο πατέρας κοιμούνται σε ξεχωριστό δωμάτιο, μακριά τόσο από τα μεγαλύτερα παιδιά τους όσο και από τα παιδιά που έχουν φτάσει σε ηλικία που καταλαβαίνουν τη σχέση μεταξύ συζύγων. Αυτά τα παιδιά, επίσης, δεν μπορούν να μπουν στο δωμάτιό τους κατά τις τρεις ώρες αυτές ή όταν οι γονείς αλλάζουν ρούχα, χωρίς να ζητήσουν άδεια.
Όσον αφορά τις σχέσεις των μεγάλων παιδιών με τους γονείς τους, το ακόλουθο ιερό χαντίθ ρίχνει φως στο θέμα: Ο Αταμπίν Γεσάρ αφηγείται: Ένας άνδρας ήρθε στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) και τον ρώτησε:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, να ζητήσω άδεια πριν μπω στο δωμάτιο της μητέρας μου;»
“Ναι.”
αφού απάντησε, εκείνος ξαναείπε,
«Αλλά εγώ κάθομαι σπίτι μαζί του.»
είπε.Ο Αγγελιοφόρος του Θεού,
“Ζήτα την άδειά του.”
είπε.Ο κύριος εκείνος,
«Εγώ τον/την υπηρετώ.»
όταν είπε, ο Αγγελιοφόρος του Θεού,
“Ζήτα άδεια από τη μητέρα σου, θα της άρεσε να σε δει γυμνό;”
ρώτησε.Ο κύριος εκείνος,
“Όχι”
είπε. Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού,
«Τότε, να ζητάς άδεια από τη μητέρα σου κάθε φορά που μπαίνεις στο δωμάτιό της», είπε.
(Μουαττά, Ιστιζάν:1)
Ναι, αυτό είναι το γενικό νόημα των στίχων και των χαντίθ. Όσο περισσότερο τηρούμε αυτά τα μέτρα και τις αρχές, τόσο περισσότερο βρίσκουμε ηρεμία και γαλήνη.
(βλ. Μεχμέτ ΠΑΚΣΟΥ, Ερωτήματα που Θέτει η Εποχή)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
