Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η αρχή δείχνει ότι το Ισραήλ δεν είναι μόνο σκληρό, αλλά και -όπως παραβιάζει την αργία του Σαββάτου- συνεχίζει τις βλασφημίες του όσον αφορά τις δικές του θρησκευτικές αρχές.
Μια φράση λέει: «Αυτό που για εμάς είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, για τον Θεό είναι πολύ σύντομο». Η έννοιά της είναι η εξής: Το κράτος δεν βιάζεται, διότι είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα συλλάβει και θα τιμωρήσει τον εγκληματία. Η υπομονή του Θεού είναι βεβαίως πολύ μεγαλύτερη από την υπομονή του κράτους, και δεν έχει –απαγορεύεται να το σκεφτούμε– καμία ανησυχία για το αν θα συλλάβει τον εγκληματία. Ακόμη και αν η ζωή ενός ανθρώπου στον κόσμο περάσει ολόκληρη με αδικία, για τον Θεό είναι και πάλι σύντομη, διότι τους περιμένει μια μεγάλη τιμωρία.
Όπως αναφέρεται στο στίχο, ο Θεός δίνει (χρόνο) στους τυράννους, αλλά ποτέ δεν τους αφήνει ατιμώρητους. Αντιθέτως, επειδή η τυραννία τους προσβάλλει την θεία δικαιοσύνη, τους δίνει λίγο περισσότερο χρόνο για να διαπράξουν εγκλήματα που θα τους καταστήσουν ακόμα πιο άξιους τιμωρίας. Ας ζήσει η κόλαση για τους τυράννους!
Για να έρθει γρήγορα η οργή του Θεού στους τυράννους και η βοήθειά Του στους αδικημένους, οι αδικημένοι πρέπει να δείξουν ότι αξίζουν τη βοήθεια. Τόσο οι Παλαιστίνιοι μεταξύ τους, όσο και οι αδελφές τους ισλαμικές χώρες, με την ταπείνωση και την δειλία τους, προσκαλούν τη συνέχιση της τυραννίας. Ελπίζουμε ότι όσοι πέθαναν έχουν γευτεί το ποτήρι του μαρτυρίου και έχουν πάει στην παρουσία του Θεού. Αλλά η διασπορά των ζωντανών μουσουλμάνων, η υποστήριξή τους στους τυράννους, τους καθιστά συνυπεύθυνους για αυτήν την τυραννία και καθυστερεί την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
